Narastające wymagania wobec przepływności i zasięgu transmisji w okablowaniu skróciły czas prób i dochodzenia do pełnej zgodności ze standardem i od ubiegłego roku wielomodowe instalacje światłowodowe OM (Optical Multimode) są szeroko wykorzystywane w centrach danych oraz aplikacjach kampusowych i metropolitalnych. W porównaniu z innymi technologiami (miedź, fale radiowe, podczerwień) światłowody zapewniają minimalne straty sygnału i jego niewielkie opóźnienia, a ich żywotność szacuje się na 25 lat.

Do komunikacji na większe odległości stosuje się wyłącznie światłowody jednomodowe SM (Single Mode), których największą zaletą jest transport sygnałów bez znaczącego zniekształcania i tłumienia. Pozwala to na budowę systemów transmisyjnych dalekiego zasięgu osiągających znaczne przepływności. Mimo że koszt produkcji światłowodów jednomodowych jest porównywalny (a niekiedy nawet niższy) niż wielomodowych, to cena sprzętu aktywnego współpracującego z tymi pierwszymi nadal jest wyższa i decyduje o kosztach wdrożenia.

Jednomodowe światłowody mają zasięg setek kilometrów, ale w instalacjach lokalnych, gdzie rozmiar sieci nie przekracza kilkuset metrów, dobrze sprawdzają się optyczne kable wielomodowe. Dlatego właśnie są one wykorzystywane do budowy ethernetowych traktów szkieletowych (do 100 Gb/s) oraz systemów dostępowych 10 Gb/s. Chociaż w jednomodowych światłowodach można osiągać dupleksową transmisję długodystansową za pomocą dwóch włókien, to wdrażanie takiego rozwiązania w centrum danych jest ekonomicznie nieuzasadnione. Natomiast dobrym rozwiązaniem są w tym przypadku włókna klasy OM3 i OM4, zgodne z najnowszym standardem IEEE 803.2ba (40/100 Gb/s).

Trzy parametry sieci optycznej są szczególnie ważne dla administratorów: maksymalny zasięg poprawnej transmisji, przepustowość systemu i całkowity koszt okablowania. Włókna wielomodowe OM4 zapewniają niższe koszty, co wynika ze stosowania prostszych źródeł światła, wykorzystania włókien zoptymalizowanych do współpracy ze względnie tanimi laserami VCSEL (Vertical Cavity Surface Emitting Laser), a także tradycyjnych złączy optycznych. Uzyskiwana za ich pomocą przepustowość sięga 100 Gb/s na dystansie do kilkuset metrów, co jest wystarczające w sieciach lokalnych lub środowisku centrum danych przy zachowaniu odpowiednich parametrów transmisji. W efekcie liczba wdrożeń, w których wykorzystywane są włókna nowej generacji OM4, zaczęła w tym roku szybko rosnąć. Włókna OM3/OM4 zachowują bowiem korzystne cechy światłowodów jednomodowych operujących w pierwszym oknie optycznym 850 nm, oferują szeroki zakres przepływności od 10 Mb/s do 10 Gb/s oraz wspierają następną generację okablowania o przepustowości ponad 100 Gb/s.

Punktem zwrotnym było oczywiście zatwierdzenie pod koniec 2009 r. ich pełnej specyfikacji definiującej szczegółowe wymagania fizyczne i transmisyjne. Wymogi będące przedmiotem najnowszej standaryzacji dotyczą cienkiego włókna szklanego OM4 o wymiarach 50/125 mm (rdzeń/płaszcz), zoptymalizowanego pod kątem współpracy z laserami VCSEL. Ich zasadniczym elementem jest utrzymanie parametrów emisyjnych bez korzystania z termostatu zapobiegającego dryfowi parametrów poza wyznaczony obszar emisji świetlnej. Jest to kluczowa cecha nowej technologii, odróżniająca ją od systemów wykorzystujących kosztowne lasery współpracujące z włóknami jednomodowymi.

Najnowsze włókno OM4, współpracując z laserami VCSEL, pozwala na transmisję z szybkością 10 Gb/s na dystansie do 550 m (300 m dla OM3) oraz nie mniej niż 125 m z przepływnością 100 Gb/s. O jego efektywności świadczy też parametr efektywnego pasma modalnego EMB (Effective Modal Band), który dla OM4 wynosi 4700 MHz*km, a więc jest ponad dwa razy lepszy niż osiągany przez włókna OM3 (2000 MHz*km).