Układanka z chmur

Chmura zapewnia dynamiczne przydzielenie zasobów komputerowych dla różnorodnych obciążeń w skalowalnej, heterogenicznej i wirtualizowanej infrastrukturze. Model ten zmniejsza potrzebę planowania zasobów na poziomie aplikacyjnym. Użytkownik i aplikacja mogą żądać zasobów z chmury i otrzymywać je w czasie liczonym co najwyżej w godzinach. Dodatkowe zasoby można otrzymać już w czasie liczonym w minutach, a wszystkie te zmiany zasobów są wykonywane dynamicznie.

W miarę jak technologie takie jak wirtualizacja i związane z nią usługi zarządzania - automatyzacja, monitorowanie i planowanie możliwości usług - stawać się będą coraz bardziej dojrzałymi, cloud computing będzie używana do coraz bardziej zróżnicowanych zadań, nawet tych o krytycznym dla biznesu znaczeniu.

Zobacz również:

  • Cyfrowa transformacja z AI - co nowego na Google Cloud Next 24
  • Cisco i Microsoft transmitują dane z prędkością 800 Gb/s
  • Kwanty od OVHCloud dla edukacji

Polecamy: 19 zasad bezpiecznego centrum danych

Od grid do Cloud

Cloud computing nie jest rewolucyjnie nowym projektem, ale etapem ewolucji, która ma miejsce już od wielu lat. Zaczęło się w późnych latach 80. wraz z koncepcją grid computing, kiedy po raz pierwszy duża liczba systemów była wykorzystywana do rozwiązania pojedynczego problemu - zazwyczaj naukowego - wymagającego olbrzymiej mocy przetwarzania równoległego. Tu trzeba zwrócić uwagę na zasadniczą różnicę pomiędzy "grid" a "cloud" computing. W tym pierwszym przypadku wiele komputerów jest stosowanych równolegle do rozwiązania pojedynczego problemu, w tym drugim - dużo zasobów komputerowych wykorzystywanych jest do dostarczenia usług wielu użytkownikom końcowym.

Układanka z chmur

Warstwy infrastruktury dynamicznego centrum danych

W latach 90. koncepcja wirtualizacji została rozciągnięta poza serwery wirtualne - na wirtualne platformy, obejmujące pamięć masową, zasoby sieciowe, a następnie aplikacje wirtualne, które nie mają określonej, specyficznej infrastruktury. Utility computing oferuje klastry jako platformy wirtualnego przetwarzania w mierzalnym modelu biznesowym. Nowszy model SaaS (Software-as-a-Service) przeniósł poziom wirtualizacji na aplikacje, wprowadzając model biznesowy obciążania subskrybenta nie za skonsumowane zasoby, ale za użytkowaną aplikację.

Koncepcja cloud computing ewoluowała od pomysłu grid computing przez utility computing i SaaS. W "chmurze" użytkownicy mogą uzyskiwać dostęp do swoich aplikacji skądkolwiek i w dowolnym czasie, za pośrednictwem urządzeń, którymi dysponują. Takie aplikacje rezydują w wysoce skalowalnych centrach danych, gdzie zasoby mogą być dynamicznie zapewniane i udostępniane w celu osiągnięcia znaczących efektów ekonomicznych. Można wybierać udostępnianie zasobów z użyciem publicznych lub prywatnych cloud, w zależności od specyficznych potrzeb. Publiczna chmura udostępnia usługi klientom, biznesowi i konsumentom poprzez internet. Prywatna jest generalnie przeznaczona do użytku wewnątrz organizacji - poza zaporą ogniową - i w rezultacie charakteryzuje się mniejszym stopniem ryzyka narażenia bezpieczeństwa.

Podstawą cloud computing jest zarządzanie infrastrukturą, pozwalające na zastosowanie technologii wirtualizacji do administrowania lepszym wykorzystaniem zasobów poprzez automatyzację dostarczania zasobów, balansowanie obciążeń, systematyczne monitorowanie zmian oraz dynamiczne i automatyczne zabezpieczanie platformy.


TOP 200