Migracja nie oznacza wyłącznie zainstalowania Linux'a na nowym lub wykorzystywanym komputerze. To także przeniesienie dokumentów, zakładek, ustawień oraz odnalezienie darmowych odpowiedników dla wykorzystywanych aplikacji Windows.

Proces instalacji systemu Linux różni się w zależności od dystrybucji, więc jeżeli nie posiadamy wiedzy na ten temat, warto zapoznać się z dokumentacją opisująca ten proces. Pomimo tego, że obecnie proces ten został maksymalnie uproszczony, warto zaznajomić się z kolejnymi etapami instalacji. Dzięki tej wiedzy lepiej zaplanujemy sposób migracji danych i ustawień użytkowników.

Trzy drogi do migracji danych

Istnieją trzy proste rozwiązania umożliwiające migrację ustawień użytkowników i danych, pomiędzy omawianymi systemami:

- Dystrybucja Ubuntu Linux może zrobić to za nas. Ubuntu jest jedną z najbardziej popularnych dystrybucji systemu Linux i jak na razie jedną z niewielu dystrybucji, które posiadają narzędzia migracji wbudowane jako część procesu konfiguracji.

- Wykorzystanie aplikacji dostarczanej przez innego dostawcę.

- Wykonanie omawianej czynności samodzielnie.

Ostatnia opcja wymaga największego doświadczenia, ale pozwala także na największą elastyczność. Mówienie o maksymalnej elastyczności jest znacznie łatwiejsze w odniesieniu do nowego PC, na którym instalujemy system Linux, niż w przypadku zmiany systemu operacyjnego na funkcjonującym PC. W przypadku nowego komputera, możemy pozostawić wszystko bez zmian na starym systemie. Jeżeli musimy uruchomić system Linux na tej samej maszynie, na której aktualnie pracuje Windows, konieczne będzie utworzenie kopii zapasowej przed rozpoczęciem procesu migracji.

Po pierwsze - kopia...

Jakiekolwiek rozwiązanie przyjmiemy, najważniejszą rzeczą, którą należy wykonać przed migracją jest utworzenie pełnej kopii wszystkich danych, których nie potrafimy odzyskać. Jeżeli postanowimy zrealizować migrację dokumentów do nowego formatu, warto zachować oryginały. Jeżeli niektóre dokumenty nie będą poprawnie przekonwertowane, zawsze pozostanie oryginał.

Kopia powinna zostać wykonana w formacie, który będzie najbardziej neutralny. Kopia powinna zostać utworzona na nośniku, który będzie można odczytać na każdej platformie systemowej. W ten sposób, w przypadku późniejszych prób odzyskania dokumentów nie natkniemy się na dodatkowe problemy.

Najłatwiejszym sposobem na wykonanie opisywanej czynności jest skopiowanie plików na dodatkowy dysk, który może być później zamontowany w systemie Linux. Większość obecnie rozwijanych dystrybucji systemu Linux, odczytuje system plików FAT32 oraz NTFS. Możemy także skopiować pliki na zewnętrzny twardy dysk, sformatowany pod Windows do takiego systemu plików, który bez problemu zostanie odczytany w systemie Linux. Rekomendujemy wykorzystanie NTFS jako docelowego typy partycji, ponieważ FAT32 nie wspiera pojedynczych plików większych niż 4GB.

Kopię warto utworzyć w postaci archiwum .tgz lub .zip, które można później otworzyć za pomocą większości znanych narzędzi archiwizujących. Oprogramowanie 7-Zip jest bardzo dobrym narzędziem do realizacji tego zadania, a w dodatku darmowym. Jeżeli zdecydujemy się na jego wykorzystanie, dobrze jest archiwizować w formacie .zip lub .gzip/.tar, w przeciwieństwie do autorskiej implementacji kompresji o rozszerzeniu .7z. Istnieje wersja p7zip dla Linux, która umożliwi dekompresję danych. Nie jest to jednak konieczne, ponieważ dystrybucje Linux zawierają własne rozwiązania archiwizujące, które doskonale poradzą sobie z plikami .zip lub .gzip.

Więcej problemu może sprawić przejście z danej platformy na kolejną, więc warto dokładnie zastanowić się nad sposobem tworzenia kopii. Jeżeli myślimy o migracji na całkiem nowy system operacyjny w przyszłości, może warto pomyśleć o tym już teraz. Twarde dyski stały się na tyle tanie, że utrzymywanie danych posegregowanych na dodatkowym napędzie jest niezłą koncepcją i może ocalić mnóstwo pracy w przyszłości. Przykładem może być oddzielny twardy dysk na dokumenty, odseparowany od partycji systemu operacyjnego.

Jak to robi Ubuntu?

Ubuntu Linux przeprowadza proces migracji dość przyjaźnie, pozwalając na automatyczną migrację plików użytkowników oraz części specyficznych ustawień użytkownika z instalacji Windows.

Gdy rozpoczniemy konfigurację Ubuntu, instalator rozpocznie skanowanie wszystkich dostępnych napędów w aktualnym systemie i poszuka wszystkich instalacji Windows. Jeżeli znajdzie takie, pokaże listę użytkowników dla każdej instalacji Windows i powoli wybrać tą, która będzie migrowała do Ubuntu. Dodatkowo możemy wskazać typy kopiowanych danych. Wybór nie jest bardzo szczegółowy, ale użyteczny. Nie możemy wybrać specyficznych plików do skopiowania, lecz kategorie plików. Przykładowo: możemy wybrać ulubione strony z Internet Explorer lub aktualnie wykorzystywaną tapetę oraz zawartość katalogów Moje dokumenty, Moja muzyka, Moje Obrazy.

Inna przyjemną rzeczą w narzędziu migracji Ubuntu jest niezależność działania od źródła i przeznaczenia danych. Jeżeli posiadamy system Windows na danej partycji lub dysku i chcemy zainstalować Ubuntu w innej lokalizacji, konfigurator skopiuje dane z dowolnie wskazanego miejsca. Aktualizacja do Linux jest kompletnie niedestrukcyjna - oryginalne dane nie są naruszane.

Wykorzystanie aplikacji od zewnętrznego dostawcy

Jeżeli wykorzystujemy dystrybucję Linux, która nie posiada zintegrowanego narzędzi migracji, w dodatku nie czujemy się na siłach, aby przenieść dane ręcznie, możemy skorzystać z oprogramowania zewnętrznego. Takie narzędzia są przeważnie tworzone dla użytkowników korporacyjnych - pomagają administratorom w masowych migracjach.

MoveOver 4 jest komercyjną aplikacją, która przenosi wszystkie najważniejsze rzeczy - dokumenty, tapety, czcionki, ustawienia użytkownika oraz ciasteczka, itp. Duża zaletą jest migracja urządzeń - dyski sieciowe i mapowanie drukarek.

Wielką niedogodnością MoveOver jest wsparcie wyłącznie kilku dystrybucji systemu Linux. Program w wersji 4 wspiera Novell Linux Desktop 9 i Linspire Five-O jak docelowe dystrybucje. Wersja 3 wspiera tylko Sun Java Desktop System oraz Fedora Core 2.

Istnieje także darmowa wersja produktu - OpenMoveOver - zawierająca możliwość edycji komponentów. Ta część może być używana przez programistów do stworzenia narzędzia migracji do innych dystrybucji. Istnieje więc możliwość, że MoveOver będzie wspierał także inne dystrybucje w przyszłości.

Innym produktem jest Alacos Desktop Migration Agent, który przenosi dokumenty i szeroki zakres ustawień z systemów Windows. Oprogramowanie zostało stworzone dla korporacyjnych migracji, ale wspiera szeroki zakres dystrybucji: Red Hat Enterprise Linux, SUSE, Novell Linux Desktop oraz Fedora Core.