Urządzenie Proteus wyciąga niezbędne uaktualnienia z scentralizowanego serwisu uaktualniania Bluecat i następnie przekazuje te uaktualnienia do urządzenia Adonis. Ponieważ Bluecat zarządza konfigurowaniem i uaktualnianiem usług, to musi utworzyć nową wersję każdej ze swych usług podlegających uaktualnieniu. Na przykład, w przypadku nowych luk w DNS, i w rezultacie powstania nowej wersji usługi DNS, Bluecat musi pobrać ten uaktualniony kod i umieścić w uaktualnianym systemie. Chociaż jest to problem wart odnotowania, należy pamiętać o tym, że każde rozwiązanie, które automatyzuje uaktualnienia usług DNS/DHCP, będzie mieć ten sam problem.

Kombinacja Bluecat pomyślnie przeszła test importu i weryfikacji danych. Niektóre adresy IP nie zostały zaimportowane właściwie, ale liczba błędów mieściła się w założonym przedziale tolerancji, jaki przyjęto dla pomyślnego importu danych. Rozwiązanie Bluecat zaimportowało poprawnie 98,1% z ponad 200 tys. obiektów z oryginalnego zestawu danych. Przy dokładniejszej lokalizacji problemów można byłoby, prawdopodobnie, zaimportować większość, jeżeli nie wszystkie, niepoprawne obiekty, ale skupiono się głównie na sprawdzaniu, w jakim zakresie system jest zdolny do importu danych przy minimalnej ręcznej interwencji.

W rozwiązaniu Bluecat można wyróżnić dwa elementy: łatwość użytkowania i proste licencjonowanie. Interfejs przeglądarkowy jest spójny funkcjonalnie, łatwy do nawigowania i ułatwia konfigurowanie oraz użytkowanie wszystkich mechanizmów.

Interfejs ten pozwala administratorowi na ustawianie i zarządzanie kontami użytkowników oraz ich uprawnieniami. To z kolei umożliwia przydzielanie pewnym użytkownikom uprawnień wprowadzania zmian informacji adresowych IP jedynie dla określonego bloku adresów, które związane są z funkcją pełnioną przez użytkownika w organizacji. Jeżeli użytkownik ma uprawnienia do zmiany adresu IP, to interfejs użytkownika udostępni mu możliwość takiej zmiany.

Jednym z unikatowych i bardzo użytecznych mechanizmów Proteus jest możliwość ustawiania wielu konfiguracji. Przy dostatecznej liczbie urządzeń Adonis możliwe jest wprowadzenie takich konfiguracji do oddzielnych zestawów urządzeń Adonis, pracujących w poszczególnych infrastrukturach DNS. Mechanizmu tego używano w czasie testowania importu danych. Osiągnięto w ten sposób możliwość importu danych, używając różnych metod importu w oddzielnych konfiguracjach.

W celu przeprowadzenia bieżących zadań konserwacyjnych adresów IP użytkownik loguje się do urządzenia Proteus z przeglądarki, wybiera blok adresów, który chce modyfikować, wyszukuje konkretny adres IP i wykonuje zmiany za pośrednictwem interfejsu użytkownika. Zmiana jest rejestrowana w logu Proteusa, co pozwala administratorowi na lokalizowanie potencjalnych błędów użytkownika, które zawsze mogą się pojawić. Wszystkie uzupełnienia, usunięcia i zmiany, jak również wszystkie zmiany na poziomie systemowym, są rejestrowane w bazie danych Proteus.

Licencjonowanie jest bardzo proste, ale z implikacjami o dalszym zasięgu. Z chwilą zakupu potrzebnych urządzeń nie należy się martwić, jak wielkim zakresem adresów IP trzeba będzie zarządzać, zarówno dziś, jak i w przyszłości. Może to być wadą w przypadku bardzo rozproszonej i redundantnej architektury usług DNS i DHCP, ponieważ konieczny będzie zakup odpowiedniego rozmiaru urządzenia Adonis dla każdego serwera w takiej architekturze. Bluecat oferuje modele urządzenia o różnych zakresach obsługiwanych adresów IP, które można dopasować do własnych potrzeb.

Skomplikowany VitalQIP

W VitalQIP firma Alcatel-Lucent przyjęła akademickie podejście do rozwiązania problemu zarządzania adresami IP. Zdefiniowano problem, który miał być rozwiązany, zaprojektowano architekturę, która adresuje wszystkie obszary tego problemu, i zaimplementowano ją. Produkt nie jest szczególnie elegancki czy efektowny. Można być jednak pewnym solidnej roboty projektowej, a wadą jest to, że rozwiązanie sprawia wrażenie trochę zagmatwanego, z mrowiem interfejsów użytkownika, poziomów architektonicznych, skomplikowanego schematu licencji i własnych usług DNS i DHCP.

VitalQIP może być kierowany przez interfejs przeglądarkowy, rodzimego klienta lub narzędzie wierszy komend dostępne dla administratora. Chociaż interfejs przeglądarkowy zapewnia właściwy zakres funkcjonalności, to jednak okazał się trochę ociężały, natomiast klient rodzimy reagował dużo szybciej. W wyglądzie i odczuciu interfejsy były spójne i relatywnie intuicyjne. Dostępnych jest wiele opcji ustawiania grup użytkowników i uprawnień, które zapewniają odpowiednią elastyczność administrowania. Przede wszystkim zakres wyświetlanych elementów interfejsu może być konfigurowany dla każdego użytkownika oddzielnie.

Architektura jest złożona, ale okazała się wysoce skalowalna. W ramach tej architektury funkcjonują dwie jednostki: usługi przedsiębiorstwa i usługi zdalne. Usługi w ramach przedsiębiorstwa można podzielić na dwa typy: scentralizowane i rozproszone. Scentralizowane usługi przedsiębiorstwa obejmują audyt licencji i harmonogramowanie procesu. Rozproszone usługi przedsiębiorstwa obejmują procesy usług komunikacyjnych, usług logowania, usługi uaktualniania, proces harmonogramowania RMI (Remote Method Indication), uaktualnianie DNS i usługi tunelowania SSL.