W publikacjach Computerworld: "Układ z kina Skarb" i "W okowach Polski Resortowej" autorstwa Sławomira Kosielińskiego oraz "W podpis wmanewrowani" Pawła Krawczyka zamieszczone zostały nieprawdziwe informacje dotyczące Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych SA.

Mając na względzie powyższe oświadczam, iż:

Nie polega na prawdzie zawarte w powyższych artykułach twierdzenie, że oprogramowanie Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych SA dopuszcza wyłącznie bezpieczny podpis elektroniczny wystawiony przez PWPW. Systemy informatyczne autorstwa PWPW dopuszczają stosowanie podpisu elektronicznego każdego z centrów certyfikacji elektronicznej aktualnie wydających w Polsce certyfikaty kwalifikowane. W oferowanych aplikacjach i rozwiązaniach PWPW przestrzega zasady równości. Pilotaż w II Urzędzie Skarbowym w Krakowie w latach 2002-2003 dopuszczał stosowanie dowolnych certyfikatów. Przykładem spełnienia zasady równego dostępu jest rzeczywisty (nie pilotażowy) system informatyczny Polskiej Platformy Przetargowej prowadzonej przez PWPW, która akceptuje kwalifikowane podpisy elektroniczne wystawiane przez wszystkie centra certyfikacji.

Nie jest również prawdziwe, zawarte w przedmiotowych publikacjach twierdzenie, iż format podpisu kwalifikowanego Sigillum PCCE stosowany przez Polską Wytwórnię Papierów Wartościowych SA nie jest dopuszczony do stosowania. Działalność Sigillum PCCE prowadzonego przez PWPW jest zgodna z wymaganiami Ustawy o e-podpisie i rozporządzeniami wykonawczymi do ustawy. Oferowane przez PWPW oprogramowanie SigillumSign jest jednym z trzech typów oprogramowania będącego częścią bezpiecznego urządzenia do składania podpisu elektronicznego. Oprogramowanie zapewnia zgodność składanego podpisu z wymaganym standardem w formacie PKCS#7. Podpis w postaci pliku zewnętrznego jest archiwizowany wspólnie z przetworzonymi do postaci graficznej podpisywanymi danymi w postaci skompresowanego archiwum pliku z rozszerzeniem *.sdoc. Archiwum nie jest nowym formatem podpisu, a jedynie miejscem przechowywania podpisywanych danych, tym samym zawarta w publikacji sugestia dotycząca obowiązku rejestrowania takiego formatu jest bezzasadna.

Krzysztof Rak, rzecznik prasowy PWPW

Projekt bez granic

W artykule "Projekt bez granic" (Computerworld 21/2006) napisaliśmy - na podstawie informacji uzyskanych ze Straży Granicznej - że dwie firmy, które przeszły do drugiego etapu przetargu na Centralną Bazę Danych dla SG to Emax i IBM. W rzeczywistości były to IBM oraz konsorcjum ABG Ster-Projekt i Softbanku. Zainteresowane osoby i firmy przepraszamy.

Redakcja