10-gigabitowy Ethernet gotowy do użycia

Historycznie ujmując, Ethernet był używany jako technika dostępu; 10-gigabitowy Ethernet zapowiada się jako najprostsza, najszybsza i najbardziej efektywna technologia.

Ethernet używa protokołu MAC (Media Access Control) oraz formatu i rozmiaru ramki zgodnie ze standardem IEEE 802.3. Podobnie jak Giga Ethernet i Fast Ethernet 10-gigabitowy Ethernet pracuje w pełnym dupleksie, zatem nie ma wrodzonego ograniczenia odległości.

Ponieważ 10-gigabitowy Ethernet jest nadal Ethernetem, to dzięki tym samym narzędziom zarządzającym i tej samej architekturze minimalizuje potrzebę dokształcania użytkowników.

Chociaż niektóre szczegóły są nadal dopracowywane przez grupę roboczą IEEE do spraw 10-gigabitowego Ethernetu, osiągnęła ona konsens co do przedmiotu i celu standardu, jak również ustaliła wiele szczegółów technicznych. W przeciwieństwie do poprzednich standardów ethernetowych standard 10-gigabitowego Ethernetu jest ukierunkowany na trzy obszary zastosowań: sieci LAN (Local Area Network), WAN (Wide Area Network) i MAN (Metropolitan Area Network).

Biorąc pod uwagę te zastosowania, większość prac grupy roboczej dotyczy definiowania odpowiednich warstw fizycznych PHU (physical layer). Warstwa PHY definiuje sygnały elektryczne i optyczne, stany linii, wskazania odnośnie taktowania, kodowanie danych oraz zespół obwodów potrzebnych do wysyłania i odbierania danych. Funkcje te wykonują wyróżnione w warstwie PHY podwarstwy, takie jak podwarstwa kodowania fizycznego oraz podwarstwy transceivera optycznego lub PMD (physical media dependent) dla światłowodu.

W sieciach LAN występują połączenia międzyserwerowe dla grup serwerów, grupowanie wielu segmentów sieci Gigabit Ethernet w sieć 10-gigabitową oraz łącza typu przełącznik-przełącznik dla bardzo szybkich połączeń pomiędzy siecią szkieletową lub pomiędzy przełącznikami w centrum danych. Podwarstwa PMD przekształca przychodzący strumień zmian napięcia, który reprezentuje dane, w impulsy światła, tak aby można było je przesłać poprzez światłowód.

Dla sieci kampusowych i sieci szkieletowych w budynkach zaproponowano różne podwarstwy PMD, w tym podwarstwę wykorzystującą technikę multipleksacji z podziałem fali WDM (Wave Division Multiplexing), która wspiera zainstalowane sieci szkieletowe ze światłowodami wielomodowymi, dzięki wysyłaniu, modulowaniu i demodulowaniu przy odbiorze czterech promieni przesyłanych przez parę wielomodowego światłowodu o średnicy 62,5 m i o długości 300 m.

10-gigabitowy Ethernet będzie używany również w sieciach MAN. Tu celem grupy roboczej jest osiągnięcie zasięgu co najmniej 40 km za pośrednictwem światłowodu jednomodowego. Stosując laser szeregowy o długości fali 1550 nm i wykorzystując istniejące światłowody, będzie można uzyskać zasięg do 80 km.

Dysponując technologią 10-gigabitowego Ethernetu dostawcy usług internetowych będą mogli budować proste sieci Etherenet z przełącznikami pracującymi w warstwach 3 i 4, i współdziałającymi z dotąd nie wykorzystywanym światłowodem (dark fiber), nie posługując się standardem SONET lub ATM, a jednocześnie zapewniając tanie transmisje o szybkościach 10/100/1000 Mb/s.

Grupa robocza zdefiniowała opcjonalną warstwę PHY, która może łączyć się z istniejącą infrastrukturą SONET w sieci WAN. Celem IEEE jest zdefiniowanie warstwy PHY kompatybilnej ze standardem SONET, która będzie działać z szybkościami standardu OC192c/SDH VC-4-64c. Interfejs kompatybilny ze standardem SONET pozwala przełącznikom i routerom 10-gigabitowego Ethernetu przyłączyć się do dostępowych urządzeń SONET i użyć infrastruktury SONET dla usług transportowych warstwy 1.

Pierwsze produkty dla 10-gigabitowego Ethernetu, jeszcze nie standardowe, pojawią się na rynku z końcem bieżącego roku, natomiast grupa robocza IEEE przypuszcza zaś, że nie ukończy prac przed marcem 2002. Kluczowym momentem będzie opracowanie pierwszego projektu standardu we wrześniu, tak aby można go było ocenić na spotkaniu w listopadzie. Administratorzy sieci, wykorzystując 10-gigabitowy Ethernet, będą mogli budować sieci LAN, MAN i WAN używając Ethernetu jako środka transportowego end-to-end w warstwie 2. Patrząc z punktu widzenia nośnika fizycznego, 10-gigabitowy Ethernet zapewni transmisje na odległość od 100 do 300 m dla światłowodu wielomodowego i ponad 49 km dla jednomodowego. Zasięg uzyskiwany przy zastosowaniu światłowodu jednomodowego pozwoli zarządzającym sieciami budować proste, tanie sieci metropolitalne z wykorzystaniem przełączników warstw 3 i 4 sieci szkieletowej 10-gigabitowego Ethernetu.