SOA: marzenia o wspólnym języku biznesu i IT
- 03.03.2008
W punkcie przecięcia SOA i zarządzania opartego na modelu do gry wchodzi specyfikacja WS-ResourceTransfer (WS-RT). Chociaż jej cele są skromne, a użycie często ukryte, to może zapewnić wprowadzanie do SOA interakcji sterowanych modelem.
WS-RT definiuje zbiór komunikatów SOAP (Simple Object Access Protocol), które są używane dla zapewnienia elastycznego dostępu do usług. Jest on w pełni zgodny ze specyfikacją WS-Transport (projekt W3C będący komponentem WS-Management), na której jest oparty.
WS-Transfer pozwala na dostęp do całej reprezentacji modelu systemu, który jest obiektem dostępu (w celu czytania, uaktualniania, tworzenia itp.). WS-RT pozwala natomiast na specyfikowanie indywidualnych części modelu. Taka możliwość jest użyteczna, kiedy współdziała z modelami indywidualnych zasobów (takich jak serwer) i jest krytyczna w interakcji z dużymi modelami, reprezentującymi systemy złożone (takie jak centra danych), w których to przypadkach interakcja z całym modelem jest niepraktyczna.
Coraz więcej firm, mimo wielu wymogów, jakie musi spełnić, decyduje się na wdrożenie SOA. Projektowanie oprogramowania z wykorzystaniem tego podejścia sprawia, że monolityczna i zarazem skostniała architektura aplikacji zostaje uproszczona, stając się jednocześnie bardziej elastyczną i wydajną. Dzięki niej minimalizuje się powtórki i nadmiarowość oraz ogranicza koszty i ryzyko powstania luk bezpieczeństwa. Korzyści, jakie oferuje architektura zorientowana na usługi, sprawiają, że staje się ona nowym standardem, atrakcyjnym dla coraz większej liczby przedsiębiorstw nie tylko na świecie, ale również w Polsce.
Ulepszenia wprowadzane przez WS-RT do operacji Create WS--Transfer pozwalają na specyfikowanie części modelu tworzonego systemu. Na przykład, kiedy wyposażenie w serwer może ograniczać się do wyspecyfikowania, jaki system operacyjny powinien na nim pracować, i jaka powinna być pamięć, bez specyfikowania adresu IP przydzielonego do serwera, nawet jeżeli ta informacja jest częścią modelu serwera. Adres IP będzie w tym wypadku przydzielany automatycznie.
Chociaż możliwość odniesienia się do części modelu przy tworzeniu znacząco poprawia użyteczność operacji Create, to nadal ograniczona jest do przypadków, w których na wejściu operacji Create jest podzbiór modelu systemu. Innymi słowy WS--RT nie pomaga, gdy operacja Create potrzebuje informacji spoza modelu.
Chociaż systemy zarządzania są najbardziej oczywistymi obszarami zastosowań dla WS-RT, ma ona zastosowanie we wszystkich obszarach, gdzie integracja oparta na modelach jest używana w koordynacji z zasadami SOA.
