Szybciej przez ADSL2

Po stronie użytkownika istnieje konieczność wdrażania nowych standardów technologii ADSL dla kabli miedzianych lub instalowanie linii światłowodowych architektury FTTx (FTTP i FTTH), co jednak wiąże się z dodatkowymi kosztami. Istotnym czynnikiem ograniczającym użytkowanie kabli miedzianych dla tych aplikacji jest znaczący spadek przepływności w miarę wzrostu odległości od centrali lub wyniesionego węzła centralowego, które to zjawisko jest mniej dokuczliwe w transparentnych instalacjach optycznych.

W nowym rozwiązaniu miedzianym ADSL oznaczanym jako ADSL2 przepływność 11 Mb/s uzyskuje się jedynie poniżej 1 km, natomiast w odległości 5 km od centrali spada ona do 1 Mb/s - czyli o wiele za mało do transmisji obrazu w czasie rzeczywistym. Docelowym rozwiązaniem jest dopiero jej kolejna odmiana ADSL2+, która pozwala na uzyskanie maksymalnej szybkości 24 Mb/s, ale w odległości 1,5 km już jedynie z szybkością 15 Mb/s (5,5 Mb/s na dystansie 3,2 km).

Stosowana dla multimediów nowa technologia ADSL2+ (24 Mb/s) zapewnia odbiór kilku kanałów telewizyjnych SDTV jednocześnie. Podwojenie przepustowości osiąga się m.in. dzięki zastosowaniu dyskretnej modulacji wieloczęstotliwościowej DMT z podziałem pasma na 512 podkanałów (w ADSL i ADSL2 stosuje się jedynie 256 podkanałów). Do realizacji profesjonalnych usług dla przedsiębiorstw opracowano specjalne wersje, pozwalające przesyłać dane "w górę" z szybkością dochodzącą do 3,5 Mb/s - kosztem obniżenia przepływności "w dół", jako że wykorzystywane w rozwiązaniu zakresy częstotliwościowe częściowo się pokrywają.

Najszybszą platformę dostępową DSL uzyskuje wkraczające dopiero na rynek rozwiązanie VDSL (do 52 Mb/s) i symetryczne VDSL2 (do 100 Mb/s), za pomocą których zależnie od jakości kabla miedzianego i przekroju jego żył można uzyskiwać deklarowane parametry transmisji w odległości do 900 m od centrali. Niestety, na większym dystansie przepływność w kanale dosyłowym również szybko spada i już w odległości ok. 2 km dostępne pasmo niczym nie różni się od oferowanego przez ADSL2.

Platformy dostępowe

Osiągnięcie deklarowanych parametrów transmisji poszczególnych rozwiązań wymaga zmian nie tylko w warstwie dostępowej, ale również na brzegu sieci szkieletowej. Do istotnych zmian platformy sieciowej należą: modernizacja funkcji routerów usługowych, instalacja przełączników przeznaczonych do pracy w środowisku MPLS/IP oraz wprowadzanie aplikacji brokerów zasobów Session Resource Broker (Alcatel) - odpowiadających za właściwą obsługę QoS wraz z kontrolą uaktywniania połączeń przez sieć. Pozwalają one na tworzenie inteligentnej infrastruktury telekomunikacyjnej, umożliwiającej zagospodarowanie niewykorzystanego pasma przez usługi o mniejszym priorytecie, budowę hierarchicznego QoS zarówno na poziomie użytkownika, jak i aplikacji oraz odmiennego traktowania usług w sposób optymalny dla każdej z nich.

W ich realizacji biorą udział nowe mechanizmy jakościowe QoS oraz narzędzia nadzorujące proces tworzenia, świadczenia i gwarantowania szerokopasmowych usług realizowanych w czasie rzeczywistym.

W sieciach szkieletowych IP, gdzie korzysta się ze strumieniowych usług online (np. trójusługi), stosuje się ponadto multicastowe rutowanie pakietów, niezbędne w dystrybucji sygnału TV przez infrastrukturę IP (TVoIP). Dopiero ta cecha pozwala usługodawcom poprawnie świadczyć przez medium miedziane usługi telewizyjne, dostęp do seansów filmowych oraz gier w czasie rzeczywistym.

Podobne efekty uzyskują operatorzy sieci kablowych CATV, którzy jako pierwsi dostarczyli takie multimedialne usługi w swych sieciach. Poza odbiorem telewizyjnym udostępniają oni szybki Internet oraz interaktywną rozrywkę w postaci gier online. Wzmożone zainteresowanie zastosowaniami mobilnymi znacznie przyspieszyło opracowanie (Nokia, Ericsson, Motorola) standardów bezprzewodowego i szerokopasmowego dostępu do sieci globalnej. Standardowy i powszechnie już akceptowany sposób dostępu do danych i programów TV z telefonów komórkowych oraz z innych urządzeń mobilnych umożliwił wytwarzanie wzajemnie kompatybilnych terminali, mimo dostaw takich urządzeń przez różnych producentów.