Strategia pod dyktando technologii

W poszukiwaniu nowych ról

Model funkcjonalny bankowości polskiej migruje w kierunku intensywnego rozwoju sieci małych placówek. Niepokojący jest brak zainteresowania rozwojem stref samoobsługowych w tradycyjnych oddziałach. Wdrażane technologie internetowe pozwalają na łatwe rozwijanie intranetowych stref w oddziałach lub tworzenie bankowych kawiarenek internetowych (bardzo ważny aspekt edukacyjny społeczeństwa).

Rozwój gospodarki cyfrowej w Polsce nie spowodował zmian koncepcyjnych w kształtowaniu nowych ról bankowości. W bankowych strategiach nie znajduje się pomysłów aktywnego włączenia się banków w zarządzanie łańcuchem wartości w powiązaniach podmiotów gospodarczych i instytucji finansowych. Tej roli nie spełnią centra autoryzacji kart, scentralizowana informacja kredytowa oraz centra certyfikacji kluczy. Realizacja tego postulatu wymaga zmiany filozofii działania i e-myślenia.

Inwestycje w informację i technologię informacyjną są koniecznością dzisiejszej rzeczywistości gospodarczej. Procesy adaptacyjne i asymilacyjne nowych technologii w instytucjach finansowych wiążą się z dostępnością źródeł finansowania postępu. Nakłady na rozwój organizacyjno-technologiczny - mimo sygnalizowanych zjawisk kryzysowych - pozostaną największe wśród wszystkich inwestujących w technologię informacyjną.

Po intensywnym okresie inwestowania należy oczekiwać spowolnienia tempa ponoszenia nakładów na informatykę. Pomimo ograniczeń, sektor bankowy będzie utrzymywał przewagę w wyniku:

  • głębokiej reformy polskiego sektora finansowego

  • systemowych uwarunkowań konieczności przemian (niezbędne wdrożenia wybranych rozwiązań w sferze elektronicznych kanałów dystrybucji do utrzymania kontaktów ze światem)

  • daleko posuniętej prywatyzacji, przynoszącej wyższą od przeciętnej efektywność działania.

W zależności od koniunktury

Jako ważny czynnik osiągnięcia celów strategicznych banków należy wskazać kształtowanie się ogólnej koniunktury gospodarczej w Polsce. Niepokojąco wzrastające bezrobocie zaczyna dotykać także grupy zawodowe, uznawane za całkowicie bezpieczne. Przewaga dystrybucyjnych form aktywności gospodarczej w Polsce nie sprzyja własnemu inwestowaniu w rozwój.

Rezultatem takiego podejścia jest:

  • ograniczanie krajowego zatrudnienia w zawodach o wysokich wymaganiach kwalifikacyjnych (zmniejsza się zatrudnienie w gronie zawodów informatycznych jako wynik ograniczeń w akwizycji zamówień)

  • kierowanie zleceń do zewnętrznych zagranicznych podmiotów (model, szkodliwego dla własnego rynku pracy, outsourcingu)

  • przekazywanie zadań eksploatacyjnych zagranicznym zewnętrznym podmiotom (uregulowania w zakresie ochrony danych osobowych są jeszcze małą barierą intensywności zjawiska).
Wiele podejmowanych przedsięwzięć technologicznych ogranicza udział polskich dostawców technologii, eliminując uczestniczenie i zatrudnienie polskich specjalistów.

Za fundamentalne zagadnienie należy uznać kwestię: czy zjawiska kryzysowe są rezultatem przemian kształtowania się gospodarki cyfrowej czy też mamy do czynienia z eksploatacją rynkową w drodze do unijnych uregulowań?

Jako wyjątkowo złożony należy potraktować problem udziału kapitału zachodniego w polskim sektorze bankowym. W tym kontekście rozpatrywanie strategii lokalnych (z punktu widzenia polskich celów) może okazać się obarczone znacznym błędem. Strategie globalne lub regionalne układu właścicielskiego mogą być trudne do zidentyfikowania lub odmienne od tego, jak są postrzegane w kraju.

Andrzej Grandys jest dyrektorem Zespołu Informatyki Makroregionu Centralnego Pekao SA w Łodzi


TOP 200