Budujemy sieć SAN

Pętla kontra sieć szkieletowa

Każdy producent, z wyjątkiem Gadzoox, dostarczył do testowania cztery przełączniki: dwa 8-portowe i dwa 16-portowe. Aby zbudować sieć szkieletową (składającą się z tylu przełączników, aby można było w przypadku awarii tworzyć alternatywne ścieżki połączeń), trzeba dysponować co najmniej czterema przełącznikami.

Firma Gadzoox dostarczyła Capellix 2000G, określany jako przełącznik pętli. Oznacza to, że porty tego przełącznika obsługują wyłącznie urządzenia pracujące w pętli. Topologia taka (pętla arbitrażowa, w skrócie FCAL) ma ograniczone możliwości. Sieć FCAL pracuje w ten sposób, że wiele urządzeń współużytkuje przepustowość oferowaną przez jedno medium. Proszę pamiętać, że przełączniki SAN można ze sobą łączyć tylko wtedy, gdy przełącznik dysponuje portami obsługującymi sieć szkieletową. Różnica między pętlą SAN a rozdzielnicą (siecią szkieletową SAN) jest mniej więcej taka sama jak w sieci Ethernet między koncentratorem i przełącznikiem. Zanim do sieci Ethernet wkroczyły przełączniki, urządzenia pracujące w sieci LAN opartej na koncentratorze współużytkowały przepustowość oferowaną przez kabel koncentryczny lub koncentrator.

Produkt firmy Gadzoox (Capellix 2000G) uplasował się na ostatnim miejscu głównie z tego powodu, że nie obsługuje topologii składającej się z wielu przełączników, a więc nie można go użyć do zbudowania sieci szkieletowej. A sieć SAN oparta tylko na jednym przełączniku nie jest odporna na awarie, nie mówiąc już o tym, że nie można w niej tworzyć alternatywnych połączeń. Przełącznik Capellix 2000G jest w wersji podstawowej wyposażony w 11 portów, ale w dodatkowym gnieździe można zainstalować moduł oferujący kolejne trzy porty. Gadzoox oferuje już kolejny model przełącznika Capellix (Capellix 3000), którego można użyć do budowania sieci szkieletowej.