Więcej, taniej, szybciej
- 09.11.2009
Wypełnić światłowód usługami
Operatorzy osiągną maksymalną opłacalność inwestycji wtedy, gdy w jednej magistrali można będzie przesyłać wiele usług i strumieni. Aby wykorzystać pełny potencjał, łącze powinno jednocześnie przenosić SDH, STN-1 (oraz STN-16 i STN-64, a także inne standardy operatorskie), łącza Fibre Channel o paśmie 1, 2, 4 i 10 Gb/s, a także cyfrowe strumienie wideo o standardowej rozdzielczości PAL i Full HD. W tym celu stosuje się multipleksowanie OTN, które umożliwia mieszanie usług. W typowym łączu światłowodowym po zastosowaniu DWDM i OTN, można przenieść wiele strumieni danych Fibre Channel, transmisji Ethernet i wideo. Dla porównania, ten sam światłowód jeszcze niedawno mógł przenosić jedynie dane pojedynczej usługi: FC albo Ethernet.
Wykorzystywanie światłowodów tylko dla jednego klienta i pojedynczej jego usługi jest nieopłacalne.
Zabezpieczyć łącze
Przerwanie ciągłości łącza lub jego degradacja powoduje zerwanie komunikacji. Przyczyną może być awaria techniczna, pospolite roboty budowlane lub nawet złodziei, kradnących kabel. Aby świadczyć usługi o gwarantowanym poziomie jakości, operator powinien wprowadzić zabezpieczenia, zwane potocznie protekcją. Przykładem protekcji może być zabezpieczenie na poziomie optycznym, polegające na rozdzieleniu sygnału optycznego na dwie drogi. Sygnał zmierza wtedy do celu różnymi ścieżkami, w przypadku przerwania światłowodu, nadal zostaje czynna ścieżka alternatywna.
Oprócz statycznej protekcji, w topologiach kratowych dostępna jest już technologia GMPLS, która pozwala systemom optycznym na dynamiczne szukanie ścieżki zastępczej w razie awarii. W odróżnieniu od statycznej protekcji pasma lub usługi, opcje drogi zastępczej nie są sztywnie definiowane. Po przerwaniu łącza, węzeł DWDM szuka ścieżki obejścia i dla kanałów objętych protekcją zestawiane są łącza innymi drogami, by szybko odzyskać łączność.
Przełącznik światła
Zarządzanie sieciami DWDM można usprawnić za pomocą przełączania optycznego w multiplekserach ROADM (Reconfigurable Optical Add-Drop Multiplexer). Urządzenie wykorzystuje moduły ze zwierciadłami lub innymi elementami optycznymi do przełączania przebiegu poszczególnych prążków między różnymi drogami. Dzięki temu sygnały niesione w prążkach o określonej długości fali mogą być dodawane lub wydzielane z pojedynczego toru światłowodowego bez konwersji wszystkich prążków na postać elektryczną.
Gdy operator wykorzystuje strukturę kratową, każdy węzeł ma więcej niż dwa połączenia w różnych kierunkach. Stosowane wtedy multipleksery ROADM umożliwią przeprowadzenie operacji przełączenia na inną ścieżkę, wyłącznie na drodze optycznej, a jednocześnie nie jest konieczne zaplanowanie z góry wykorzystania pasma. Operacje związane z przełączeniem prążków mogą być wykonywane w miarę potrzeb.
Urządzenia ROADM są dość kosztowne, ale umożliwiają realizację struktury kratowej w całości na drodze optycznej. W przypadku rozwiązań klasycznych, operator jest ograniczony jedynie usługami oraz łączami, które może terminować na danym węźle. Sieć światłowodowa wykorzystująca multipleksery ROADM jest bardziej elastyczna od tradycyjnej.