Stacje NAS, czyli sieciowe gigabajty

Ocena ogólna testowanych stacji

Jak testowano stacje NAS?

Do testowania wybierano niezależne stacje pamięci masowej (dyskowej), które można podłączać bezpośrednio do sieci Ethernet. Wybierano przy tym takie stacje, których zainstalowanie nie powinno nikomu sprawiać większych kłopotów i które obsługują co najmniej protokoły sieciowe Windows. Wszystkie stacje podłączano do sieci Ethernet 10 Mb/s, w której wcześniej zainstalowano stacje robocze różnych platform Windows (Windows NT Workstation, Windows NT Server, Windows 98, Windows 95 i Windows 2000 Server) oraz komputer Macintosh G4. Były to komputery wyposażone w procesory pracujące z różnymi szybkościami, od 50 MHz (procesor 486) do 550 MHz (Pentium III). W sieci skonfigurowano zarówno zaufane, jak i niezaufane domeny NT oraz dodatkowo dwa rodzaje klientów: autonomiczne grupy robocze NT i zupełnie niezależne stacje robocze, zdolne logować się do urządzeń NAS. Mierzono czas, jaki każda stacja NAS potrzebowała do tego, aby skopiować na swoje dyski twarde określoną liczbę plików ze stacji roboczych różnych platform. Sprawdzano też, ile czasu potrzebuje użytkownik stacji roboczej, aby zalogować się do konkretnej stacji NAS i następnie wyświetlić jej zasoby (katalogi) w oknie programu Eksplorator Windows.

Wszystkie stacje mogą współpracować z siecią Ethernet 10 Mb/s lub 100 Mb/s. Szybkość sieci jest oczywiście wykrywana automatycznie i stacja przystosowuje się do niej bez interwencji użytkownika. Większość stacji sprawdza zaraz po włączeniu, czy w sieci znajduje się serwer DHCP (jest to zawsze ustawienie domyślne), tak iż administrator nie musi już sobie zawracać głowy adresami IP. Są jednak trzy stacje, które nie obsługują tej opcji: Instant GigaDrive (Linksys), NAS Engine 1U (NSS) i Net Raptor (JES), którym administrator musi przypisać stosowne adresy IP ręcznie.

Stacja Instant GigaDrive jest jedynym produktem, w którym znajdziemy port drukarki. Z rozwiązania takiego mogą korzystać niewielkie grupy robocze, które chcą współużytkować zarówno pliki, jak i drukarkę sieciową. Po zainstalowaniu w sieci takiego urządzenia nie trzeba już kupować dodatkowego serwera plików. Jedyna stacja, w której zastosowano technologię wymiennych dysków twardych, to SureStore (HP). Aby wymienić dysk twardy na inny, nie trzeba tu używać żadnych narzędzi. Wystarczy dosłownie kilka sekund, aby ze stacji tej wyjąć dysk twardy i w jego miejsce wstawić "na gorąco" inny. W stacji SureStore można zainstalować do sześciu dysków twardych (testowana stacja zawierała trzy dyski po 9 GB każdy).

Stacje NAS Engine 1U, SureStore i Net Raptor są wyposażone w zewnętrzne złącza SCSI, do których można podłączać stacje pamięci taśmowej (a w przypadku stacji NAS Engine 1U kolejne dyski twarde). Stację SureStore można wyposażyć w zapasowy zasilacz, co zwiększa niezawodność pracy tej jednostki. W stacjach SureStore i NAS Engine 1U znajdziemy też port szeregowy, do którego można podłączyć terminal (konsola zarządzania). Opcji tej nie testowano, ponieważ wszystkie niezbędne operacje, związane z zarządzaniem tymi stacjami, wykonywano z użyciem interfejsu webowego.

Stacje NAS, czyli sieciowe gigabajty

Instant GigaDrive (Linksys)

NAS Engine 1U to jedyna stacja, do której można podłączyć klawiaturę i monitor (mogą to być standardowe urządzenia peryferyjne obsługujące komputer PC). Zawsze jednak okazywało się, że interfejs webowy sprawuje się dużo lepiej niż klawiatura i monitor. Jest to przecież technologia obdarzona określoną inteligencją, nie mówiąc już o tym, że ekrany webowe zachowują się intuicyjnie i są przyjazne obsługującemu je użytkownikowi. Gdy tylko stacja dysponuje już swoim własnym adresem IP, monitor i klawiatura nie są właściwie potrzebne.

Użytkownicy i grupy

Każda stacja oferuje różne mechanizmy integrowania dodatkowej pamięci dyskowej z istniejącymi już katalogami sieciowymi i użytkownikami. Proces integrowania stacji z siecią LAN bywa niekiedy pracochłonny. Jeśli zamierzamy udostępnić dodatkową pamięć większej liczbie użytkowników pracujących w różnych działach przedsiębiorstwa, to możemy się napracować, zanim ustawimy parametry kontroli dostępu i upewnimy się, że wybrane przez nas grupy użytkowników są skonfigurowane poprawnie, tak iż mają dostęp tylko do określonych współużytkowanych folderów.


TOP 200