Jest to zaawansowana technika sterowania średnio i krótkoseryjną produkcją zleceniową w przypadkach jej dużej różnorodności. Na jednym zestawieniu lub ekranie uzyskuje się następujące informacje: kolejka prac czekających na wykonanie (prace zaległe i bieżące), aktualny poziom prac w toku, spływ produkcji liczony w godzinach w ciągu ostatnich kilku tygodni, przepustowość wydziału. Zakłada się, że bez podjęcia nadzwyczajnych środków, spływ godzin roboczych w najbliższym tygodniu będzie taki sam, jak w poprzednich okresach. Im wyższy poziom prac w toku, tym dłuższy cykl produkcyjny. Im dłuższy cykl, tym droższa produkcja. Zmieniając poziom uruchamianych zleceń, można zmieniać poziom prac w toku, w efekcie skracając lub wydłużając średni cykl produkcyjny, a więc i wielkość kosztów. Interwencja może polegać na przykład na uruchomieniu nowej zmiany roboczej lub zagospodarowaniu wolnych dni, czy też zwiększeniu zdolności produkcyjnej. Można przepchnąć szybciej pewną liczbę zleceń o wyższym priorytecie.