Uczestnicy konferencji JavaOne organizowanej przez Suna mieli okazję zapoznać się z wieloma produktami Java Web Services, proponowanymi m.in. przez iPlanet i IBM, a także wiele innych firm.

Web services "zszywają" w jedną całość Web i tradycyjne aplikacje za pomocą różnych komponentów oprogramowania, warstw pośredniczących i protokołów webowych, takich jak XML czy SOAP (Simple Object Access Protocol).

Zobacz również:

• Apple Wunderlust - iPhone 15 i inne - relacja z premiery

Pierwszym krokiem rozszerzającym Javę w kierunku tych standardów jest stworzenie - za pośrednictwem JCP (Java Community Process) - obsługujących je Java API. JCP pozwala projektantom uzupełniać Javę drogą propozycji publicznych, komentarzy i modyfikacji. Dostawcy oprogramowania mogą wtedy dodawać odpowiedni kod do swoich narzędzi projektowych, serwerów aplikacyjnych lub warstw pośredniczących, co czyni takie API powszechnie używanym.

Trzy propozycje standardów związanych z usługami webowymi miały publiczną premierę właśnie podczas JavaOne, w tym Java Portal API (znane jako JSR 168) prezentowane przez IBM i Sun.

JSR 168 jest przeznaczony do uproszczenia pobierania danych z różnych źródeł i zapewnienia produktom pochodzącym od różnych dostawców możliwości łatwej współpracy w ramach portalu opartego na Javie. JSR ma definiować sposób kastomizacji usług portalu oraz sposób prezentowania danych zaplecza baz danych czy też funkcji poszczególnych aplikacji na ekranach desktopów.

Portale postrzegane są jako kluczowy element w dążeniu do rozpowszechniania usług webowych, ponieważ to właśnie SOAP i XML będą używane do udostępniania usług opartych na portalach.

BEA Systems też zamierza zaproponować nowy standard. Firma planuje przedstawić niedawno zapowiedziany produkt BEA WebLogic Workshop jako podstawę specyfikacji, która ma definiować interfejs wysokiego poziomu pozwalający programistom Javy szybko tworzyć i wdrażać usługi webowe oparte na komponentach Javy. Proponowany standard ma definiować zestaw opisów metadanych, słownik opisów oraz system odwzorowania danych XML na dane innego formatu tak, aby dostawcy narzędzi projektowych i serwerów aplikacyjnych mogli tworzyć kod wykorzystujący te opisy. W rezultacie usługi webowe oparte na tej specyfikacji będą mogły być obsługiwane i rozpowszechniane dowolnym narzędziem Javy obsługującym tę specyfikację.

IBM zamierza zaproponować jeszcze jeden standard, o nazwie Web Services Flow Language (WSFL), który ma definiować, jak ustanowić ciąg interakcji pomiędzy usługami webowymi. Firma zamierza także wprowadzić, jako element serwera aplikacji WebSphere, katalog oparty na standardzie UDDI (Universal Description, Discovery and Integration). Katalogi UDDI używają wspólnego formatu i konwencji do opisu usług webowch: gdzie są one zlokalizowane, co mogą wykonać dla zlecającego i jak zlecający powinien uzyskać do nich dostęp.

Inni dostawcy narzędzi także zamierzają wpierać usługi webowe. Sun przygotowuje wersję 4 zestawu Forte for Java, który ma zawierać tzw. mobile edition będącą oddzielnym zestawem narzędzi do budowania aplikacji Javy dla telefonów komórkowych, PDA i innych urządzeń podręcznych. Narzędzia zawarte w "mobile edition" są przygotowane do optymalizacji aplikacji pod te urządzenia, charakteryzujące się brakiem pamięci dyskowej, ograniczoną pamięcią operacyjną, małym ekranem i często ograniczoną klawiaturą.

Oddział iPlanet firmy wprowadza do iPlanet Portal Server interfejs spełniający wymogi Java Connection Architecture - standardowej metody pozwalającej Java beans i aplikacjom uzyskiwać dostęp do tradycyjnych danych. Również iPlanet Integration Server ma być rozszerzony o mechanizm importu WSDL (Web Services Definition Language), pozwalający serwerowi akceptować i "rozumieć" plik WDSL. Plik ten definiuje sposób translacji danych z aplikacji na XML, co pozwala na ich ponownie użycie w innych aplikacjach.