Red Hat kontra UnitedLinux
-
- NetWorld,
- 01.10.2003
Porównując Enterprise Linux z Red Hat w roli serwerowej platformy przedsiębiorstwa z odmianami UnitedLinux, można zauważyć, że każda z edycji popularnych systemów operacyjnych GNU/Linux reprezentuje różne metody zapewniania niezbędnej funkcjonalności pracującym w sieci serwerom. Inna jest instalacja, odmienne opcje konfiguracyjne, zmienia się też zakres wsparcia sprzętu dla poszczególnych odmian Linuksa.
Porównując Enterprise Linux z Red Hat w roli serwerowej platformy przedsiębiorstwa z odmianami UnitedLinux, można zauważyć, że każda z edycji popularnych systemów operacyjnych GNU/Linux reprezentuje różne metody zapewniania niezbędnej funkcjonalności pracującym w sieci serwerom. Inna jest instalacja, odmienne opcje konfiguracyjne, zmienia się też zakres wsparcia sprzętu dla poszczególnych odmian Linuksa.
W tym teście Red Hat Enterprise Linux uzyskał ocenę najwyższą głównie z tego powodu, że oferuje najwszechstronniejszą obsługę sprzętu, łatwiejsze konfigurowanie i więcej opcji bezpieczeństwa, choć w kategoriach wydajności i wyposażenia zarządzającego konkurenci nie są gorsi.
Red Hat Enterprise Linux ma wiele odmian, poczynając od wersji na desktopy i stacje robocze za ok. 179 USD (Enterprise Linux WS Basic Edition), po wersję serwerową (Enterprise Linux AS Premium Edition), która jest przedmiotem tej oceny. Edycja ta, kosztująca ok. 2500 USD, różni się od swojego rodzeństwa możliwością klastrowania, obsługą dodatkowego sprzętu i zakresem usług.
UnitedLinux to konsorcjum dostawców usług i produktów obejmujące założycieli-dystrybutorów systemu operacyjnego Linux - SuSE Linux, SCO Group, Conectiva, TurboLinux oraz dostawców aplikacji, takich jak Oracle. Konsorcjum to postawiło sobie za cel uzyskanie standardowego kodu, mechanizmów i zestawów konfiguracyjnych w dystrybucjach Linuksa tak, aby projektant aplikacji w ramach UnitedLinux mógł korzystać z zalet standaryzacji każdego produktu UnitedLinux.
UnitedLinux/SuSE Enterprise Linux Server 8
Początkowo w tym teście miały wziąć udział dystrybucje czterech członków konsorcjum, później jednak SCO wycofała się z UnitedLinux, a w rezultacie także z tego przeglądu.
Z pozostałej trójki szczegółowo testowano wersję SuSE UnitedLinux. Conectiva i TurboLinux, przeznaczone przede wszystkim na rynki (odpowiednio) latynoamerykański i południowoazjatycki, nie były testowane w pełnym zakresie.
Producent: SuSE
Zalety: ujednolicony zestaw; rozbudowane zarządzanie
Wady: trudniejszy do ochrony
Cena: ok. 700 USD
Instalacja
Zarówno SuSE Linux, jak i dystrybucja Red Hat nie odbiegają od Linux Standard Base (platformy zaleceń zapewniających, że wszystkie aplikacje mogą pracować na dystrybucjach Linuksa), jednak konkurencję "obsługa urządzeń" należy zaliczyć na korzyść Red Hat. Przede wszystkim z powodu większej bazy sterowników i zaawansowanego wykrywania sprzętu - w czasie instalacji wszystkie elementy sprzętowe prawidłowo wykryto i skonfigurowano. Dystrybucje UnitedLinux zachowywały się podobnie.
Każdą z pięciu dystrybucji GNU/Linux instalowano na czterech platformach serwerowych:
- HP ProLiant DL580 (4 CPU Xeon 1,8 GHz; Compaq Smart Array 5; podwójny port Gigabit Ethernet, adapter Emulex Fibre Channel; DRAM 2 Gb; dwa twarde dyski Compaq);
- HP ProLiant DL380 (2 CPU Pentium III 733 MHz; Compaq Smart Array 3; podwójny port Gigabit Ethernet, DRAM 1 Gb);
- HP ProLiant DL330 (CPU Pentium 4 1,6 GHz; interfejs dyskowy Compaq SCSI; pojedynczy port Gigabit Ethernet, DRAM 1 Gb);
- Serwer bramowy 1U (CPU Pentium 4 1 GHz; interfejs wewnętrzny ATA-100; port 10/100, dwa dyski).
Na tych czterech platformach zainstalowano każdą z pięciu pełnych dystrybucji, ale testy wydajnościowe wykonywano głównie na platformie HP ProLiant DL580. Testowano, czy na każdej z tych platform wykrywany jest zainstalowany na niej osprzęt. Testowano również różne opcje konfiguracji dyskowych. HP ProLiant DL580 został ustawiony dla rozkładania obciążenia sieciowego na karty sieciowe Gigabit Ethernet - w teście tym użyto Web Avalanche firmy Spirent Communications/CAW do generowania ruchu o zmiennym natężeniu do serwera. Ruch był ekspediowany ponad 5 min w celu stwierdzenia, czy zostanie on rozłożony na poszczególne karty sieciowe, a ponieważ obie dystrybucje używają tych samych aplikacji do rozkładania obciążeń, nie stwierdzono poważniejszych różnic między nimi. To ustawienie było również wykorzystane do testowania odtworzenia po uszkodzeniu kabla. Programu Web Avalanche użyto do przeprowadzenia testów wydajnościowych. Testy uruchamiano w celu określenia liczby transakcji przetwarzanych w ciągu sekundy i maksymalnej liczby połączeń TCP na sekundę.
