Serwery kasetowe

Od lat projektanci systemów obliczeniowych zastanawiali się, co zrobić, by serwery zajmowały jak najmniej miejsca, tak aby w określonej przestrzeni (np. standardowej szafie) można było umieścić ich jak najwięcej. Jakiś czas temu pojawiła się myśl: a może by tak zredukować serwer do pojedynczej płyty, podobnej do płyty głównej instalowanej w pecetach, którą można by szybko instalować czy wymieniać na inną. I tak powstał pierwszy blade server, czyli serwer kasetowy.

Od lat projektanci systemów obliczeniowych zastanawiali się, co zrobić, by serwery zajmowały jak najmniej miejsca, tak aby w określonej przestrzeni (np. standardowej szafie) można było umieścić ich jak najwięcej. Jakiś czas temu pojawiła się myśl: a może by tak zredukować serwer do pojedynczej płyty, podobnej do płyty głównej instalowanej w pecetach, którą można by szybko instalować czy wymieniać na inną. I tak powstał pierwszy blade server, czyli serwer kasetowy.

Kasetowe urządzenie sieciowe, w tym serwery, są częścią trendu tworzenia systemu o rozproszonej, a nie scentralizowanej architekturze z poszczególnymi elementami o budowie kompaktowej. Serwery kasetowe są instalowane w specjalnym chassis, które jest umieszczane w standardowej szafie. Płyta zawierająca serwer jest najczęściej usytuowana pionowo, a wszystkie serwery współużytkują wiele wspólnych elementów będących integralną częścią chassis typu blade, takich jak zasilacze, wentylatory, okablowanie itp.

Serwery kasetowe najczęściej są oparte na procesorach intelowskich, a użytkownicy mają do wyboru systemy pracujące pod różnymi systemami operacyjnymi. Mogą to być Linux, Windows, NetWare czy też w przypadku firmy Sun system Solaris (Sun produkuje serwery kasetowe oparte na procesorach SPARC i x86).

Oprócz znanych dostawców systemów obliczeniowych (takich jak HP, Dell, IBM i Sun) na rynku tym znaczącą pozycję zajmują nowicjusze: RLX Technologies i Egenera.

Serwer kasetowy powinien dysponować specyficznymi procesorami, takimi, które pobierają mało prądu i wydzielają niewiele ciepła. Dlatego pierwsze serwery kasetowe wyprodukowane przez firmę Transmeta (2001 r.) były wyposażone w niskonapięciowe procesory Crusoe. Biorąc pod uwagę zagęszczenie, była to wtedy prawdziwa rewolucja. W standardowej szafie można było upakować co najwyżej 42 serwery stelażowe (1U), a w przypadku serwerów kasetowych firmy Transmeta ich liczba wzrosła do 300. Na odpowiedź Intela nie trzeba było długo czekać. Pod koniec 2001 r. Intel wprowadził na rynek procesor Tualatin (seria Pentium III), przeznaczony do projektowania serwerów kasetowych.

Nie tylko serwery

Serwery kasetowe

Perspektywy rozwoju rynku serwerów kasetowych

W sieciach korporacyjnych kluczowe aplikacje są najczęściej uruchamiane na silnych serwerach wolno stojących albo na klastrach komputerowych. Jednak zarówno klastry, jak i serwery wolno stojące wymagają specjalnej opieki: zarządzanie nimi zajmuje sporo czasu, nie mówiąc już o problemach z okablowaniem łączącym komputery, dużym poborem mocy oraz wydzielanym ciepłem. Aplikacje internetowe, w tym mniej wymagające aplikacje biznesowe, można z powodzeniem uruchamiać na jednopłytowych serwerach kasetowych.

Produkowane obecnie jednopłytowe serwery można z powodzeniem stosować w dwóch warstwach infrastruktury internetowej: w pierwszej (serwery webowe) oraz drugiej (w której pracują urządzenia obsługujące witryny webowe, takie jak bufory, serwery szyfrowania, serwery równoważące obciążenie czy zapory). Jeśli chodzi o warstwę trzecią (serwery baz danych i aplikacje przetwarzające duże ilości informacji, np. wyszukujące dane - "data mining"), to do jej obsługi nadają się najsilniejsze serwery kasetowe, wyposażone np. w cztery procesory. Systemy takie są już oferowane przez niektórych producentów serwerów.

Architektura blade nie ogranicza się do serwerów. Wielu producentów sprzętu sieciowego wprowadziło do oferty kasety zawierające inne urządzenia (np. serwery proxy, urządzenia równoważące obciążenia czy przełączniki), które można instalować w chassis. Można oczekiwać, że w przyszłości na rynku pojawią się kolejne urządzenia sieciowe mające konstrukcję kasetową, które będzie można instalować w tych samych chassis, gdzie funkcjonują serwery kasetowe. Rozwiązanie takie ułatwi zarządzanie systemem informatycznym, którego znacząca część będzie usytuowana na kasetach.

Zarządzanie serwerami kasetowymi nie różni się zasadniczo od zarządzania typowymi serwerami. Użytkownicy chcą kontrolować pracę komputerów, monitorować ich wydajność i mieć możliwość lokalizowania ewentualnych uszkodzeń. Serwery kasetowe można wymieniać na gorąco, toteż narzędzia zarządzające nimi powinny dysponować specyficznymi opcjami (możliwość wykrywania nowych serwerów, szybkiego ich konfigurowania oraz powielania oprogramowania).

Brak standardów

Mówiąc o serwerach kasetowych, nie sposób nie wspomnieć o standardach, a właściwie o ich braku.

HP oparł swoje serwery kasetowe na architekturze CompactPCI. Krytycy tej koncepcji twierdzą jednak, że architektura CompactPCI jest już przestarzała i za droga. Architektura CompactPCI (zaprojektowana z myślą o aplikacjach przemysłowych i firmach telekomunikacyjnych) korzysta z usług magistral danych pracujących w trybie równoległym, podczas gdy obecnie stawia się na przełączanie.

Niektórzy sugerują, aby w serwerach kasetowych zastosować połączenia oparte na standardzie InfiniBand, które w tym środowisku sprawowałyby się lepiej niż CompactPCI. Tę koncepcje wspiera stowarzyszenie, którego członkami są m.in. Compaq, Dell, HP, IBM, Intel, Microsoft i Sun.

Są też prowadzone prace zmierzające do opracowania standardu dla serwerów kasetowych, który wykorzystuje Ethernet. IEEE powołał pod koniec 2003 r. grupę roboczą, która opracuje wstępne założenia technologii ethernetowej do budowania połączeń obsługujących serwery kasetowe.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200