BPMN 2.0 – reaktywacja zarządzania
- Jarosław Badurek,
-
- Jarosław Adamczyk,
- 19.02.2014
Informatyczna implementacja zmian w procesach bez programowania to teoria. Nowe narzędzia modelowanie pozwalają standaryzować dokumentację i łączyć ją z symulatorami software’owymi.
W drugiej połowie XX wieku pojawił się nowy czynnik produkcyjny, który można było przetwarzać maszynowo: informacja. Czynnik istniał od zawsze, ale dopiero pojawienie się komputerów pozwoliło na integrację procesów produkcyjnych metodami informatycznymi. W ten sposób pojawił się nowy typ organizacji wytwórczej – procesowy.
Od rewolucji BPR do ewolucji BPM
W nowym typie wytwarzania produktów rośnie rola pracy zespołowej, a standaryzację produkcji zastępuje elastyczność wytwarzania. Hierarchizację wypiera wirtualność systemów, a centralizacja ustępuje miejsca otwartości nowych struktur o rozproszonym charakterze. Narasta potrzeba formułowania modeli, które nadawałyby się do zarządzania zmianą w nowej sytuacji. W ten sposób pojawia się pojęcie BPR (Business Process Reengineering), będące prekursorem BPM (Business Process Management). BPR zdefiniowano w pracy Hammera i Champy‘ego (1993 r.) „Reengineering the Corporation: A Manifesto for Business Revolution”.
Dekadę później autorzy publikacji zaproponowali nowsze modele uwzględniające także technologie internetowe („X-engineering przedsiębiorstwa. Przemyśl swój biznes w erze cyfrowej”, 2003 r.). Aktualne pozostało także ich motto: „Zapomnij o tym, co wiesz, jak powinno funkcjonować przedsiębiorstwo, większość z tych prawd w nowych warunkach rewolucji informatycznej jest po prostu fałszem”.
BPR kojarzono z podejściem rewolucyjnym, co napotykało opory w firmach. Tymczasem BPM ma szereg cech o charakterze ewolucyjnym, choć obie metodyki mają wiele wspólnych założeń. Skrót BPM stosowany jest również w znaczeniu Business Process Modeling, a także Business Performance Measurement; wszystkie te pojęcia można powiązać cykliczną triadą organizacyjną: modelowanie zarządzanie mierzenie.