DTM (Dynamic Synchronous Transfer Mode) jest najnowszą wersją technologii szerokopasmowego przekazu multimedialnego działającego w czasie rzeczywistym, bezpośrednio w otoczeniu abonenta. Dzięki bardzo dużej i dynamicznie skalowanej przepływności, w zakresie od 512 kb/s do 2,5 Gb/s, może stać się wkrótce najlepszym rozwiązaniem dla abonenckich sieci dostępowych typu kablowego, zastępując nie tylko sieci telekomunikacyjne z komutacją kanałów (np. ISDN), ale i łącza danych z transmisją pakietową. W tej technologii zasadą jest równoczesny i bardzo efektywny przekaz głosu, obrazu i danych przez jedno medium transmisyjne, standardowo z przepływnością do 50 Mb/s.

Pogoń za coraz nowszymi, bardziej wydajnymi sposobami dostępu abonenckiego do sieci szkieletowej wiąże się z ogólną tendencją zwiększonego zapotrzebowania na szerokość pasma transmisyjnego, niezbędnego do realizacji usług multimedialnych. Usług w pełni medialnych, tzn. nie tylko dostarczających głosu, obrazu i danych w trakcie konkretnej obsługi użytkownika, ale także zapewniających przekazy na odpowiednim poziomie jakościowym, czyli spełniających kilka istotnych parametrów technicznych - charakterystycznych dla pracy w czasie rzeczywistym.

Do najbardziej istotnych - z punktu widzenia użytkownika - parametrów współczesnego przekazu funkcjonujących w czasie rzeczywistym należą: zapewnienie w tym samym czasie uprzednio zdefiniowanych szerokości pasm transmisyjnych o różnej szerokości (w zależności od kierunku przekazu), minimalizacja dopuszczalnego opóźnienia w transmisji pakietów, nieprzekraczanie określonych wahań opóźnienia (jitter) elementów transmisji oraz ustalonych wielkości (współczynników) utraconych danych.

Bodźcem do opracowania i rozwoju nowych, bardziej efektywnych technologii przekazów działających w czasie rzeczywistym było wdrożenie z sukcesem technologii światłowodowej o wysokiej przepływności DWDM (Dense Wave Dvision Multiplexing), udostępniającej łącznie transmisję o szybkości od 40 Gb/s do 100 Gb/s w jednym włóknie światłowodowym (16x2,5 Gb/s, 40x2,5 Gb/s, 80x2,5 Gb/s). Dzięki temu rozszerzanie pasma w łączach światłowodowych przestało być problemem technicznym, a dynamiczne skalowanie szybkości między węzłami sieci, przez alokację kolejnych kanałów o różnych częstotliwościach n , stało się stosunkowo proste w realizacji.

Na czym polega DTM?

Jeszcze trwa dyskusja wśród specjalistów komunikacji sieciowej, która ze współcześnie działających trzech technologii przekazu (ATM, IP czy ISDN?) lepiej integruje głos, obraz i dane w jednej sieci transmisyjnej oraz która zdominuje telekomunikację w przyszłości, a już pojawiła się kolejna technologia dostępu szerokopasmowego DTM (Dynamie Synchronous Transfer Mode) o cechach przewyższających pod wieloma względami dotychczasowe osiągnięcia transmisyjne w tych sieciach. Nowa technologia DTM łączy w sobie - unikając wad - najlepsze cechy asynchronicznej technologii ATM opartej na przełączaniu komórek (stała długość komórek, wirtualizacja połączeń, dostępność pasma na żądanie, przekazy izochroniczne) z zaletami przełączania kanałów (gwarancja stałego poziomu usług przez alokację odpowiednich liczb kanałów cyfrowych, prosta izolacja wielu usług), uzyskiwanych w takiej technologii jak sieć cyfrowa ISDN.

Technologia ta, zaprojektowana pierwotnie do efektywnego korzystania z infrastruktury sieci IP (Internet Protocol), stała się przydatna do kreowania innych usług multimedialnych zarówno w sieciach transportowych, jak i komputerowych. Zwłaszcza że synchroniczne właściwości sieci, tak ważne dzisiaj z punktu widzenia pracy w czasie rzeczywistym (również dla IP), umożliwiają całkowitą wzajemną izolację transportowanych strumieni danych, a więc równoczesną pracę przez jeden kanał wielu użytkowników sieci.

W systemie DTM całkowita pojemność transmisyjna kanału światłowodowego jest podzielona na segmenty czasowe (slots), każdy o długości 125 us, dalej dzielone na 64-bitowe ramki. Liczba tych ramek, przypadająca na konkretny segment (odcinek czasowy) światłowodu między kolejnymi węzłami sieci, świadczy o szerokości dostępnego pasma między tymi węzłami. W rozwiązaniu typowym, o przepływności jednego kanału 2,5 Gb/s, liczba ramek wynosi 4800 i odpowiednio zwiększa się dla całego włókna światłowodowego w procesie zwielokrotniania kanałów (n) optycznych. Przyjęta długość pojedynczego segmentu (125 us), także wielkość bitowa ramki (64 bity) nie są przypadkowe i umożliwiają stosunkowo prostą konwersję sygnałów operujących w odmiennych technologiach, takich jak SDH (SONET) czy ISDN.

Podstawowa (najmniejsza) przepływność kanału DTM wynosi 512 kb/s i jest traktowana jako kanał jednostkowy, a kanał transmisyjny na potrzeby konkretnego użytkownika może się składać z dowolnej liczby kanałów jednostkowych, aż do maksymalnej przepływności włókna światłowodu.

W tym sposobie transmisji każde połączenie użytkowe o wymaganej przepływności między sąsiadującymi węzłami jest automatycznie składane z pojedynczych kanałów jednostkowych, pod warunkiem, że istnieje wystarczający zakres wolnego pasma na określonej ścieżce kanału fizycznego.

W razie niedoboru pasma protokoły komunikacyjne tej technologii, lokowane w węzłach sieci, potrafią jednak łączyć poszczególne kanały optyczne (n) systemu zwielokrotnienia DWDM, dostarczając w ten sposób jedno spójne pasmo transmisyjne o przepływności dziesiątków lub setek gigabitów w ciągu sekundy. Takie przepływności są potrzebne w sieciach transportowych. Dzięki olbrzymiej elastyczności sieć wykonaną w technologii DTM można traktować zarówno jako multimedialną sieć dostępową (np. sieć abonencką o klasycznej szybkości 50 Mb/s) do komunikacji między aplikacjami, jak też jako transportową (carrier network) - o cechach zbliżonych do technologii sieciowych klasy ATM.