Sposób tworzenia kopii zapasowych baz danych zależy od trzech czynników: sposobu dostarczenia bazy danych, logistyki tworzenia kopii zapasowych bazy danych oraz celu czasu przywracania (RTO) i celu punktu przywracania (RPO), które mają być spełnione. Ten tekst omawia sposób dostarczania bazy danych.

Istnieją trzy sposoby dostarczania baz danych: jako oprogramowanie na własnym serwerze; jako platforma jako usługa (PaaS); oraz jako usługa bezserwerowa. Przyjrzyjmy się im.

Zobacz również:

• Efekt synergii zmienia zasady pracy z danymi
• „Greatness” – nowe pishing aaS

Tradycyjne oprogramowanie bazodanowe

Jeszcze kilka lat temu sposób dostarczania baz danych polegał na zakupie licencji na dany produkt i zainstalowaniu go na wybranym serwerze lub maszynie wirtualnej. Użytkownik był odpowiedzialny za wszystko, w tym za bezpieczeństwo i administrację serwerem, pamięć masową, samą aplikację i (oczywiście) backup bazy danych. Oznacza to, że miał do wyboru wiele opcji, w tym sposób tworzenia kopii zapasowych. Niektóre możliwości są całkowicie nieaktualne, ponieważ bazy danych zachowują się w specyficzny sposób, który sprawia, że nie można ich łatwo backupować metodami przeznaczonymi dla danych niestrukturalnych. Poniższe trzy koncepcje mają zastosowanie do prawie wszystkich tradycyjnie dostarczanych baz danych.

Ruchomy cel

Dane w bazach danych są zazwyczaj przechowywane w plikach danych, które można zobaczyć w systemie plików serwera lub maszyny wirtualnej, która je hostuje. Pliki te ulegają ciągłym zmianom tak długo, jak długo coś dokonuje aktualizacji bazy danych, co oznacza, że nie można po prostu wykonać ich kopii zapasowej jak każdego innego pliku. Taka kopia zapasowa byłaby bezwartościowa.

Kopie zapasowe i przywracanie w czasie rzeczywistym

Większość obsługiwanych metod tworzenia kopii zapasowych tworzy kopię bazy danych w momencie jej wykonania, np. każdego wieczoru o godz. 22.00. Oznacza to, że można ją przywrócić tylko do tego momentu.

Przewijanie do przodu lub do tyłu od punktu w czasie

Aby móc spełnić bardziej rygorystyczne RPO, większość baz danych posiada dziennik transakcji, który może być odtworzony po odtworzeniu punktu w czasie w celu przeniesienia punktu w czasie do bardziej aktualnego punktu w czasie, który zostanie określony przez użytkownika. Dziennik ten może być również użyty do cofnięcia transakcji, jeśli baza danych ulegnie awarii i pojawi się w niespójnym stanie.

Te trzy ogólne koncepcje stoją za prawie wszystkimi bazami danych działającymi na serwerach lub maszynach wirtualnych, którymi administrujesz, chociaż istnieją wyjątki od każdej reguły. Pliki danych są czasami urządzeniami blokowymi, a nie plikami w ogóle, a czasami nie zmieniają się nawet wtedy, gdy zmienia się baza danych. Kluczem do prawidłowego wykonywania kopii zapasowych każdej tradycyjnie dostarczanej bazy danych jest zrozumienie, w jaki sposób baza danych rozwiązuje powyższe trzy wyzwania.

Najbardziej typową metodą tworzenia kopii zapasowych tradycyjnie dostarczanej bazy danych jest wykonywanie kopii nocnej, która może być pełna lub przyrostowa, a następnie ciągłe tworzenie kopii zapasowych dzienników transakcji. Zrzut pozwoli na odtworzenie całej bazy danych, a logi pozwolą na odtworzenie transakcji do momentu, w którym coś poszło nie tak.

Platforma-jako-usługa

Drugim sposobem dostarczania baz danych jest model platforma jako usługa (PaaS), w którym użytkownik widzi tylko aplikację i ma ograniczony lub żaden dostęp do infrastruktury, która za nią stoi. Amazon Relational Database Service (RDS) jest przykładem oferty PaaS i może być skonfigurowany tak, aby dostarczać bazy danych Oracle, MySQL, PostgreSQL, MariaDB i Aurora. Azure również oferuje SQL Server, MySQL, PostgreSQL i inne w konfiguracji PaaS.

Opcje tworzenia kopii zapasowych dla baz danych PaaS są zazwyczaj dość proste. Każda oferta PaaS zapewnia mechanizm, który wspiera tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie danych. Niektóre z nich posiadają kopie zapasowe, które są uruchamiane automatycznie każdego dnia i zazwyczaj tworzą kopię w obiektowym magazynie dostawcy. Inne wymagają skonfigurowania kopii zapasowych w celu ich uruchomienia. Dlatego nie sądź, że Twoja baza danych PaaS jest automatycznie backupowana.

W rzeczywistości, nie powinniśmy zakładać, że jakakolwiek infrastruktura jest backupowana. Lepiej zbadać każdą używaną bazę danych PaaS i sprawdzić, jakie opcje tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania danych oferuje. Większość domyślnych metod tworzenia kopii zapasowych dla baz danych PaaS kopiuje kopie zapasowe na to samo konto i do tego samego regionu, w którym działa baza danych, więc kolejną rzeczą, którą należy sprawdzić, jest to, czy można skopiować te kopie zapasowe na inne konto i do innego regionu. Jest to dobry pomysł, który uchroni nas przed takimi rzeczami jak pożar OVH, który zniszczył dwa centra danych.

Bezserwerowe bazy danych

Bezserwerowe bazy danych idą o krok dalej, usuwając z klienta jeszcze więcej wymagań administracyjnych i tworząc łatwiejsze w użyciu doświadczenie. AWS DynamoDB, Aurora Serverless i Azure Cosmos DB są przykładami takich baz danych.

W przypadku bezserwerowej bazy danych nie trzeba niczego konfigurować, wystarczy zacząć wprowadzać dane. Zasoby obliczeniowe i pamięci masowej, jak również decyzje dotyczące partycjonowania bazy danych, zostaną automatycznie podjęte i dostarczone użytkownikowi. Wygląda to tak „magicznie”, że wiele osób zakłada, że kopie zapasowe są obsługiwane automatycznie, ale nie zawsze tak jest.

Podobnie jak w przypadku baz danych PaaS, metody tworzenia kopii zapasowych są dyktowane przez dostawcę oferującego bazę danych, więc najlepsza praktyka jest taka sama: zbadaj najlepsze metody tworzenia kopii zapasowych dla używanej bazy danych i wdróż je. Upewnij się, że wiesz, jak skopiować dane do innego regionu i na inne konto.

Chmura nie jest magią, ale z pewnością znacznie ułatwiła tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie baz danych. Łatwość, z jaką można stworzyć kopię zapasową całej bazy danych - nawet tej podzielonej na partycje i rezydującej na setkach węzłów - jest znacznie łatwiejsza niż to, co jest wymagane, gdy zarządzamy wszystkim w tradycyjnym środowisku. Tylko nie pozwól, aby wszystko było tak proste, że zaczniesz zakładać pewne rzeczy. To zawsze jest recepta na katastrofę związaną z tworzeniem kopii zapasowych.

Źródło: Networkworld