Skanery 3D stosowane są też coraz powszechniej w medycynie, służąc do diagnozy wad postawy czy zwyrodnień kończyn dolnych sportowców. Istnieją już wewnątrzustne skanery bezdotykowe, które pozwalają uzyskać obraz 3D wnętrza ust pacjenta - choć są na razie zdecydowanie mniej popularne niż obecne już nawet w Polsce skanery wycisków robionych przed wytworzeniem korony czy protezy zęba.

Skanerami 3D zainteresował się nawet przemysł odzieżowy, korzystając z możliwości zeskanowania i zmierzenia z kilku kierunków postaci człowieka w celu wirtualnego ubrania go.

W Polsce najnowsze technologie z zakresu skanowania 3D opracowywane są w Instytucie Mikromechaniki i Fotoniki na Wydziale Mechatroniki Politechniki Warszawskiej.

Drukowanie przestrzenne

Skanowanie 3D ma również swój rewers: druk 3D. Wydruki 3D robi się z proszków na bazie gipsu klejonych warstwami, proszków metalowych lub drucików z plastiku ABS. Prędkość drukowania zależy od tego, jak duży jest obiekt, czy jest pusty, czy pełny w środku i jaki materiał został wybrany do drukowania.

Studenci architektury na Politechnice Warszawskiej i wzornictwa przemysłowego w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych drukują makiety i modele swoich prac, również w kolorze. Amerykańska armia zabiera na misje zagraniczne drukarki 3D drukujące z metalu, dzięki którym na podstawie bazy projektów standardowych części eksploatacyjnych może na miejscu drukować części zapasowe. Otrzymane części są mniej wytrzymałe od oryginalnych, ale wystarczająco wytrzymałe, by spełnić swoje zadanie do czasu nadejścia kolejnego transportu.

W medycynie wydruki 3D służą chirurgom przygotowującym się do operacji. Pracownia Indywidualnych Implantów Medycznych działająca w Łódzkim Regionalnym Parku Naukowo-Technologicznym wykonuje prototypowanie anatomicznych modeli oczodołów. Na wykonanym ze specjalnych żywic modelu konkretnego pacjenta (stworzonym na podstawie modelu wirtualnego zbudowanego na podstawie obrazów z diagnostyki obrazowej) chirurg zamierzający uzupełnić ubytek kości oczodołu pacjenta modeluje siatkę tytanową, która następnie wszczepiana jest podczas zabiegu, co pozwala uzyskać zindywidualizowany implant.

W przemyśle coraz częściej tą metodą wykonywane są prototypy nowych produktów. Wydruk stosunkowo niewielkiego obiektu może trwać nawet kilkanaście godzin, ale i tak jest to znaczny postęp w stosunku do tradycyjnych metod wymagających wykonania dedykowanych form. Pracownia szybkiego prototypowania na bazie druku przestrzennego powstała między innymi na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej. Prawdopodobnie tego rodzaju pracownie będą stopniowo pojawiać się również na innych polskich uczelniach. Powstają też w parkach naukowo-technologicznych. Ponadto usługi druku przestrzennego świadczą firmy komercyjne, jak warszawska Hedoco czy wrocławska MBM Technology. Chociaż w Polsce produkowane są skanery 3D, żadna polska firma nie wypuściła jeszcze na rynek drukarki 3D, choć być może zmieni się to w przyszłym roku.

Skanowanie 3D w programie Kultura +

W ramach rządowego program Kultura +, zgodnego z unijną strategią zachowania dziedzictwa narodowego, przewidziano duże środki na digitalizację dzieł sztuki - zarówno książek skanowanych płasko, jak i trójwymiarowych obiektów muzealnych. Najmocniejszym dziś ośrodkiem cyfryzacji 3D obiektów zabytkowych jest Muzeum Pałac w Wilanowie. Prowadzone w nim działania mają doprowadzić do ustanowienia standardów dla podobnych prac w innych muzeach. Celem projektu jest wizualizacja zabytkowych obiektów, dokumentowanie stanu ich zachowania i tworzenie dokumentacji konserwatorskiej.