7 listopada 1995 roku odbyła się światowa premiera nowego systemu operacyjnego firmy SUN Microsystems Inc. Wydarzeniu systemu towarzyszyła promocja nowej serii stacji roboczych ULTRA-1 i ULTRA-2 dla której system Solaris 2.5 jest dedykowany.

SUN Microsystems to niewątpliwie jeden z liderów na rynku stacji roboczych oraz systemów serwerowych pracujących pod kontrolą systemu Unix. Główną dewizą SUN-a od dawna jest powiedzenie: "Dopiero sieć to komputer". Idea ta z pewnością zmieniła sposób w jaki ludzie zwykli wykorzystywać zasoby komputerowe oraz przyczyniła się do rozwoju technologii informatycznych. System Unix od samego początku towarzyszył komputerom sprzedawanym przez SUN-a, co więcej firma ta jest autorem kilku rozwiązań software'owych, które znalazły stałe miejsce w specyfikacji nowoczesnego systemu operacyjnego. Początkowo SUN przygotowując system operacyjny dla produkowanych przez siebie komputerów wzorował się na systemie BSD Unix (rozwijanym do dziś na Uniwersytecie w Berkley). Jedna z ostatnich wersji z tej serii systemów: SunOS 4.1.x zyskała ogromną popularność wśród użytkowników systemu Unix. Kilka lat temu, mimo dość silnej pozycji na rynku komputerowym, SUN przystąpił do konsorcjum firm zrzeszonych wokół (USL???) i rozpoczął produkcję systemu Unix opartego na Unix System V Release 4 (rozwijanego w laboratoriach AT&T). Ta wersja systemu Unix zyskała statut "standardu przemysłowego".

Pierwsze wersje SunOS 5.x (wśród ludzi związanych z produktami SUN-a przyjęła się nazwa Solaris 2.x, która początkowo dotyczyła całego pakietu: SunOS-a, ONC+ oraz Open Windows) spotkały się z pewnym oporem ludzi dotychczas wykorzystujących pewny i stabilny SunOS 4.1.3. Trzeba przyznać, że zastrzeżenia były uzasadnione. Solaris 2.0 przeszedł bez większego echa, wersja 2.1 i 2.2 zawierała dużą liczbę błędów w działaniu oprogramowania systemowego. Dopiero poprawiony i nieco rozbudowany produkt SUN-a Solaris 2.3 zdołał przebić "złą famę" i zyskał zasłużoną popularność.

Do przełamania bariery przyczyniło się kilka elementów: SUN zrezygnował ze sprzedawania starej wersji systemu, zmuszając swoich klientów do pracy z nową wersją, zespół programistów firmy SUN przeniósł Solarisa na komputery zgodne z Intelem x86 (i386 i lepsze), a nowy system był zgodny z SVR4 dla którego powstała znaczna ilość profesjonalnego oprogramowania.

Długo oczekiwana wersja 2.4 przyjęła się na rynku znakomicie, zdobywając nowych zwolenników Solarisa nawet wśród posiadaczy komputerów IBM PC (absolutne minimum to i486dx oraz 16M pamięci RAM). W tym samym czasie SUN wprowadził nową linię komputerów opartych na procesorach SPARC: Classic, SS5, SS20 dla których Solaris 2.3 i 2.4 były jedynymi dostępnymi systemami operacyjnymi (na specjalne życzenie klientów SUN przygotował specjalną wersje systemu 4.1.3_U dostosowaną do nowych stacji roboczych).

Chciałbym zaznaczyć, iż Solaris 2.x może być zainstalowany na pozostałych nieco starszych stacjach roboczych SUN SPARC: XLC, IPX, IPC, SS1, SS2 oraz SS10 . Oddzielną rodziną systemów firmy SUN są jedno- i wieloprocesorowe wersje serwerów sieciowych: Netra, SPARCserver1000E, SPARCcenter2000E, SPARCcluster Family. Także dla nich podstawowym systemem operacyjnym jest Solaris. Tyle, jeśli chodzi o historię powstania nowej generacji systemu operacyjnego firmy SUN. Należy dodać iż jakiś czas temu SUN podzielił się na kilka autonomicznie działających firm zajmujących się: marketingiem - SUN Microsystems, sprzętem -SMCC oraz pisaniem i rozwijaniem software'u - SunSoft. System operacyjny Solaris jest dziełem ostatniej z nich.

Kolejnym krokiem firmy było stworzenie uniwersalnego, skalowalnego systemu operacyjnego dla stacji roboczych i serwerów. W listopadzie tego roku przy okazji premiery superszybkich stacji roboczych klasy Ultra firma SUN zaprezentowała nową wersje systemu operacyjnego Solaris 2.5. Co kryje w sobie nowy Solaris? Trudno przedstawić wszystkie rozszerzenia i nowości w obrębie jednego artykułu, jednakże spróbujemy przedstawić najważniejsze cechy nowego systemu z uwzględnieniem potrzeb polskiego użytkownika.

Solaris 2.5

Jest to system operacyjny dla komputerów z procesorami rodzin: SPARC oraz Intel x86 z uwzględnieniem najnowszego Pentium Pro. Beta wersja systemu Solaris dostępna jest także dla procesorów PowerPC. System potrafi obsłużyć od jednego do 64 procesorów zapewniając pełną skalowalność: od stacji roboczych po duże wieloprocesorowe serwery. Duży nacisk firma SunSoft położyła na zapewnienie solidnego i bezpiecznego systemu. Jednocześnie dostarczono narzędzia do jak najprostszej obsługi i wygodnej administracji.

Zmiany w inerfejsie sieciowym

Jeżeli "Dopiero sieć to komputer" to zrozumiałe jest dlaczego najwięcej znaczących zmian nastąpiło właśnie w ONC+ (Open Network Computing). Od kilku lat nastąpiło pierwsze poważne przebudowanie i rozbudowanie protokołu NFS (Network File System). Nowy NFS 3.0 wykazuje, według firmy SUN, przyspieszenie operacji na zdalnych dyskach o około 30%. Co więcej firma SUN zdecydowała się opublikować nową specyfikacje protokołu NFS i jest ona dostępna poprzez serwer FTP pod adresem ftp.uu.net w katalogu /networking/ip/nfs/NFSV3.spec.ps.Z.

Poprawę wydajności protokół NFS w wersji 3.0 zawdzięcza wielu wprowadzonym poprawkom. Najważniejsze z nich obejmują: zredukowanie liczby odwołań do NFS serwera podczas wysyłania zapytań (pełne przesłanie zawartości katalogu "ls -l" wymagało zwrócenia nazwy plików oraz ich atrybutów dla każdego pliku w katalogu, nowa wersja NFS serwera i klienta wykonuje to przesłanie tylko raz), możliwość wpływania na rozmiar transmitowanych danych (ważne w przypadku stosowania szerokopasmowych sieci opartych na ATM lub FDDI), zoptymalizowanie operacji czytania i pisania.

W połączeniu z NIS+ (Network Information Service), AutoFS i CacheFS, nowy NFS+ umożliwia użytkownikom automatyczną lokalizacje i dostęp do danych poprzez sieci typu WAN (Wide Area Network). AutoFS odpowiada za automatyczne udostępnianie danych bezpośrednio użytkownikowi (z cechy tej korzysta, np. automounter). Udoskonalono także NFS Lock Manager, który pozwala zwiększyć wydajność i integralność danych w przypadku blokowania dostępu do zbiorów, jak i do poszczególnych rekordów.

Aby poprawić bezpieczeństwo wprowadzono ulepszony zgodny ze standardem POSIX 1003.6 mechanizm list kontroli dostępu ACL (Access Control Lists), które zawierają informacje o prawach odczytu, zapisu oraz wykonania programu dla kilku użytkoników czy grup.

Ulepszono mechanizm obsługi haseł NIS+ Password Update Deamon - program-demon, który zapewnia możliwość zmiany haseł bez konieczności korzystania z SecureRPC.