Test serwerów (XXVIII): ProLiant 8500 - łatwość obsługi i wydajność

Test serwerów (XXVIII): ProLiant 8500 - łatwość obsługi i wydajność

Wyniki testu

ProLiant 8500 został dostarczony do testowania razem ze stacją pamięci masowej Compaq RAID Array 4100, w której znajdowało się 8 dysków twardych. Stacja dysponuje dwoma kontrolerami RAID, pracującymi w trybie aktywny/zapasowy, i jest podłączona do serwera przez łącze Fibre Channel 100 Mb/s. Dyski twarde zainstalowane w stacji były podzielone na dwie części, każda reprezentująca macierz dyskową RAID 0. Dysk twardy znajdujący się wewnątrz serwera zawierał system operacyjny, a stacja pamięci masowej Compaq RAID Array 4100 służyła do przechowywania danych. Wewnętrzny dysk twardy był podłączony do kontrolera Ultra2 RAID wbudowanego w płytę główną serwera. Wszystkie 9 dysków twardych (1 wewnętrzny i 8 zewnętrznych) to dyski o pojemności 9,1 GB. Serwer komunikował się ze światem zewnętrznym za pomocą dwóch interfejsów sieciowych Fast Ethernet.

Dostęp do wewnętrznych dysków twardych (zainstalowanych w tej samej obudowie co serwer ProLiant 8500) można uzyskać po wysunięciu do przodu całej klatki zawierającej kieszenie na napędy. Z przodu serwera znajduje się też stacja CD-ROM i napęd dyskietek. Są to urządzenia pod względem wysokości podobne do instalowanych w laptopach, dzięki czemu wewnątrz serwera jest tyle wolnego miejsca.

Compaq ProLiant 8500 - wyposażenie i konfiguracja testowanego serwera
ProducentCompaq
ProcesoryPentium III 700 MHz; pamięć podręczna 1 MB
Liczba procesorów8
Maks. liczba procesorów8
Pamięć RAM4 GB (8 modułów 100 MHz SDRAM DIMM ECC 512 MB
Liczba gniazd na moduły pamięci RAM16
Dostępne gniazda na dodatkowe karty11 gniazd 64-bitowych PCI 33MHz; 2 gniazda obsługują 64-bitowe karty PCI
Ile gniazd pozostało wolnych8
Kontroler dysków twardychUltra2 RAID (pamięć podręczna 16 MB) wbudowany w płytę główną, Fibre Channel (RAID) wbudowany w zewnetrzną stację pamięci masowej
Dyski twarde9 dysków 9,1 GB Ultra2 (wysokość - 1 cal; 10 000 obr./min; wymiana na gorąco)
Liczba i opis kieszeni na dyski twarde 4 kieszenie wewnętrzne; (w chassis serwera); 12 kieszeni w zewnetrznej stacji pamieci masowej (Array 4100)
Interfejsy sieciowe2 dwuportowe interfejsy PCI 3131 Intel 82558 (możliwość przejścia na technologię gigabitową)
CD-ROM24x IDE CD-ROM o zmniejszonej wysokości (stacja podobna do instalowanej w laptopach)
Dostępne rozwiązaniaZapasowe wentylatory (nadmiarowość, wymiana na gorąco); 2 nadmiarowe zasilacze (równoważenie obciążenia, wymiana na gorąco); zintegrowany kontroler RAID; dwuportowe interfejsy sieciowe (jeden pełniący rolę interfejsu zapasowego)
ZarządzanieCompaq Insight Manager/sterowniki Smart Start; Insight Lights Out (rozwiązanie opcjonalne, zdalne sterowanie serwerem); obsługa większości popularnych platform zarządzania
ZabezpieczeniaHasło przy włączaniu serwera, możliwość blokowania napędu dyskietek, blokada opcji konfigurującej dyski twarde, możliwość zablokowania portów szeregowych i równoległych
Dołączone oprogramowanieSmart Start, Compaq Insight Manager

Jeśli zamierzają Państwo eksploatować dużą bazę danych lub uruchomić w swoim przedsiębiorstwie witrynę webową i zależy Wam na tym, aby aplikacje te pracowały bardzo wydajnie, ProLiant 8500 nie zawiedzie Waszych oczekiwań. Do tego dochodzi jeszcze fakt, że serwer ten jest wyjątkowo łatwy w obsłudze technicznej. Jest to więc idealne rozwiązanie dla użytkowników eksploatujących szczególnie ważne aplikacje biznesowe.

Metodologia testowania

Stanowisko testowania składało się z 10 klientów – komputerów wyposażonych w minimum dwa procesory Pentium II 400 MHz i 128 MB pamięci RAM. Najsilniejszy komputer był wyposażony w cztery procesory Pentium III 400 MHz i 1 GB pamięci RAM. Każdy klient dysponował jedną kartą sieciową 100 Mb/s, której używał do komunikowania się z siecią Fast Ethernet.

Nad przebiegiem testów czuwało oprogramowanie Benchmark Factory (Quest Software), które kontrolowało poczynania klientów oraz gromadziło i archiwizowało wyniki uzyskiwane po uruchomieniu testów internetowych i testów SQL Server.

Testy internetowe polegały na tym, że programy pracujące po stronie klienta kierowały określone żądania do serwera webowego (Microsoft Internet Information Server 4.0), pobierając z niego strony Active Server Pages (pliki z rozszerzeniem .asp). Klienci pobierali pliki, których wielkość wahała się od 5 kB do 15 kB. Serwer odbierał takie żądanie, generował plik i wysyłał go do klienta. Klient wysyłał następne żądanie, gdy tylko poprzednie zostało spełnione. Jest to najbardziej wymagający z możliwych scenariuszy (chodzi o obciążenie serwera zadaniami) i dlatego wyniki uzyskane po uruchomieniu takiego testu nie mówią do końca prawdy o tym, ilu użytkowników serwer może jednocześnie obsługiwać. W rzeczywistości będzie on mógł prawdopodobnie obsługiwać jednocześnie dużo większą ich liczbę.

Test internetowy powtarzano wielokrotnie, zwiększając za każdym razem liczbę wirtualnych użytkowników pracujących na każdym kliencie. Liczbę użytkowników zwiększano sukcesywnie od 1 do 15, uruchamiając każdy taki test pięć razy: po zainstalowaniu w serwerze 4 procesorów, a następnie 5, 6, 7 i wreszcie 8 procesorów. We wszystkich przypadkach procesory instalowano najpierw w lewym banku, a następnie zapełniano prawy bank. Każdą sesję testów uruchamiano dwukrotnie, raz na serwerze pracującym pod systemem operacyjnym Windows NT 4.0 Enterprise Edition (z zainstalowanym pakietem IIS 4.0) i drugi raz pod systemem operacyjnym Windows 2000 Advanced Server (z zainstalowanym pakietem IIS 5.0).

Test SQL Server był oparty na oprogramowaniu Microsoft SQL Server 7.0, a metodologia testowania była podobna do tej, jaką stosowano w przypadku testów internetowych. Z tym tylko wyjątkiem, że liczbę wirtualnych użytkowników zwiększano sukcesywnie (dla każdej konfiguracji procesorów, czyli dla 4, 5, 6, 7 i 8 procesorów) od 2 do 30. Proszę przy tym pamiętać, że każdy taki wirtualny użytkownik obciążał serwer dużo większą liczbą zadań, niż ma to miejsce w świecie rzeczywistym.

Wykonując wiele prób zmierzających opracowania modelu testowania, który obciążałby układy CPU maksymalną liczbą zadań, nie doprowadzając jednocześnie do całkowitego paraliżu serwera, zdecydowano się wybrać następujący wariant: każdy wirtualny użytkownik wywołuje następującą procedurę przechowywaną w pamięci serwera SQL Server, a następnie czeka 9 sekund, po upływie których powtarza to zadanie, generując kolejne takie wywołanie:

declare @value int

select @value=count(DB94float) from

DB94_updates where DB94code like ‘%123%’

select DB94key, DB94code

DB94date, DB94signed, DB94name from

DB94_updates where DB94key=@rand_input

end

Stosując taką właśnie metodę testowania ograniczono do minimum liczbę transakcji sieciowych wykonywanych przez serwer w ciągu sekundy, koncentrując się na tym, aby maksymalnie obciążyć dostępne w danym momencie układy CPU. Stosowano przy tym systemy Win NT i Win 2000 w ich standardowych konfiguracjach, nie wprowadzając do nich żadnych poprawek usprawniających pracę testów. I jeszcze jedna uwaga – klienci używali do komunikowania się z serwerem powszechnie stosowaną metodę, korzystając z usług gniazd TCP/IP.


TOP 200