"W konsekwencji sieć teleinformatyczna wykorzystuje usługę sieci pakietowej transmisji danych, czyli Polpak-T" - komentuje Cezary Zalewski. - "Sprzęt oraz nadzór nad siecią przekazano publicznemu operatorowi telekomunikacyjnemu, natomiast pozostałe fragmenty systemu pozostawiono pod nadzorem Straży Granicznej. Outsourcowane są te elementy, które nie mają wpływu na bezpieczeństwo transmitowanej informacji".

TP SA do zbudowanej sieci dostarczyła niezbędny sprzęt teleinformatyczny (routery brzegowe, bramy modemowe, konwertery itp.) oraz telefoniczny system cyfrowy Voice over IP zastępujący dotychczas stosowany tradycyjny system telefoniczny. "Jest to z ekonomicznego punktu widzenia najlepsze rozwiązanie. Tą samą siecią są prowadzone równocześnie rozmowy telefoniczne i transmisje informatyczne. System cyfrowy Voice over IP jest usługą dodatkową, za którą Straż Graniczna nie ponosi dodatkowych kosztów (usługa w ramach płaconego abonamentu)" - podkreśla. Według szacunków Straż Graniczna zaoszczędzi w tym roku ok. 24,5 mln zł na reorganizacji systemu łączności, które będzie można wykorzystać w innym zakresie. Dodatkową korzyścią jest zaoszczędzenie środków inwestycyjnych w wysokości 12 mln zł i rozłożenie kosztów eksploatacyjnych na okres 3-, 5-letni.

Wbrew obawom jest to system jak najbardziej bezpieczny. Węzeł centralny sieci dla podniesienia niezawodności pracy jest zbudowany z zachowaniem 100-proc. redundancji (wszystkie jego elementy są zdublowane - awaria pojedynczego elementu nie powoduje przerwy w pracy). Straż Graniczna do ochrony swojej sieci wykorzystuje certyfikowane szyfratory IP, które umożliwiają przesyłanie informacji niejawnych z prędkością 10 Mb/s z jednoczesną ochroną informacji o topologii sieci i stosowanych rozwiązaniach.

I tak komendant z Narewki czy funkcjonariusz z przejścia w Bobrownikach, gdy chce się połączyć z Białymstokiem czy ze Zgorzelcem, wybiera numer (nie musi wstukiwać pełnego siedmiocyfrowego - wystarczy czterocyfrowa końcówka, zaś system dopowie resztę). Połączenia odbywają się w pełnym, cyfrowym ruchu automatycznym. Płk Cezary Zalewski komentuje, że ta technologia pozwala zadzwonić jednocześnie o określonej godzinie np. do 500 osób i przekazać im komunikat.

Notabene sieć łączności rządowej, tzw. telefonia wysokiej częstotliwości, do tej pory działa na rachitycznych łączach wydzielonych, zaś aparaty telefoniczne z powodzeniem mogą trafić do muzeum techniki. Również Ministerstwo Obrony Narodowej jest pod tym względem zapóźnione. Wciąż urzędnicy tego ministerstwa, ale również jednostki wojskowe, gdy chcą gdzieś zadzwonić, korzystając z sieci wojskowej, muszą znać kryptonimy centrali. Żeby było wygodniej - od lat są nie zmieniane - i tak Warszawa to "Zamek". Podnosimy zatem słuchawkę - odzywa się miejscowa centrala wojskowa, tej należy powiedzieć "łączyć Zamek", a gdy minie kilkanaście niecierpliwych sekund, zgłasza się Warszawa i wtedy ewentualnie można podać numer w sieci publicznej. Pogratulować MON samozaparcia, zaś Straży Granicznej tylko pozazdrościć.

Dopiero sieć to komputer

Płk Cezary Zalewski jest o tym w pełni przekonany. Nie może się doczekać, kiedy sieć teleinformatyczna zostanie doprowadzona do wszystkich jednostek SG, co zaplanowano na 2003 r.

Obecnie sieć tworzy 120 węzłów dostępowych, zlokalizowanych w Komendzie Głównej SG, komendach oddziałów, granicznych placówkach kontrolnych oraz w przejściach granicznych. Ma ona zapewnić elektroniczną wymianę informacji między jednostkami organizacyjnymi SG, a zarazem umożliwić jednostkom dostęp online do wszelkich niezbędnych do realizacji zadań zasobów bazodanowych (wewnętrznych i pochodzących spoza SG) z zadanym czasem odpowiedzi. Ma wreszcie ułatwić centralne przetwarzanie danych w systemach bazodanowych, w szczególności w systemie wspomagającym odprawę graniczną.