Trzy lata na usługach Web

Microsoft proponuje spójną architekturę GXA, łączącą różne standardy związane z usługami Web, rozwijane we współpracy głównie z IBM i BEA Systems. Chodzi o to, by firmy i programiści, tworząc nowe usługi, mogli oprzeć się na znanych zestawach API potrzebnych do rozwiązywania realnych problemów biznesowych. Standard WS-Routing określa sposób adresowania przesyłki z uwzględnieniem wielu punktów pośrednich i rejestruje trasę pokonywaną przez pakiet. W GXA jest proponowane wykorzystanie dodatkowych standardów opracowanych przez W3C - XML Signature (tworzy cyfrowe podpisy dla SOAP) i XML Encoding - co umożliwi szyfrowanie poufnych informacji. Oba standardy W3C są podstawą WS-Security.

WS-Security zdefiniuje bezpieczeństwo tak, by obejmowało całą trasę komunikatu - na poziomie pakietu SOAP, od nadawcy do odbiorcy, nawet przy uwzględnieniu routowania. Technicznie rozwiązanie opiera się na tokenach i mechanizmach podpisów dokumentów XML.

Węzeł, przez który jest przekazywany komunikat, nie musi dekodować wiadomości, by przesłać ją dalej. WS-Security może zabezpieczać np. tylko główną część komunikatu. Wiadomości o trasie pakietu mogą być przekazywane w postaci czystego tekstu. Obecnie standardowym sposobem zabezpieczania usług Web jest HTTPS, co uniemożliwia routing informacji bez dekodowania pakietu w każdym z węzłów.

Microsoft proponuje dodatkowy mechanizm WS-License, zawierający ogólny model licencjonowania usług Web. Na razie nie wiadomo, jak sprzedawać usługi ani jak zrealizować to od strony technicznej (obecnie odbywa się to tak, że klient otrzymuje swój poufny identyfikator i ewentualny sposób przekazania hasła).

W ramach prac nad GXA Microsoft zdefiniował także rozszerzone atrybuty języka WSDL, które pozwalają opisywać dodatkowe cechy usługi Web - poziom jakości (QoS), wymagania transakcyjności i bezpieczeństwa.

Niezależnie analogiczne prace prowadzi IBM w ramach WSTk.

Gorsza strona biznesowa

Na fali popularności usług Web pojawiło się nowe określenie architektury systemów informatycznych - SOA, czyli Services-Oriented Architecture. W istocie problem, co i jak udostępniać w formie usług Web, jest niebanalnym zagadnieniem przy opracowywaniu nowoczesnych, zaawansowanych systemów i aplikacji. Z jednej strony, jako usługę Web można udostępnić praktycznie każdą funkcję aplikacji. Z drugiej zaś, w przypadku modyfikacji złożonego rozwiązania informatycznego może się okazać, że konieczne jest przemodelowanie usług, a co za tym idzie zmiana wszystkich systemów klienckich, które z nich korzystały.

Business Process Execution Language for Web Services (BPEL4WS) jest propozycją języka opisu "interakcji" biznesowych między usługami Web, a ogólniej, pomiędzy procesami zachodzącymi w przedsiębiorstwie. Standard ma zastępować zarówno XLANG (Microsoft), jak i WSFL (IBM). BPEL4WS jest językiem do formalnej specyfikacji procesów biznesowych oraz interakcji. Posługując się nim, można definiować wielofazowe operacje jako jedną "transakcję biznesową".

IBM i BEA są członkami zespołu Business Process Management Initiative, który już w czerwcu 2002 r. opublikował pierwszą wersję Business Process Modeling Language. W rzeczywistości może on pełnić taką samą rolę jak BPEL4WS. W BPMI jest wykorzystywany standard WSCI, który ma być ogólnym mechanizmem modelowania, nie tylko w ramach BPML. BEA miała duży wpływ na powstanie WSCI.

IBM i BEA wspólnie opracowały również specyfikacje WS-Coordination (do koordynacji operacji biznesowych) oraz WS-Transaction (do transakcji biznesowych). Specyfikacje te wyposażono w podobne mechanizmy, jakie są w opracowanych w ramach Business Transaction Protocol (BTP) OASIS.

Usługi Web, jako mechanizm przekazywania dokumentów biznesowych, powinny już wkrótce zastąpić systemy EDI. Na obecnym etapie przewagą EDI jest wysoki stopień standaryzacji. Dokładnie wiadomo, jak w EDI wygląda zamówienie, faktura, w jaki sposób należy przekazywać informacje związane z ubezpieczeniami itp. EDI nie określa, jak od strony technicznej przekazywać dokumenty, ale doskonale opisuje warstwę biznesową. Odwrotnie jest w przypadku usług Web. Na razie są bardzo "wnikliwe technicznie". Problemem pozostaje nadanie usługom wymiaru biznesowego.


TOP 200