Sieci VPN oparte na BGP/MPLS
-
- Andrzej Janikowski,
- 01.03.2002
Model operacyjny
W sieciach wirtualnych opartych na BGP/MPLS wykorzystuje się dwa podstawowe rodzaje ruchu:
Przykładowa topologia sieciowa
Taka topologia widnieje na rysunku 2. Jeden operator dostarcza tu różnym klientom instytucjonalnym usługi VPN oparte na BGP/MPLS. W sieci znajdują się dwa rutery brzegowe dostawcy usług, które są połączone z czterema różnymi punktami należącymi do klientów. Ustanowione w tym przykładzie reguły można scharakteryzować krótko: dowolny komputer z pierwszego punktu może się komunikować z dowolnym komputerem z drugiego punktu. I odwrotnie. Podobne relacje zachodzą między dwoma pozostałymi punktami.
Przepływ sterowania
W VPN BGP/MPLS przepływ sterowania składa się z dwóch podstrumieni. Pierwszy odpowiada za wymianę informacji o wyborze drogi między ruterami brzegowymi klienta i operatora, a także pomiędzy ruterami brzegowymi operatora. Natomiast drugi jest odpowiedzialny za ustanawianie LSP w szkielecie sieci operatora między jego ruterami brzegowymi.
Wymiana informacji o wyborze trasy
Rys. 2. Przykład topologii wirtualnej sieci prywatnej VPN BGP/MPLS
Ruter 1 z brzegu sieci dostawcy szuka drogi dla 10.1/16 do rutera 2, używając IBGP. Przed rozpoczęciem poszukiwania ruter brzegowy 1 wybiera etykietę MPLS (w tym przypadku 222), po to, aby wyszukać drogę i przypisać swój adres zwrotny jako następny przeskok BGP dla danej drogi.
Prywatne adresowanie zostało zdefiniowano w RFC 1918. W RFC 2547bis uwzględniono nachodzące na siebie przestrzenie adresowe przez użycie swego rodzaju wyróżników dróg RD (Route Distinguisher) i rodzinę adresów VPN-IPv4.
RFC 2547bis ogranicza dystrybucję informacji o wyborze tras między ruterami brzegowymi operatora, używając filtrowania tras opartego na rozszerzonych atrybutach środowiska BGP.
Kiedy ruter brzegowy 2 operatora wysyła odpowiedź do urządzenia pierwszego, to określa, czy powinno się zapisać drogę do prefiksu 10.1/16 w czerwonym VRF przez wykonanie filtrowania opartego na wspomnianych już atrybutach BGP. Gdyby ruter 2 zdecydował się zapisać drogę w czerwonym VRF, wtedy pokazałby drogę z prefiksem 10.1/16 ruterowi brzegowemu nr 2 klienta.
Ustanawianie LSP
Rys. 3. Ustanowienie LSP w sieci wirtualnej VPN BGP/MPLS
LSP - etykietowana przełączana ścieżka - może zostać ustanowiona, a następnie utrzymywana w sieci dostawcy usług przy użyciu protokołu LDP (Label Distribution Protocol) lub RSVP (Resource ReSerVation Protocol). Etykietowana przełączana ścieżka będzie dla prostoty nazywana dalej ścieżką etykietowaną.
Operator używa LDP wtedy, kiedy chce ustanowić transmisję typu best effort LSP między swoimi dwoma ruterami brzegowymi. W tym przypadku ścieżka etykietowana przebiega tą samą drogą co ruch best effort. Natomiast RSVP używa się w sytuacji, kiedy dostawca chce przypisać pasmo ścieżce lub używa traffic engineering do wybrania ścieżki dla LSP. Ścieżki etykietowane, tworzone na bazie protokołu RSVP, dają gwarancję jakości usług (QoS).
