Ewolucja zbioru głównego

Po zapisaniu stanowisk pracy do zbioru, przystąpiono do prac związanych z określeniem zasad budowy rekordów (detali, zespołów, wyrobów, materiałów wyjściowych i komponentów).

Początkowo prace wdrożeniowe ograniczone były do jednego wyrobu, ujętego w bieżącym planie produkcji. Rozpoczęli je konstruktorzy od wpisywania pozycji detali. To pozwoliło na szybkie włączenie się technologów do pracy na terminalach i wpisywanie pozycji materiałów wyjściowych. Następnie rozszerzono działania o zapisy struktur konstrukcyjnych i technologicznych. W wyniku tego otrzymano pełną strukturę wyrobu i pracochłonność wykonania. Dokumentacja warsztatowa przekazywana była na wydziały w formie wydruków - sukcesywnie zastępowano nimi dokumentację pisaną odręcznie.

Zbiór główny pozycji jest wciąż rozbudowywany. Początkowo uprawnienia do wpisywania mieli konstruktorzy i wybrane grupy technologów, później uprawnienia te otrzymał personel zaopatrzenia w zakresie pozycji nie należących do produkcji podstawowej.

W toku dalszego wdrażania systemu wystąpiła potrzeba wpisywania dokumentacji opisowej, np. katalogów części zamiennych, napraw serwisowych, kompletacji zamówień klienta, dopuszczeń itp. Przed przystąpieniem do tego etapu ustalono zasady budowy rekordów dla tych pozycji (zastosowano specjalne wyróżniki w symbolu pozycji) oraz delegowano uprawnienia związane z wpisywaniem ich do zbioru. Prace te realizowano etapami, ponieważ zdawano sobie sprawę, że bez odpowiedniego przygotowania organizacyjnego, przy tak rozbudowanej bazie danych, mogłyby wystąpić problemy związane z prowadzeniem kontroli danych (obecnie zbiór główny zawiera ponad 100 tys. rekordów sklasyfikowanych na ok. 20 grup).

Techniczne przygotowanie produkcji

Wprowadzenie systemu komputerowego spowodowało wiele istotnych zmian w technicznym przygotowaniu produkcji. Najważniejszą decyzją było oddzielenie specyfikacji części od rysunku konstrukcyjnego, który nie ma już tabelki z wykazem pozycji części i ich liczbą - tabelkę tę zastępuje specyfikacja zapisana w zbiorze strukturalnym systemu komputerowego. Powodem takiego rozwiązania było wprowadzanie zmian w strukturach wyrobu.

Struktury wyrobów są bardzo rozbudowane. Tworzą je różne grupy w zależności od specjalizacji i realizowanych zadań związanych z technicznym przygotowaniem wyrobu. Struktury konstrukcyjne wyrobów są uzupełniane o pozycje materiałowych wyjściowych (z uwzględnieniem rozkroju) i pozycje oprzyrządowania. Dokumentowanie prac związanych z wprowadzeniem lub zmianą struktury odbywa się na wydruku z „paczki”.

Zapisy konstrukcyjne i technologiczne, zawarte w plikach komputerowych, muszą być weryfikowane ze względu na zmiany organizacyjne zachodzące w procesie produkcji i ze względu na rozwój konstrukcji wyrobu. Szczególnie dotyczy to wyrobów złożonych (o rozbudowanych strukturach) i produkowanych sporadycznie na specjalne zamówienie klienta. Weryfikację prowadzi się w etapie definiowania wymagań klienta - potwierdzone zamówienie klienta oznacza start dla niemal wszystkich komórek organizacyjnych, biorących udział w realizacji przedsięwzięcia.

Definiowanie wymagań klienta

Każde zamówienie klienta jest zapisane w zbiorze głównym w formie kompletacji wyrobu. Kompletacja wyrobu jest to przetworzenie wymagań klienta na język techniczny. Zapis kompletacji zawiera: zestawienie zespołów, części i komponentów łącznie z technologiami montażu, prób i badań oraz związanych z wysyłką.

Każda kompletacja wyrobu jest weryfikowana pod względem prawidłowości zapisów konstrukcyjnych, technologicznych i ekonomicznych. Prace te trwają stosunkowo krótko, ponieważ wszelkie informacje są dostępne w plikach systemu komputerowego.

Kompletacja zamówienia klienta jest omawiana na spotkaniu kierowników. Wówczas podejmowane są decyzje w zakresie sposobu dokumentowania pozycji jednorazowych (wynikających ze specjalnych wymagań klienta) oraz w zakresie terminów realizacji zadań przez poszczególne komórki. Zatwierdzona kompletacja wyrobu i terminarz realizacji zamówienia stanowią podstawę do sporządzania planów jakości przez poszczególne komórki organizacyjne. Plany jakości obejmują nie tylko komórki planowania, ale również komórki techniczne, zaopatrzenia, kooperacji, serwisu itp.

Końcowy etap zapisu wymagań klienta odbywa się po wykonaniu kontroli wyrobu gotowego. W przypadku zmian w wyrobie, dokonanych na życzenie klienta jeszcze w trakcie procesu produkcji, kompletacje wyrobu są odpowiednio uzupełniane. Zapisy dotyczące kompletacji wyrobu i zmian w trakcie procesu stanowią podstawowe dane związane z identyfikacją wyrobu po dłuższym czasie eksploatacji.

Zarządzanie czy organizacja

Transfer wiedzy w zakresie zarządzania i informatyki trwa nieprzerwanie od wielu lat, a poziom organizacji produkcji w przedsiębiorstwach obniża się. Wdrażanie systemów komputerowych w wielu przypadkach jest długie i nie spełnia oczekiwań odbiorców.

Głównym powodem tego stanu rzeczy jest to, że w wielu przypadkach odeszło się od metodologii organizacji produkcji na rzecz często mitycznych reguł zarządzania. W konsekwencji, powszechne są wdrożenia informatyki w dziedzinie finansów, gospodarki materiałowej, płac itp., a niewiele jest w przygotowaniu procesu produkcji i planowaniu. Brak wdrożeń informatyki w przygotowaniu produkcji może doprowadzić do sytuacji, że nawet najlepiej zinformatyzowane przedsiębiorstwa nie będą konkurencyjne.

<hr size=1 noshade>Andrzej Polak jest pełnomocnikiem zarządu ds. zarządzania jakością w Fabryce Maszyn FADROMA SA we Wrocławiu