Red Hat Linux 6.0

Red Hat Linux jest obecnie najbardziej popularną komercyjną wersją Linuxa, głównie za sprawą silnej pozycji w USA. Wiele firm, które zajmują się dystrybucją systemu Linux, po prostu przepakowuje system Red Hat w swoje pudełka. System ten zajął w porównaniu pierwszą pozycję z punktacją 8,3.

Wersja 6.0, w porównaniu do poprzednich, zawiera wiele nowych właściwości i ulepszeń, w tym przede wszystkim nowe jądro systemu 2.2 i doskonały interfejs użytkownika GNOME (GNU Network Object Model Environment).

Red Hat pozwala na wybór konfiguracji interfejsu użytkownika, posługując się KDE (K Development Environment), GNOME i klasycznym fvwm. Każde z tych rozwiązań ma nieco inne możliwości.

Powiększ

GNOME zawiera graficzny interfejs użytkownika oparty na technologii obiektowej i korzystający z menedżera okien Enlightenment. Aby jednak uzyskać na ekranie atrakcyjny pulpit (desktop), trzeba poświęcić sporo czasu na dostrajanie GNOME. KDE ma solidny system okien, który emuluje pulpit Windows, Macintosh lub Unix. Z kolei fvwm zarządza oknami w sposób bliski "weteranom" Linuxa, znającym poprzednie wersje systemu.

Instalacja nie jest najmocniejszą stroną Red Hat (bliższa ideału jest raczej instalacja produktu Caldery). Użytkownikowi pomagają wyświetlające się na ekranie tekstowe komunikaty. Na początku Red Hat proponuje trzy opcje: instalację na serwerze, instalację na stacji roboczej oraz instalację według życzeń użytkownika (custom). Dwie pierwsze automatycznie wybierają rodzaj partycjonowania i formatowania dysku twardego, a następnie przystępują do instalacji oprogramowania. Instalacja custom pozwala na skorzystanie z dwóch metod partycjonowania dysku twardego - przy użyciu intuicyjnej metody Disk Druid oraz przy wykorzystaniu programu fdisk.

Disk Druid oferuje interfejs ze spisem partycji, które można tworzyć, usuwać lub edytować. Przeciętny użytkownik do konfiguracji dysku twardego wybierze właśnie tę opcję. Jeżeli jednak chce się dowiedzieć, jak tworzono partycje w poprzednich edycjach Linuxa, powinien spędzić trochę czasu przy programie fdisk. Jest to program sterowany komendami wypisywanymi w wierszu poleceń i oferujący nieco prymitywny interfejs o tych samych właściwościach, jakie zapewnia Disk Druid.

Konfiguracja sieci przy użyciu Linuxa jest bardzo prosta dzięki wykorzystaniu fortelu, jakim jest możliwość autodetekcji sprzętu. Jednym z elementów komputera, na którym instalowaliśmy Linuxa, była karta sieciowa Ethernet OfficeConnect 100 Mb/s firmy 3Com. Red Hat - podobnie jak inne testowane systemy Linux - nie mógł jej zainstalować. Dopiero przełączenie się na bardziej popularną kartę 3C905 NIC firmy 3Com pomogło programowi Red Hat w instalacji karty. Podobnie było z urządzeniami podsystemu grafika/wideo - z jednej strony Red Hat wykrył i prawidłowo zainstalował kartę ATI Mach 64, ale już przy instalacji monitora CTX nie mógł wybrać ustawień. Przed instalacją warto zwrócić uwagę, czy używany sprzęt współpracuje z systemem Linux.

Zarządzanie i administracja Linuxem opiera się na połączeniu GNOME i linuxconf. Linuxconf to jeden z kompletnych zestawów narzędzi do administrowania działaniem systemu operacyjnego, począwszy od konfiguracji dysku twardego czy sieci komputerowej, a skończywszy na ustawieniach internetowego serwera Apache.

Elementem zarządzającym plikami jest Manager Pakietów RPM, mogący swobodnie manipulować wszystkimi składnikami systemu. Dzięki niemu możliwa jest nie tylko instalacja nowej aplikacji czy komponentów systemu, lecz także skuteczne usunięcie niepotrzebnych składników oprogramowania. RPM dysponuje też opcją aktualizacji oprogramowania - po ukazaniu się nowej wersji aplikacji użytkownik może za pośrednictwem RPM zainstalować wszystkie pomocnicze pliki, składające się na nią.

Red Hat jest dostarczany z dwoma podręcznikami - jeden to typowy przewodnik po instalacji programu, a drugi to podręcznik, który jest wprowadzeniem do GNOME i ogólnie do Linuxa. Mając do dyspozycji te dwa podręczniki i ogromną liczbę plików pomocy, nawet osoba niewiele mająca do tej pory wspólnego z Unixem może zainstalować i korzystać z systemu Red Hat.

Caldera OpenLinux 2.2

Caldera oferuje OpenLinux 2.2 - produkt, który tylko niewiele ustępuje systemom Linuxa Red Hat i SuSE. OpenLinux prezentuje się doskonale. Instalator systemu oparty na interfejsie graficznym GUI z pewnością nie powiela niedociągnięć procesu instalacji innych systemów. Program KDE pozwala na łatwe i elastyczne określenie środowiska pracy. OpenLinux 2.2 zajął w naszym porównaniu drugą pozycję z punktacją 7,5.

Wśród ocenianych właściwości systemu OpenLinux na uwagę zasługuje najlepiej dopracowany i przemyślany w drobnych szczegółach proces instalacji. Może on wykryć i automatycznie zainstalować sprzęt peryferyjny - niestety, z wyjątkiem najnowszych urządzeń, jak wspomniana wcześniej karta sieciowa 3Com. W trakcie instalacji użytkownik ma nawet do dyspozycji grę Tetris, która może umilić długie chwile oczekiwania na zakończenie procesu instalacyjnego. Konfiguracja karty wideo trwała chwilę, także instalacja monitora CTX odbyła się bezproblemowo, pozwalając przy tym na wybór optymalnej dla naszych upodobań rozdzielczości. Przebieg instalacji OpenLinux był najprostszy i najbardziej przyjemny spośród prezentowanych produktów.

Do zarządzania systemem OpenLinux firma Caldera oferuje zestaw narzędzi COAS (Caldera Open Administration Tools), pozwalający na jednoczesną obsługę kilku typowych zadań administracyjnych przy użyciu wspólnego interfejsu. COAS nie działa jednak tak dobrze jak linuxconf systemu Red Hat. Przykładowo, w testowanej wersji COAS nie pozwalał na zarządzanie serwerem Apache i aplikacją SAMBA, służącą do współpracy OpenLinux z sieciami Windows. Ponadto oprogramowanie zarządzające plikami nie jest tak intuicyjne, jak RPM z systemu Red Hat, mimo że jego działanie oparto na tej samej technologii. Wydaje się, że lepszym rozwiązaniem dla użytkowników OpenLinux jest korzystanie z oprogramowania linuxconf.

Jedynym narzędziem do konfigurowania interfejsu graficznego GUI dla systemu OpenLinux jest aplikacja KDE. Inne narzędzia można pobrać z sieci. KDE jest systemem pozwalającym na elastyczną konfigurację, np. panel kontrolny KDE umożliwia zmianę wszystkich ustawień GUI.

Firma Caldera Systems oferuje 90-dniowe wsparcie techniczne swojego produktu dla firm typu VAR i końcowych użytkowników. W tym czasie można skorzystać tylko z pięciu porad.

W trakcie przeprowadzania tego porównania na rynku ukazała się wersja 2.3 tego systemu. Według przedstawicieli Caldery, jest ona szybsza, łatwiejsza w obsłudze i współpracuje z większą liczbą nowego oprogramowania.

OpenLinux 2.3 korzysta z jądra 2.2.10 i zawiera poprawiony LIZARD (LInux wiZARD), dzięki któremu instalacja systemu odbywa się szybciej i jest bardziej zautomatyzowana. LIZARD był pierwszym, graficznym systemem instalacyjnym Linuxa na stacjach roboczych. Wykrywa wiele dźwiękowych i graficznych kart, a po instalacji pozwala na rekonfigurację rozdzielczości podsystemu wideo i innych podobnych opcji. Podczas instalacji możliwy jest wybór opcji automatycznej prekonfiguracji systemu dla komputera domowego, serwera sieci Web, stacji roboczej przy zastosowaniach biznesowych, stacji roboczej dla programistów czy serwera sieciowego. Możliwa jest także instalacja custom według życzeń użytkownika.

OpenLinux 2.3 jest dostępny wraz z wieloma programami użytkowymi. Wśród nich są takie aplikacje, jak Applixware Office Suite 4.4.2 (pakiet biurowy), Partition Magic CE (Caldera Edition) (program współpracujący z dyskami do 8 GB), StarOffice 5.1 (pakiet biurowy), WordPerfect 8.0 (procesor tekstu), Netscape 4.61 (obsługa e-mail i przeglądarka).

SuSE Linux 6.2

SuSE Linux 6.2, najnowszy spośród testowanych systemów Linux, jest wyjątkowo bogato wyposażony. W skład zestawu wchodzi aż 6 dysków CD-ROM z aplikacjami i dokumentacją oraz niezależnie od tego kilkusetstronicowy, książkowy podręcznik użytkownika w jęz. angielskim.

Autorem SuSE Linux jest niemiecka firma SuSE GmbH. Wersja 6.2 SuSE Linux zawiera jądro 2.2, stabilne GNOME oraz wiele innych uzupełnień i rozszerzeń. Na krążkach CD-ROM, oprócz Linuxa, zapisano 1300 aplikacji i ogromną liczbę sterowników. Wśród nich są m.in. program graficzny GLIMP, języki Java czy C++/C, serwer Web Apache, Samba, wersja demonstracyjna relacyjnego systemu baz danych ADABAS D Personal Edition czy bezpłatny (ale tylko dla celów niezarobkowych) pakiet biurowy StarOffice 5.1 Personal Edition.

Dzięki spolszczonemu modułowi konfiguracyjnemu YaST (Yet another Setup-Tool) instalacja i konfiguracja SuSE Linux przebiega bezproblemowo. Instalowanie systemu odbywa się za pośrednictwem menu w oknach, w środowisku tekstowym, bez możliwości użycia intuicyjnych skojarzeń, jak w systemie Caldery.

Już na początku pracy z YaST możemy wybrać język polski jako język komunikatów, poleceń instalacyjnych, napisów w menu czy treści plików pomocy. Podczas instalacji jest dostępna konfiguracja dysku twardego (w tym określenie wielkości partycji na dysku - do stworzenia odrębnej partycji Linux obok istniejącej partycji DOS, program SuSE Linux oferuje narzędzie FIPS20). Następnie użytkownik może określić wstępny zestaw oprogramowania, które ma być instalowane, i sposób instalacji. Są to m.in. instalacja automatyczna, instalacja pełna (prawie wszystkie możliwe programy), konfiguracja dla programistów, konfiguracja minimalna lub dla serwera sieciowego. W każdym z tych przypadków można później do "obowiązkowego" zestawu programów dodać pozostałe. W kolejnych etapach (m.in. wybór jądra odpowiedniego dla komputera) można uruchamiać system. Dalsze administrowanie i konfigurowanie systemu może odbywać się przy użyciu YaST.

Do konfiguracji X Windows system SuSE Linux dostarcza SaX (SuSE Advanced X Configuration Tool).

Podobnie jak wcześniej opisywane systemy, SuSE Linux zawiera oprogramowanie KDE (w wersji 1.1.1) i alternatywną, stabilną wersję GNOME 1.0.

Zarejestrowani użytkownicy typowej instalacji SuSE Linux mają prawo do bezpłatnego serwisu w przypadku wystąpienia problemów przez 60 dni od daty zakupu i dostęp do wielu praktycznych informacji na stronie internetowej www.suse.com.

Dokumentacja jest dostarczana razem z pakietem SuSE Linux. Podręcznik, zawierający przykłady zapisu poleceń dla wielu narzędzi, może być wzorcem dla innych dostawców Linuxa.