Cisco IOS i Juniper JUNOS - dwa różne podejścia

IOS jest tradycyjnym, monolitycznym systemem operacyjnym co oznacza, iż pracuje na nim tylko pojedyncza operacja i wszystkie procesy wykorzystują ten sam obszar pamięci. Z powodu tych przestarzałych mechanizmów, pluskwy w jednej operacji mogą mięć wpływ lub uszkadzać inne procesy. Ponadto, jeżeli użytkownik życzy sobie dodania nowych mechanizmów lub funkcji do tego systemu, IOS musi być wyłączony z działania, dopóki nie zostanie załadowana kompletnie nowa wersji systemu, zawierająca te nowe mechanizmy.

Polecamy: Zbuduj własne laboratorium IPv6

Zobacz również:

• Usługa WhatsApp uruchamiana na urządzeniach iOS będzie bardziej bezpieczna
• Duża zmiana - Apple zezwala na tworzenie emulatorów gier

JUNOS jest natomiast systemem modularnym. Jądro tego systemu oparte jest na systemie operacyjnym open source FreeBSD, a procesy, uruchamiane jako moduły nad tym jądrem, są separowane w wyłącznym, chronionym obszarze pamięci. Tak więc użytkownicy mogą dodawać nowe mechanizmy i funkcje do posiadanej wersji JUNOS bez wyłączania całego systemu operacyjnego, co oznacza unikanie większych przestojów i zapewnia większą dostępność systemu.

IOS jest systemem starszym, JUNOS natomiast jest zaprojektowanym w całkiem innej architekturze. Jest on bardziej nowoczesny i modularny, co oznacza łatwiejsze łatanie pluskiew, a błędy funkcjonalne nie wpływają na pracę całego systemu.

Nowe warianty IOS - IOS XR, IOS XE i NX-OS mają usunąć "monolityczne" ograniczenia tradycyjnego IOS, zapewniając jednocześnie spełnienie krytycznych wymagań w zakresie czasów przestoju i dostępności w centrach danych. Wszystkie te nowe systemy są modularne - usługi IOS pracują jako moduły nad jądrem linuksowym (IOS XE i NX-OS) lub jądrem czasu rzeczywistego POSIX (IOS XR).

Wprowadzenie nowej architektury systemów operacyjnych ma na celu usunięcie z jądra wszystkich procesów, które nie są wymagane do jego pracy. Będą one wykonywane jako procesy modularne, w sposób podobny do wykonywania aplikacji na komputerze.

W ten sposób jądra oparte na Linux, POSIX i FreeBSD pomagają zapewnić modularność, wysoką dostępność i wirtualizację usług. FreeBSD jest jednak kompletnym systemem operacyjnym, zawierającym sterowniki urządzeń, narzędzia i powłokę, włączone do tego samego strumienia kodu źródłowego, co jądro. Natomiast jądro Linuksa, jego narzędzia i aplikacje są projektowane oddzielnie.

Same procesy - ustanawianie połaczeń i zabezpieczeń VPN, przydział QoS, obsługa MPLS i protokołów routingu, adresacja IP itp. - są w praktyce podobne w obu systemach. Oba systemy - IOS i JUNOS - obsługują standardy przemysłowe określone dla tych zadań, chociaż wychodzą poza te standardy w obsłudze własnych rozwiązań technicznych zawartych w swoim wyposażeniu sieciowym. Tak więc w zakresie samych operacji trudno znaleźć większe różnice między systemami operacyjnymi obu tych dostawców.