Szerokopasmowe systemy dostępowe

Definicja sieci dostępowej

Europejski Instytut Standardów Telekomunikacyjnych – ETSI (European Telecommunications Standard Institute) – uważa za sieć dostępową – AN (Access Network) – system zaimplementowany między centralą końcową LE (Local Exchange) a urządzeniem końcowym użytkownika, zastępujący całość lub część sieci miejscowej.

Szerokopasmowe systemy dostępowe

Rys. 2. Ogólny schemat sieci dostępowej według zalecenia G.902

Najbardziej ogólną definicję sieci dostępowej opisuje standard ITU-T G.902, który określa funkcjonalność sieci dostępowej oraz funkcje i wymagania na warstwę transmisyjną zgodnie z rekomendacją G.803. Schemat sieci dostępowej według standardu G.902 przedstawiono na rysunku 2. Jako sieć dostępową definiuje się zbiór takich jednostek, które zapewniają wymagane zdolności przenoszenia usług telekomunikacyjnych pomiędzy interfejsem SNI (Service Node Interface) i UNI (User Network Interface). Sieć dostępowa jest zarządzana i konfigurowana przez interfejs Q.3. Nie ma ograniczeń na liczbę interfejsów UNI i SNI w sieci dostępowej. Zgodnie ze standardem sieć dostępowa nie interpretuje sygnalizacji użytkownik-sieć.

Pod względem przepustowości sieci dostępowe dzieli się na:

  • wąskopasmowe Narrowband (ISDN BRA) – przepływność do 144 kb/s

  • szerokopasmowe typu Wideband – przepływność do 2 Mb/s

  • szerokopasmowe typu Broadband – przepływność do 8 Mb/s.
Sieć dostępowa jest ograniczona trzema rodzajami interfejsów, za pomocą których współpracuje z innymi elementami systemu telekomunikacyjnego (rys. 2). Użytkownicy są dołączeni do sieci przez styk UNI (User Network Interface). Współpraca sieci z węzłem usługowym SN (Service Node) odbywa się za pośrednictwem interfejsu węzła usługowego SNI (Service Network Interface). Interfejs zarządzania Q3 zapewnia komunikację sieci z centralnym systemem zarządzania TMN (Telecommunication Management Network).

Interfejs użytkownika (UNI)

Styk UNI jest interfejsem pośredniczącym pomiędzy siecią dostępu i użytkownikiem. Interfejsy UNI mogą być indywidualne i dzielone. Funkcje portu użytkownika są skojarzone statycznie tylko z jednym stykiem SNI. Dotyczy to wszystkich zagadnień związanych z funkcjami portu użytkownika i wymaganymi dla tego portu funkcjami operacyjnymi i sterowania – zarówno dla indywidualnego, jak i dzielonego styku UNI. W przypadku styku indywidualnego funkcje logiczne portu użytkownika i zakończenia warstwy medium transmisyjnego są rozważane jako jedna grupa funkcjonalna. Gdy natomiast UNI jest stykiem dzielonym, to obsługuje jedną lub więcej funkcji logicznych portu użytkownika. Od strony styku SNI dzielony styk UNI jest widziany jako jeden styk UNI. Ze względu na wielość świadczonych usług każda funkcja logiczna portu użytkownika może być skojarzona z różnymi stykami węzła usługi.

Interfejs węzła usługowego (SNI)

Interfejs SNI pośredniczy pomiędzy siecią dostępową i węzłem usługi. Jeżeli styki SNI od strony sieci dostępu i od strony węzła usługi nie znajdują się w tym samym miejscu, to powinno być wykonane zdalne połączenie między siecią dostępu i węzłem usługi przez transparentną ścieżkę transportową. W punkcie dostępu do węzła usługi definiuje się trzy styki serii V5.x w celu: zachowania zdolności transmisyjnych po wprowadzeniu zdalnych koncentratorów dla użytkowników generujących mały ruch, zmniejszenia liczby urządzeń komutacyjnych w sieci przez koncentrowanie wspólnych funkcji dostępowych we współdzielonych zasobach i tym samym ograniczenia kosztów związanych z zarządzaniem i utrzymaniem, a także w celu wykorzystania otwartych styków między urządzeniami komutacyjnymi i koncentratorami.

Styk V5.1 (według Zalecenia G.964 ITU-T) definiuje pojedynczy interfejs o przepływności 2048 kb/s. Interfejs ten powinien zapewniać następujące typy dostępu:

  • telefonia analogowa;

  • dostęp podstawowy ISDN z systemem transmisyjnym, gdy zakończenie sieciowe NT1 nie należy do sieci dostępu;

  • dostęp podstawowy ISDN ze stykiem UNI po stronie użytkownika sieci dostępu;

  • inne analogowe lub cyfrowe dostępy dla połączeń półstałych bez dołączonej sygnalizacji pozapasmowej.

TOP 200