Na rynku komputerów osobistych od początku lat osiemdziesiątych standardem są procesory Intela i system operacyjny MS-DOS ogólnie znane jako standard przemysłowy. Inaczej było dotąd, w świecie stacji roboczych. Próby unormowania sytuacji przez UNIX International lub OSF wprowadzały wiele zamętu. Mimo dobrych chęci produkowane work-station były nadal niekompatybilne na poziomie sprzętowym (hardware) i na poziomie systemów operacyjnych. Teraz ma się to zmienić.

9 kwietnia 1991 r. w Brukseli poinformowano o inicjatywie grupy 21 firm

komputerowych. Program nazwano Ad-vanced Computing Environment (ACE). Jego celem jest unormowanie rozwoju stacji roboczych i przyjęcie standardów zarówno na poziomie sprzętu, jak i systemów operacyjnych.

Na czele grupy 21 firm komputerowych - produkujących sprzęt i oprogramowanie - ocenianych wspólnie na 50 mld USD rocznej sprzedaży, stoją Microsoft, Compaq, Digital Equipment Corporation (DEC) i Santa Gruz Opera-tion (SCO). Pozostali członkowie to: Acer, Control Data, Kubota, MIPS, NEC, NKK, Olivetti, Prime, Pyramid, Siemens/

Nixdorf, Silicon Graphics, Sony, Sumi- tomo, Tandem, Wang i Zenith (Groupe Bull). W grupie tej znalazły się głównie firmy produkujące „klasyczne" komputery osobiste. Nie ma tu Intela.

Według programu ACE stacja robocza przyszłości będzie oparta na procesorach Intela serii 80x86 lub produkowanych przez firmę MIPS procesorach typu RISC

o zredukowanej liczbie rozkazów. Mimo deklaracji wydaje się, że faktycznie podstawą stacji ACE mają być procesory MIPS zachowujące zgodność z Intelem.

Procesory MIPS są nowoczesnymi procesorami RlSC-owymi komplementarnymi do intelowskich, mogącymi pracować zarówno w laptopach, jak i w serwerach. Obecnie produkuje się rodziny R3000, R4000 i R6000. Procesor R4000 jest to pierwszy, prawdziwie 64-bitowy procesor RISC. W jednej kostce umieszczono procesor, koprocesor, sterownik zarządzania pamięcią i pamięć cache. Dodatkowo R4000 jest

przygotowany do pracy wieloprocesorowej i z superpipeliningiem.

Przyjęcie procesorów Intela w programie ACE (dzisiaj - 386 i 486, a w przyszłości następne x86) pozwala zachować kontakt z milionami zainstalowanych komputerów PC i ich systemami.

Jako systemy operacyjne przyjęto OS/2 v.3.0 firmy Microsoft i UNLX Open Desktop Santa Cruz Operation.

OS/2 3.0 jest nowoczesnym systemem operacyjnym bazującym na procesorach 32-bitowych, należącym do „nowej technologii" Microsoftu. Jest to system wielozadaniowy, przenośny, uwzględniający wieloprocesorowość i wysoki stopień ochrony danych oraz możliwość pracy w sieci. OS/2 3.0 może obsługiwać aplikacje pisane pod MS-DOS, Windows, OS/2 i POSK.

SCO UNIX Open Desktop to nowoczesny system w pełni zintegrowany z UNIX-em, przeznaczony do pracy z procesorami 32-bitowymi. Jest wyposażony w graficzny interfejs użytkownika (GUI), obsługę danych i operacji sieciowych. Open Desktop zapewnia pracę z wieloma użytkownikami (mul-tiuser), wielozadaniowo.ść, ochronę danych, uwzględnia wieloprocesorowość i pracę z siecią. Obsługuje wiele standardów programowych systemów otwartych - OSF AES, POSDC 1003.1, X/Open XPG3, SVID Issue 2 i protokołów sieciowych - TCP/1P, NFS, Ethernet, Token Ring. Jest też zgodny z ULTRIX UNK bazującym na MIPS, zapewnia przenośność i skalowalność - pracując równie dobrze na laptopie i wieloprocesorowym serwerze.

Poza inicjatywą ACE znalazło się trzech z czterech największych producentów stacji roboczych - Sun Microsystems, Hewlett-Packard i IBM. Jak na razie nie czują się zagrożeni. Szef sprzedaży IBM Wolfram Irschenbeck komentuje to spokojnie: - „Mamy rodzinę RISC-owych stacji roboczych, mamy PS/2, mamy OS/2 i mamy nasz system UNIX-owyAK".

Na rynku pojawiła się już pierwsza stacja robocza zgodna ze standardem ACE. Jest to Decstation 5000/100 firmy DEC oparta na procesorze R3000 i systemie ULTRIX z faworyzowanym przez ACE Open Desktop SCO. Czyżby początek końca ery Intela?