Superkomputer Aquasar będzie się składać z szaf (każda zawierająca dwa serwery kasetowe IBM BladeCenter) i będzie przetwarzać dane z szybkością 10 teraflopów. Każdy procesor będzie chłodzony przy użyciu miniaturowego układu zawierającego ciecz, która będzie odprowadzana na zewnątrz kasety. Ciecz ze wszystkich kaset i szaf trafi na końcu do centralnego wymiennika ciepła, który odebrane ciepło wykorzysta do ogrzewania pomieszczeń uniwersytetu.

IBM oczekuje, że oryginalny system chłodzenia zastosowany w superkomputerze Aquasar pozwoli zmniejszyć emisję związków węgla do atmosfery (w porównaniu z tradycyjnymi systemami chłodzenia) o ok. 85%. Oznacza to, że do atmosfery trafi w ciągu roku o 30 ton związków węgla (głównie dwutlenku węgla) mniej.

Zobacz również:

• Wielka inwestycja Atmana w przetwarzanie danych

Zgodnie z przyjętym planem, superkomputer powinien zacząć pracować w 2010 r. Warto w tym momencie wspomnieć, że w marcu zeszłego roku zrealizowano w Szwajcarii (również w Zurychu) podobny projekt, gdzie ciepło generowane przez sprzęt komputerowy zainstalowany w centrum danych GIB-Services jest wykorzystywane do podgrzewania wody w pobliskiej pływalni.

Czytaj również tutaj o szybkim serwerze uniksowym IBM chłodzonym wodą.