Na początku był analogowy modem

W ubiegłym wieku możliwości korzystania przez użytkownika końcowego z internetu ograniczały się do dostępu poprzez modem analogowy. Oznaczało to niewielkie szybkości transmisji, kłopoty z zestawieniem łącza, znaczące koszty korzystania z takiej usługi. W odpowiedzi na rosnące wymagania wprowadzono technologię HIS (Home Internet Solution). Terminal klienta łączył się przez analogową linię telefoniczną do urządzenia znajdującego się w centrali telefonicznej operatora. Szybkość dostępu pozostawała na niskim poziomie, ale był on stały i nieograniczony. Z biegiem czasu internet absorbował coraz więcej treści, które wymagały szybkiego dostępu. Łącza na poziomie kilkudziesięciu kb/s przestały wystarczać. W odpowiedzi na to zapotrzebowanie ubiegłe dziesięciolecie przyniosło technologie umożliwiające zwiększenie szybkości do kilku Mb/s, a obecnie oferowane są usługi na poziomie kilkuset Mb/s.

Rewolucja w xDSL

Naturalnym pomysłem operatorów na dotarcie do klienta było wykorzystanie istniejących linii telefonicznych. HIS, ze względu na niewielkie możliwości w zakresie szybkości połączenia, dość szybko zastąpiono technologią xDSL. Ta metoda dostępu umożliwiała wykorzystanie linii telefonicznej do przeprowadzania rozmów, przy jednoczesnym zapewnieniu stałego dostępu do internetu. Podstawowa wersja ADSL pozwalała uzyskać łącza asymetryczne o szybkości połączeń zależnej od jakości oraz długości pary przewodów miedzianych. Pojawiły się także różne odmiany symetrycznej komunikacji (SDSL, HDSL), za które klient musiał najczęściej zapłacić więcej, ale otrzymywał lepsze parametry usługi. Ewolucja w zakresie łączy xDSL nie zakończyła się jednak na tym etapie.

Producenci urządzeń DSL obecnie wykorzystują różne metody, aby zwiększać dostępne szybkości. Przykładem jest łączenie kilku linii miedzianych, tworzenie wirtualnych połączeń, wykorzystywanie mechanizmów usuwania zakłóceń. Zabiegi te pozwalają zwiększyć typowe szybkości do kilkudziesięciu Mb/s. W październiku 2010 r. na "Broadband World Forum", firma Nokia Siemens Networks zaprezentowała udoskonalenia technologii DSL, pozwalające uzyskiwać szybkość 825 Mb/s na dystansie 400 m. Huawei twierdzi, że dysponuje rozwiązaniem umożliwiającym transmisje 700 Mb/s na takiej samej odległości. Alcatel-Lucent pochwalił się natomiast wynikiem 910 Mb/s w testach na 400-metrowym dystansie.