Architektura powinna dostarczać wydajność nie tylko niezbędną do wsparcia aplikacji, ale także nowe technologie standardów bezprzewodowych 802.11n, 802.11ac czy 802.11ad. Powinna także umożliwiać łatwą migrację do nowych technologii bezprzewodowych w przyszłości. Oczekuje się, aby nowy model sieci spełniał kryterium niskich kosztów, jednak technologia powinna umożliwiać nieograniczoną rozbudowę infrastruktury. Dzięki separacji danych i kontroli, możemy spełnić wskazane wymagania. Oznacza to także, że jedyną infrastrukturą bezprzewodową w danej lokalizacji będą punkty dostępowe, zupełnie eliminując sprzętowy kontroler.

Podsumowując - idealna architektura nowej generacji WLAN powinna uniezależniać elementy transmisji danych (QoS, przekazywanie pakietów, elementy bezpieczeństwa transmisji), elementy kontroli (kontrola RF, uwierzytelnienie i bezpieczeństwo) oraz elementy zarządzania siecią bezprzewodową. Tym sposobem eliminujemy koszty i ograniczenia w realizacji usług, bez utraty korzyści płynących z centralnego zarządzania.

Zobacz również:

• FCC zbada czy sieci Wi-Fi 6E mogą zakłócać pracę innych bezprzewodowych systemów łączności

Inteligentne punkty dostępowe

Alternatywą dla rozwiązań opartych na kontrolerze stał się nowy typ architektury, która pomija kontroler, a jego funkcje przekazuje do inteligentnych rozproszonych punktów dostępowych. Wielu dostawców obecnie pokazuje rozwiązania wspierające w pełni rozproszoną, inteligentną sieć bezprzewodową. Rozproszony model jest skalowalny, wydajny i odporny na awarie. Nowe sieci 802.11n oraz 802.11ac potrzebują właśnie tego typu rozwiązań. W praktyce oznacza to powrót do formy architektury z inteligentnymi punktami dostępowymi.

Brak tu kontrolera, więc punkty dostępowe muszą realizować wszystkie funkcje samodzielnie. Punkt dostępowy powinien otrzymać adres IP z wewnętrznego serwera DHCP. Następnie punkt dostępowy samodzielnie uruchamia funkcje wirtualnego kontrolera. Kolejno uruchamiające się punkty dostępowe w zależności od konfiguracji wykrywają pracujący punkt dostępowy i przejmują od niego konfigurację. Funkcje kontrolera są rozpraszane pomiędzy aktualnie poprawnie funkcjonującymi punktami dostępowymi. Ruch z punktów dostępowych jest bezpośrednio przesyłany do przełącznika sieci lokalnej.

W takim rozwiązaniu większość funkcjonalności jest realizowana przez siatkę punktów dostępowych. Jest to wyzwanie wymagające wdrożenia większej funkcjonalności w punktach dostępowych, ale wymagana jest także większa moc obliczeniowa urządzeń. Oznacza to reorganizację sprzętu dostępowego. Wszystkie funkcje kontrolne oraz przekazywania ruchu są kierowane do inteligentnych punktów dostępowych, jednocześnie udostępniających centralny system dla zarządzania, konfiguracji i monitorowania systemu. Takie rozwiązania przeważnie wspierają funkcje kontrolne, takie jak dynamiczne zarządzanie środowiskiem RF, przełączanie (roaming) w warstwie L2/L3, a także równoważenie obciążenia punktów dostępowych przez klientów. Niezwykłą zaletą tego rozwiązania jest fakt, że punkty dostępowe w wielu rozwiązaniach tworzą naturalną sieć kratową (MESH), pozwalając na bardzo wysokie właściwości samodzielnej regeneracji. Dodatkowo warto zauważyć, że tak utworzona sieć nie generuje zatorów oraz jest bardzo łatwa do rozbudowy (skalowalność). Inteligentne punkty dostępowe mogą samodzielnie odkrywać się i autokonfigurować dla każdej roli, jaką mają realizować. Inteligentne punkty dostępowe potrafią łatwo realizować elementy failover/failback, a także mechanizmy dynamicznego trasowania dla infrastruktury o wysokiej dostępności. Podstawą jest także wykorzystanie infrastruktury kablowej Ethernet, która w łatwy sposób zapewnia wydajność dla każdego punktu dostępowego.

Architektura eliminująca kontroler umożliwia przede wszystkim linearną i nieskończoną skalowalność. Projekt sieci może rozpocząć się od jednego lub kilku punktów dostępowych i rozszerzać się przy dodawaniu wyłącznie punktów dostępowych. Zarządzanie odbywa się z użyciem specjalizowanych protokołów funkcjonujących pomiędzy AP. Eliminuje to potrzebę zastosowania kontrolera - stanowiącego najczęściej wąskie gardło sieci - zwiększając wydajność i redukując koszty.