Zasilanie rozproszone

Zarządzanie

Obecnie w coraz większej liczbie zasilaczy UPS małych mocy istnieje możliwość ich zarządzania, dzięki dołączonemu oprogramowaniu. Większość zasilaczy posiada możliwość połączenia logicznego poprzez łącze szeregowe. Ma też dedykowane oprogramowanie umożliwiające monitoring parametrów zasilacza i zasilania (napięcia, wartości obciążenia, czasu pracy z baterii).

UPS-y mogą być zarządzane przy użyciu standardowego protokołu SNMP. Może to być realizowane programowo (odpowiednie oprogramowanie instalowane na serwerze lub komputerze połączonym logicznie z zasilaczem UPS) lub sprzętowo dzięki opcjonalnemu adapterowi SNMP.

Prawidłowa instalacja oprogramowania pozwala na bezpieczniejszą pracę dzięki możliwości nadzoru i kontrolowanemu zamknięciu systemu.

Usuwanie awarii

W razie awarii zasilaczy małych mocy (do 3 kVA), wyposażonych w gniazda, użytkownik może w prosty sposób przełączyć się na zasilanie z sieci lub ewentualnie podłączyć rezerwowy zasilacz o podobnej mocy.

W przypadku zasilaczy o mocach powyżej 3 kVA należy stosować zewnętrzne przełączniki obejścia serwisowego, gdyż przewody wejściowe są podłączone do listwy zaciskowej i ewentualne przełączenie może być dokonane tylko przez uprawnionego elektryka. Dobrym sposobem na uniknięcie tego problemu jest zastosowanie mechanicznego przełącznika obejścia, który umożliwi szybkie ominięcie uszkodzonego zasilacza i dostarczenie energii elektrycznej do odbiorów.

Wady i zalety zasilania rozproszonego

Wariant zasilania rozproszonego jest zwykle najtańszym (cena zależy głównie od topologii zastosowanych zasilaczy) sposobem zabezpieczenia urządzeń pracujących w ramach systemu teleinformatycznego.

Żeby zabezpieczać urządzenia, nie trzeba zwykle stosować przeróbek elektrycznej instalacji zasilającej, gdyż UPS-y (o mocy do 3 kVA) są zasilane ze zwykłych gniazd sieciowych, a urządzenia odbiorcze podłącza się do gniazd umiejscowionych przeważnie na tylnej ściance zasilacza.

Dzięki przypisaniu pojedynczego zasilacza UPS jednemu urządzeniu lub ich niewielkiej grupie można optymalnie wykorzystać moc zasilacza. Z tą cechą związana jest też możliwość łatwej rozbudowy, gdyż przy wzbogacaniu systemu w dodatkowe elementy wystarczy zainstalować dodatkowe UPS-y.

Pamiętając o plusach wariantu zasilania rozproszonego, nie należy jednak zapominać o minusach.

Większość zasilaczy o małych mocach to urządzenia o prostej konstrukcji wykonane w topologii "off-line", o stosunkowo krótkim czasie podtrzymania (ok. kilku minut). Umożliwiają więc one jedynie bezpieczne zamknięcie systemu w wypadku zaniku napięcia zasilającego.

Duża liczba UPS-ów stwarza również problem z ich nadzorem i konserwacją. Zasilacze UPS zabezpieczające stacje robocze muszą być zlokalizowane w ich pobliżu, co może spowodować pogorszenie warunków pracy użytkowników, przez ograniczenie wolnego miejsca.

Obecnie producenci zasilaczy budują UPS-y o coraz mniejszych rozmiarach i kształcie komponującym się z otoczeniem biurowym. Przykładem zasilacza o takim wyglądzie może być UPS Cyberforte firmy APC, który ma kształt i rozmiary niewiele większe od tradycyjnego filtra komputerowego.

Coraz częściej stosowanym sposobem montażu zasilaczy do zabezpieczenia, a także pozostałych urządzeń sieciowych, jest montaż w szafach 19’’. Takie rozwiązanie jest niezwykle wygodne, ponieważ pozwala na zgrupowanie urządzeń teleinformatycznych w zwartą strukturę, ułatwiając ich eksploatację.


TOP 200