Najlepszy interfejs użytkownika to taki, który nie jest przez niego dostrzegany - nie widzi on różnic pomiędzy sytuacją „na zewnątrz” i „wewnątrz” systemu.

Duże różnice w rodzajach i rozdzielczościach stosowanych wyświetlaczy, sposobach wprowadzania danych, a także ograniczenia związane z wydajnością procesora i ilością dostępnej pamięci powodują spore problemy przy tworzeniu oprogramowania dla palmtopów i telefonów komórkowych. Celem niniejszego artykułu jest identyfikacja i systematyzacja problemów związanych z tworzeniem aplikacji dla urządzeń mobilnych.

Możliwości i ograniczenia przenośnych terminali

Przed rozpoczęciem prac nad projektem interfejsu konieczna jest analiza możliwości i ograniczeń wynikających z przeznaczenia i budowy urządzeń mobilnych. Tabela zawiera klasyfikację urządzeń mobilnych wykorzystywanych do zastosowań komercyjnych. Wybór urządzenia uzależniony jest od ilości i rodzaju opracowywanych informacji oraz obszaru zastosowania i charakteru pracy użytkowników.

Rodzaj urządzenia implikuje typ wyświetlacza i sposób wprowadzania danych. Możemy wyróżnić następujące sposoby wprowadzania danych:

- przez klawiaturę

- przez klawiaturę numeryczną

- za pomocą ekranu dotykowego (za pomocą palców lub rysika)

- odczyt kodu kreskowego lub RFID

- odczyt informacji z paska magnetycznego lub chipa

- odczyt danych z urządzeń peryferyjnych (moduł GPS, zewn. czujniki)

- rejestracja za pomocą komend głosowych.

Właściwy sposób wprowadzania pozwala zredukować czas niezbędny do wykonania danej czynności. W przypadku każdego urządzania mobilnego najbardziej czasochłonne jest wprowadzanie danych za pomocą klawiatury, taka metoda powoduje też powstawanie wielu błędów. Najczęściej używana metoda to połączenie kilku sposobów np. jednoczesne posługiwanie się klawiaturą numeryczną i skanerem kodów kreskowych.

W przypadku wyświetlaczy urządzeń mobilnych nie możemy mówić o istnieniu standardów – jak to ma miejsce dla komputerów stacjonarnych. Poszczególne modele różnią się zazwyczaj rozdzielczością i liczbą dostępnych kolorów. Różnice te praktycznie uniemożliwiają stworzenie uniwersalnej aplikacji, działającej poprawnie na każdym urządzeniu (nawet z tym samym systemem operacyjnym). Rodzaj używanych urządzeń należy określić już na etapie tworzenia dokumentu opisującego wymagania niskiego poziomu. Oczywiście przy wyborze sposobu wyświetlania informacji należy brać pod uwagę tradycyjne aspekty związane z projektowaniem interfejsów – jak np. reguły stosowania kolorów. Zbyt wiele jaskrawych rozprasza uwagę, a zbyt wiele elementów tego samego koloru może irytować.