Rysować czy modelować?
-
- Grzegorz B. Gruchman,
- 23.11.1998
Obustronna integracja z gotowymi systemami informatycznymi polega na uzupełnianiu lub przetwarzaniu modeli referencyjnych, zawartych w tych systemach. Model referencyjny gotowego systemu opisuje realizowane przez niego procesy. Problem w tym, że w firmach używane są najczęściej 2-3 gotowe systemy wraz z pokaźną liczbą własnego oprogramowania. Narzędzia te umożliwiają wówczas rozbudowę standardowego modelu referencyjnego o opisy łączy z innymi systemami i opisy własnego oprogramowania, jak również funkcji realizowanych przez użytkowników na pograniczu systemu. Odpowiednie mechanizmy pozwalają także na eksport modelu referencyjnego do bazy definicji w celu przeprowadzenia analiz i symulacji procesów.
Integracja z oprogramowaniem workflow jest najbardziej egzotyczna i obiecująca zarazem. Zawarte w tym oprogramowaniu graficzne mechanizmy definiowania przepływów pracy są w znacznym stopniu uproszczone, toteż niezbyt nadają się do projektowania, analiz i dokumentowania złożonych przepływów pracy. W konsekwencji integracja z narzędziami modelowania rozwijana jest dynamicznie. Główne narzędzia modelowania procesów wyposażane są w łącza do:
Dzięki wymienionym możliwościom opisane narzędzia mogą wspomagać prace analityczne i projektowe w ramach doskonalenia procesów. Narzędzia te stosowane są w takich obszarach, jak:
Mnogość narzędzi
Jest wiele narzędzi do modelowania i analizy procesów. Można podzielić je na trzy grupy:
Programy do tworzenia diagramów służą przede wszystkim do rysowania modeli procesów. Ich zaletą jest prostota obsługi i niska cena, toteż programy te nadają się do masowego użytku i szybkiego tworzenia modeli. Z tych właśnie powodów programy do tworzenia diagramów są najczęściej stosowane przez ekipy doskonalenia procesów na bazie TQM. Narzędzia te są wystarczające, jeżeli podstawowe znaczenie w trakcie prac ma graficzna reprezentacja procesów i ich dokumentacja. Wady omawianych programów ujawniają się natomiast przy próbach integracji modeli i łączenia z innymi narzędziami. Najbardziej znane programy to:
Wolno stojące i dedykowane narzędzia CASE służą do definiowania założeń systemu informatycznego, na podstawie których tworzony jest następnie kod źródłowy. Z uwagi na to, że modele graficzne tworzone w ramach założeń są stosunkowo proste i zrozumiałe, narzędzia CASE mogą być używane do integrowania procesów biznesowych z tworzonym od podstaw systemem informatycznym. Narzędzia te przeznaczone są dla informatyków. W porównaniu z zaawansowanymi narzędziami modelowania procesów oprogramowanie CASE ma jednak na ogół mniejsze możliwości analityczne i powinno być stosowane w przypadku, gdy procesy biznesowe są już w wystarczającym stopniu przeanalizowane i zaprojektowane. Reprezentatywne narzędzia CASE to:
Narzędzia należące do ostatniej klasy integrują strategię firmy z procesami biznesowymi. Również one mają pewne wady i ograniczenia, zaawansowane narzędzia sprawdzają się najlepiej w doskonaleniu procesów z organizacyjnego punktu widzenia, na większą skalę i w dłuższym okresie. Zaawansowane narzędzia stosowane są więc najczęściej w tych firmach, które doskonalenie procesów traktują jako jeden ze sposobów wdrażania strategii firmy. Najbardziej znane oprogramowanie tej klasy to:
Firmy mają więc w czym wybierać. Wybór zaś zależy przede wszystkim od konkretnych sytuacji. Jako pierwszy należy rozważyć nadrzędny cel modelowania procesów, każde narzędzie bowiem najlepiej sprawdza się w tym obszarze, dla jakiego zostało pierwotnie przeznaczone.
<hr size=1 noshade>Grzegorz B. Gruchman jest konsultantem DGA Systemy Informacyjne SA.
