Ochrona przed awarią

Niezależnie od wybranego modelu wirtualizacji, należy mu zapewnić odpowiednio wysoki poziom redundancji elementów składowych. Urządzenia wirtualizujące mają znaczenie krytyczne dla działania systemów produkcyjnych, dlatego rekomenduje się przede wszystkim rozwiązania składające się z: podwójnych kart HBA, zdublowanych połączeń, wielościeżkowości I/O, podwójnych przełączników, klastra kontrolerów macierzy oraz klastra urządzeń do wirtualizacji.

Ten ostatni może pracować w trybie węzłów aktywny-pasywny lub w trybie węzłów aktywny-aktywny. Zastosowanie konfiguracji aktywny-aktywny dodatkowo umożliwia wprowadzenie mechanizmów równoważenia obciążeń między węzłami, zwiększając tym samym wydajność całego rozwiązania. Każde zwiększenie poziomu niezawodności systemu wnosi jednocześnie dodatkowy poziom złożoności w architekturę i konfigurację całego rozwiązania, ale jest ono niezbędne dla zachowania bezpieczeństwa pracy systemów.

Usługi zwirtualizowanej pamięci

Technologia wirtualizacji pamięci masowej, oprócz swojej podstawowej funkcjonalności w postaci efektywnej prezentacji heterogenicznych zasobów dyskowych jako jednej przestrzeni (storage pooling), umożliwia również korzystanie z dodatkowych usług upraszczających zadania administracyjne oraz mających na celu ochronę danych. Do usług tych należą: thin provisoning, wykonywanie kopii lustrzanej danych między zasobami pamięci masowych, replikacja danych, kopie migawkowe oraz hierarchiczne zarządzanie pamięcią (HSM).

Podstawową korzyścią, jaką daje zwirtualizowanie pamięci masowej, jest możliwość skonsolidowania i zarządzania przestrzenią dyskową kilku macierzy dyskowych. Prezentowane serwerom zwirtualizowane jednostki logiczne LUN mogą być zlokalizowane fizycznie na wielu macierzach, a ich rozmiar może być dynamicznie zmieniany wraz z rosnącymi wymaganiami aplikacji. W skład puli zasobów mogą wchodzić zarówno macierze dyskowe najwyższej klasy z mechanizmami RAID, jak i tanie, proste pamięci typu JBOD (Just Bunch of Disks). Usługą wirtualizacji, która ściśle wiąże się z tworzeniem pul zasobów, jest tzw. thin provisioning. W sytuacji lawinowo rosnącej ilości informacji wiele firm poszukuje sposobów na wykorzystanie w większym stopniu już posiadanych zasobów dyskowych. Pomocnych może tu być kilka rozwiązań, a jednym z nich jest właśnie thin provisioning. W przeciwieństwie do stosowanej dotychczas alokacji tradycyjnej, polegającej na sztywnym przypisaniu wolnej przestrzeni do danej aplikacji, technologia thin provisioning oferuje elastyczność alokacji przestrzeni dyskowej. Do tej pory jakiekolwiek zabiegi mające na celu zmianę wielkości wolumenu wymagały złożonych operacji administracyjnych. Obecnie, dzięki zastosowaniu thin provisioning, zaalokowany wolumen może być zwiększany lub zmniejszany w zależności od potrzeb, bez przerywania pracy korzystających z niego systemów.

Inną usługą oferowaną przez technologię wirtualizacji jest mirroring danych, zwany inaczej procesem tworzenia lokalnej kopii synchronicznej. Wykonywanie lustrzanej kopii danych przez silnik warstwy wirtualizacji umożliwia zapis tych samych danych na fizycznie różnych macierzach. Jeśli operację mirroringu przeprowadza dedykowany virtualization appliance, jest ona transparentna dla serwera produkcyjnego, wykonującego operację zapisu. Rozszerzeniem tej usługi jest z kolei replikacja. W odróżnieniu od mirroringu, replikacja umożliwia przesyłanie danych na znaczne odległości geograficzne między zwirtualizowanymi systemami. Dzięki technologii wirtualizacji możliwe staje się zatem replikowanie danych między heterogenicznymi macierzami dyskowymi znajdującymi się fizycznie w różnych miejscach.

Usługi mirroringu i replikacji zapewniają ochronę w razie awarii sprzętowych, związanych z obsługą i funkcjonowaniem macierzy lub awarią całego ośrodka przetwarzania danych. Metody te nie zapewniają jednak zabezpieczenia przed błędami logicznymi danych, powstającymi np. w wyniku zainfekowania wirusem. Jeśli zainfekowane dane zostaną zapisane na głównej macierzy, zostaną również zreplikowane na macierz zapasową. W takiej sytuacji z pomocą przychodzi oferowany przez wirtualizację mechanizm tworzenia kopii migawkowych, tzw. snapshots. Umożliwiają one cofnięcie się do obrazu wolumenu utworzonego w określonej, przeszłej ramie czasowej. Snapshoty mogą być także zastosowane do innych celów, np. ułatwiają tworzenie środowisk testowych aplikacji oraz kopii na potrzeby backupu danych. Proces odtworzenia danych z kopii migawkowej może spowodować utratę kilku transakcji I/O, dlatego częstotliwość, z jaką kopie zapasowe będą wykonywane, powinna być uzależniona od wskaźnika zmienności danych dla poszczególnych aplikacji.