Ubocznym, ale jak się okazało niezmiernie istotnym elementem aplikacji WAP stały się funkcje lokalizacyjne. Dzięki temu abonent za pomocą informacyjnych serwisów lokalnych może natychmiast uzyskać lokalne wiadomości (kina, hotele, restauracje), bez tracenia czasu na przeszukiwanie ogólnych serwisów internetowych. Na podobnej zasadzie abonenci mobilni (piesi lub zmotoryzowani) mogą korzystać z serwisów wskazujących najkrótsze połączenia między miejscowościami czy lokalizacjami w mieście.

Mała szybkość transmisji telefonii bezprzewodowej GSM (9,6 kb/s), będąca do tej pory głównym ograniczeniem w szerszym stosowaniu aplikacji protokołu WAP, stopniowo przestanie dotyczyć tej nowej, promowanej usługi. Telefony komórkowe coraz częściej mają zainstalowane mechanizmy szybszej transmisji GPRS (Global Packet Radio Services), umożliwiające już teraz przekazy sięgające standardowo przepływności od 53,6 kb/s (4 szczeliny x13,4 kb/s) do 115 kb/s z kompresją. Postęp w tej dziedzinie dokonuje się każdego roku, a dla sieci następnych generacji będzie on jeszcze lepiej widoczny (od 384 kb/s do 2 Mb/s). Coraz bardziej palącym problemem stanie się wkrótce nie szybkość, ale większa funkcjonalność samego protokołu WAP.

Ewolucja protokołu

Rozwojem standardu WAP zajmuje się branżowe stowarzyszenie WAP Forum, skupiające ponad 400 członków, którzy łącznie reprezentują ponad 90 proc. światowego rynku telefonii komórkowej.

Pierwsza udokumentowana propozycja standardu WAP 1.1 (1998 r.) zawierała szereg mankamentów, z których podstawowym był brak odpowiedniego bezpieczeństwa przekazów bezprzewodowych kontrolowanych tym protokołem, oraz niewielka szybkość transportu (9,6 kb/s). Istotnym niedociągnięciem był również brak zgodności współdziałania produktów wyposażonych w protokół WAP, pochodzących od różnych dostawców. Kolejna jego wersja, ulepszona i programowo zgodna oraz lepiej zabezpieczona specyfikacja protokołu WAP 1.2, zwiększyła pewność działania i bezpieczeństwo przesyłanych informacji, ale pierwsze produkty komórkowe według tej technologii pojawiły się na rynku bezprzewodowym dopiero pod koniec ubiegłego roku. Wśród bardziej znanych produktów bezprzewodowych, wyposażonych w protokół ze specyfikacją WAP 1.2, są telefony komórkowe: Alcatel OneTouch View, Ericsson MC218, Ericsson R30, Motorola L Series, Nokia 7110, Panasonic GD 90, Philips Xenium 939, RIM 950/957 oraz Siemens S35i. Należy jednak zaznaczyć, że proces wprowadzania tego rodzaju zmian w produkcji trwa około pół roku, więc oferta urządzeń bezprzewodowych według specyfikacji WAP 1.2 nie jest jeszcze powszechna. Z pewnością będzie wkrótce lepiej widoczna na rynku telekomunikacyjnym.

Motorem wprowadzania usprawnień WAP są trzy konsorcja komórkowe: Ericsson, Nokia i Motorola, żywotnie zainteresowane ich wdrażaniem i aktywnie wspierające dalszą ewolucję protokołu. Najnowsza specyfikacja protokołu WAP 2.0, oparta na szeroko akceptowanych standardach internetowych, pozwoli na dalszy rozwój usług mobilnych. Zupełnie niedawno (sierpień 2001 r.) firmy Ericsson, Nokia i Motorola ogłosiły, że będą wykorzystywały w swych urządzeniach najnowszą wersję standardu WAP 2.0, promowaną przez WAP Forum. Firmy te wyraziły także swoją chęć tworzenia kolejnych produktów oprogramowania, także usług zgodnych z nowym standardem. Pierwsze urządzenia bezprzewodowe według tej docelowej specyfikacji winny pojawić się pod koniec 2001 r.

Nowa generacja specyfikacji WAP (2.0), wraz z ulepszonymi telefonami i innymi urządzeniami bezprzewodowymi o podwyższonej szybkości transmisji, zapewnia bardziej dogodne środowisko do rozwoju zaawansowanych usług mobilnych. Dzięki oparciu na ugruntowanych standardach internetowych, takich jak TCP lub HTTP, oraz opracowaniu niezbędnych komponentów specjalnie pod kątem pracy w środowiskach bezprzewodowych protokół WAP 2.0 ma stanowić prosty, ale także nowoczesny zestaw narzędzi dla łatwego rozwijania i uruchamiania całej gamy użytecznych nowych usług.