W przypadku języka graficznego praktycznie wszystkie narzędzia umożliwiają tworzenie modeli w tradycyjnym stylu, czyli na podstawie dekompozycji funkcjonalnej i modelowania danych. Wspomniane techniki są dobrze znane i spójne z powszechnie używanymi narzędziami CASE do tworzenia oprogramowania. Do zapewnienia poprawności wynikowych modeli narzędzia powinny zapobiegać błędom semantycznym, w rodzaju niedozwolonych powiązań między elementami diagramu. Narzędzia powinny także wykrywać błędy syntaktyczne w obrębie poszczególnych diagramów i modeli.

Przedstawione cechy powoli przestają być wystarczające, ponieważ czasy się zmieniają. Powodem jest stały wzrost znaczenia obiektowych technik analizy i projektowania systemów. Idealne narzędzie powinno umożliwiać tworzenie diagramów w języku UML (Unified Modeling Language), będącym de facto standardem dla technik obiektowych, powinno także umożliwiać wykorzystanie obiektów jako elementów modeli procesów.

Dla każdego elementu diagramu narzędzia umożliwiają określenie co najmniej kilku atrybutów, na podstawie których mogą być później wykonywane analizy i tworzone raporty. Pożądana jest przy tym kombinacja atrybutów opisowych i liczbowych. Cenna jest również możliwość określania przez użytkowników narzędzia własnych atrybutów w celu wzbogacenia informacji przechowywanych w bazie definicji i dostosowania modeli do standardów firmy.

W przypadku analiz i raportowania podstawową cechą narzędzi jest możliwość tworzenia standardowych raportów w postaci graficznej, tabelarycznej i tekstowej. Bardziej zaawansowane narzędzia umożliwiają tworzenie dodatkowych, własnych raportów. Narzędzia te mają również mechanizmy wyszukiwania informacji o pojawianiu się i powiązaniach elementów, np. funkcji, dokumentów i stanowisk pracy, w ramach całego modelu. W dalszej kolejności wiele narzędzi pozwala na animację procesów w celu bardziej zrozumiałego i atrakcyjnego przedstawienia przebiegu działań w czasie. W wielu przypadkach animacja jest elementem profesjonalnej, dynamicznej analizy procesów poprzez ich symulację, służącą do wykrycia wąskich gardeł lub określenia niezbędnych zasobów. Najbardziej zaawansowane narzędzia umożliwiają również jednorazowe lub powtarzalne obliczanie kosztów działań według rachunku ABC (Activity-Based Costing).

Wiele narzędzi modelowania i analizy procesów działa wyłącznie jednostanowiskowo. Cecha ta wynika z ich prostoty, którą w pewnych sytuacjach należy traktować jako cenną zaletę, w innych jednak stanowi poważne ograniczenie. Dotyczy to w szczególności przedsięwzięć, w których bierze udział wielu uczestników, ponadto rozproszonych geograficznie. Zaawansowane narzędzia modelowania procesów służą pomocą w takich sytuacjach dzięki architekturze klient-serwer, umożliwiającej równoczesny dostęp do bazy definicji takiej liczbie użytkowników, jacy zgłaszają potrzebę.

Integracja narzędzi

Oprócz opisanych cech podstawowych, bardziej zaawansowane narzędzia mają wiele innych, przydatnych możliwości. Dotyczy to zwłaszcza automatycznych połączeń z innym oprogramowaniem w celu transferu danych, jednokierunkowo lub w obie strony. W szczególności narzędzia te są zintegrowane z:

Internetem (lub intranetem)

oprogramowaniem CASE

gotowymi systemami informatycznymi

oprogramowaniem workflow.

Integracja narzędzi modelowania procesów z Internetem ułatwia rozpowszechnianie informacji o organizacji i funkcjonowaniu firmy. Niektóre narzędzia mają mechanizmy konwersji modeli na strony HTML, łącznie z powiązaniami między diagramami oraz atrybutami i powiązaniami elementów. Ułatwia to działalność szczególnie większym firmom, o dużej liczbie potencjalnych odbiorców modeli lub o dużym rozproszeniu geograficznym. Niektóre z tych narzędzi pozwalają także na import modeli bezpośrednio ze stron HTML, co w większym stopniu ułatwia ich dystrybucję.

Połączenia z narzędziami CASE eliminują konieczność ponownego definiowania funkcji i danych w przypadku, gdy kontynuacją doskonalenia procesów jest tworzenie systemu informatycznego od podstaw. Niestety, poza definicjami funkcji i danych, narzędzia modelowania procesów mogą zazwyczaj niewiele więcej przekazać dalej. Narzędzia te służą do opisywania sposobów funkcjonowania firmy z biznesowego punktu widzenia. W opisach tych funkcje wykonywane przez pracowników firmy przeplatają się z funkcjami realizowanymi przez oprogramowanie, na które położony jest nacisk w narzędziach CASE, toteż wymagania w stosunku do zawartości modeli nie są identyczne, różne są także grupy ich finalnych odbiorców. Przewiduje się, że problemy te znikną po upowszechnieniu się obiektowych technik analizy.