1000 razy szybciej niż 10Base-T
- Janusz Chustecki,
- 01.03.2001
Model szeregowy ma wiele zalet. Jest prosty i nie wymaga stosowania skomplikowanych i drogich układów multipleksowania i demultipleksowania, które są integralną częścią modelu równoległego. W modelu szeregowym mamy do czynienia z jednym światłowodem i z jednym urządzeniem laserowym. Istnieją już technologie, które obsługują szybkość 10 Gb/s (takie jak na przykład 10G-SONET/OC-192). Zwolennikiem modelu szeregowego jest firma Lucent, która zademonstrowała już stosowne rozwiązanie, dzięki któremu dane są transmitowane w tym trybie przez światłowód wielomodowy na odległość do 300 m.
Implementacja równoległa
Rys.5 Warstwa fizyczna 10 Gb/s - model równoległy
Podstawowa zaleta takiego rozwiązania polega na tym, że moduły PSC/PMA/PMD mogą pracować z mniejszymi szybkościami i dlatego mogą je obsługiwać tańsze układy, na przykład oparte na technologii CMOS. Wadą takiego modelu jest natomiast to, że trzeba tu stosować dodatkową warstwę (chodzi o dystrybutor i kolektor sygnałów), a architektura jego wymaga stosowania wielu oddzielnych modułów PSC/PMA/PMD.
Jak już wspomniano wcześniej, implementacja modelu równoległego może polegać na zastosowaniu wielu oddzielnych kabli lub techniki multipleksowania WDM.
Rys.6 WDM - Wavelenght Division Multiplexing
WDM – Wavelenght Division Multiplexing.
Jest to technika (rys. 6) polegająca na łączeniu w ramach jednego światłowodu wielu sygnałów optycznych generowanych przez różne źródła światła (lasery). Każdy laser generuje wiązkę światła o innej długości (co odpowiada różnym kolorom), a poszczególne moduły warstwy fizycznej kierują takie wiązki do jednego światłowodu. Ważne jest to, że każdy laser może obsługiwać niezależne od siebie sygnały, które na wyjściu światłowodu są separowane i przesyłane dalej. Istnieją dwie odmiany tej technologii: DWDM (Dense Wave Division Multiplexing) i WWDM (Wide Wave Division Multiplexing). DWDM (multipleksowanie zagęszczone) polega na tym, że poszczególne wiązki światła można umieszczać blisko siebie, stąd nazwa - mutlipleksowanie zagęszczone.
W stosowanych obecnie systemach DWDM odstęp jednej wiązki od drugiej wynosi ok. 100 GHz. Przewiduje się, że w systemach DWDM nowszej generacji będzie można ten odstęp zmniejszyć do 50 lub nawet do 25 GHz, tak iż przez jeden kabel światłowodowy będzie można przesyłać kilkaset wiązek światła. W systemie WWDM (multipleksowanie rozgęszczone) liczba wiązek światła przesyłanych przez jeden światłowód jest dużo mniejsza niż w przypadku technologii DWDM. W to pierwsza litera słowa Wide (szeroki), a słowo to odnosi się tu do odstępu oddzielającego jedną wiązkę światła od drugiej.
Różne światłowody i długości
Rys.7 WAN - ramki 10 GE przesłane przez łącze SONET
Znajdziemy tu cztery typy modułów PMD: moduł WAN - rozwiązanie szeregowe, moduł WAN - rozwiązanie równoległe, moduł LAN - rozwiązanie szeregowe i moduł LAN - rozwiązanie równoległe. I tak, łącza mające długość 65 m mają być oparte na światłowodzie wielomodowym 850 nm, z zastosowaniem rozwiązania szeregowego.