urządzenie zapewniające dynamiczne multipleksowanie ścieżek i kanałów wirtualnych w jeden lub kilka strumieni cyfrowych, łączących poszczególne węzły sieci ATM. W sieciach ATM stosuje się technikę multipleksacji etykietowanej LM (Label Multiplexing), interpretującej na bieżąco zawartość odpowiednich pól identyfikatorów ścieżek wirtualnych VPI (Virtual Path Identifier) oraz pól identyfikatorów kanałów wirtualnych VCI (Virtual Channel Identifier). W razie spiętrzeń (burstiness) strumieni cyfrowych ponad deklarowaną średnią przepływność przełącznik ATM umożliwia okresowe poszerzenie istniejącego pasma (więcej ścieżek, więcej kanałów) dla konkretnej usługi komunikacyjnej. Funkcja skalowalności ścieżek i przełączników ATM stanowi integralną cechę węzłów dostępowych i sieciowych ATM, dopuszczając przekazy w czasie rzeczywistym.