Czy SIP jest lepszy?

Nowy protokół sesyjny SIP jest również protokołem sygnalizacyjnym służącym do zestawiania, utrzymania i zakończenia sesji połączenia telefonicznego, nawiązanej z jednym lub wieloma uczestnikami. Sesje te mogą dotyczyć zarówno internetowych konferencji multimedialnych i teleedukacji, jak też internetowej łączności telefonicznej (VoIP) czy rozpowszechniania usług multimedialnych. Za pomocą protokołu SIP można inicjować sesje głosowe i multimedialne, zapraszać do połączenia telefonicznego innych uczestników sesji bądź inicjować połączenia między wieloma uczestnikami sesji w trybie pracy wielopunktowej. Protokół wspiera usługi kojarzenia nazw i zmiany adresów, lokalizuje użytkownika sesji w sieci, pozwala na implementację usług ISDN w sieci telefonicznej, utrzymuje połączenie, a także śledzi przemieszczanie się abonentów w sieci. Może on komunikować się w trybie multicast, także przez sieć powiązań unicast lub ich kombinację.

Protokół SIP nie zapewnia jednak usług sterujących telekonferencją ani nie opisuje sposobu jej zarządzania. Nie przydziela również adresów multicast i nie rezerwuje zasobów, może natomiast przekazywać informacje potrzebne do realizacji tych czynności. Obiektami adresowanymi przez SIP są użytkownicy i hosty, identyfikowani przez adres URL (Universal Resource Locator) protokołu SIP. Od strony użytkownika jest to jego nazwa lub numer telefonu, po stronie zaś hosta nazwa domeny lub adres IP. Na własne potrzeby protokół SIP korzysta z szeregu różnych serwerów: serwerów agenta użytkownika UAS (User Agent Server), zastępczych proxy, zmiany adresu i archiwizujących. Jego istotną cechą jest większa efektywność działania i lepsze wykorzystanie istniejącego medium komunikacyjnego niż w przypadku protokołów sygnalizacyjnych H.323.

Współdziałanie standardów

Zasadnicze trudności współdziałania międzysieciowego VoIP zaczynają się pojawiać dopiero podczas współpracy w sieci LAN terminali z protokołami H.323 z urządzeniami klasy SIP. Przeprowadzone przez Miercom w tej materii badania testowe potwierdziły, że niezgodności te niestety nadal istnieją, chociaż współpraca wielu telefonów z aplikacją VoIP (SIP) już nie budzi takich wątpliwości jak przed rokiem.

Testowane przez Miercom internetowe telefony Cisco 7960 IP oraz telefony Xpressa IP z firmy Pingtel, o zbliżonych funkcjach użytkowych, współdziałały w każdych okolicznościach, z zastosowaniem serwerów pośredniczących Dynamicsoft SIP Proxy Server (DSPS) oraz SIP Location Server. Sprawdziły się one również w sesjach telekonferencyjnych. Spośród wielu wysuniętych przez Miercom propozycji jedynie firma Siemens poddała testom sprawności własne telefony internetowe OptiPoint 400 wpinane do sieci LAN. Zarówno współdziałanie tych telefonów (przez bramę nadzorczą Siemensa HiPath 5000), jak też współpraca z telefonami analogowymi włączonymi przez sieć publiczną PSTN i bramkę głosową Cisco 5400 SIP IOS Voice Gateway nie budziły żadnych wątpliwości.

Przeprowadzone badania stanowią zaledwie pierwszy i niewielki etap w potwierdzaniu zgodności produktów VoIP pochodzących od różnych producentów, a do pełnej zgodności międzysieciowej droga jest daleka. Wszechobecność aplikacji VoIP niewątpliwie wymusi w najbliższym czasie koegzystencję wszelkiego rodzaju produktów głosowych, gdyż w przeciwnym wypadku alternatywą jest zniknięcie ich z rynku.

Zasadniczym elementem uzyskania zgodności współpracy jest poprawna i wszechstronna konwersja sygnałów sterujących między istotnie różniącymi się protokołami sygnalizacyjnymi H.323 oraz SIP. Tym bardziej że wiele już zainstalowanych produktów sieciowych VoIP jest wyposażonych w ciągle ulepszany protokół H.323 (wiele wersji), podczas gdy urządzenia głosowe z pierwszymi wersjami protokołu SIP dopiero wchodzą na rynek. Powstające rozbieżności we współpracy między różnorodnymi produktami stają się coraz trudniejsze do opanowania, o czym świadczy ostatnio zaproponowana przez IETF specyfikacja SIP-H.323 (o objętości 124 stron tekstu) - dotycząca adresowania międzysieciowego. Jak zaznaczył Jonatan Rosenberg, szef zespołu współpracy międzysieciowej Dynamicsoft, nie ulega żadnej wątpliwości, że problem poprawnego współdziałania różnych produktów VoIP z protokołami SIP/H.323 znajdzie wkrótce rozwiązanie.

Co będzie dalej?

Z przeprowadzonych badań testowych można wyciągnąć wniosek, że produkty głosowe VoIP nadal znajdują się na początkowym etapie rozwoju. Sytuacja ta jako żywo przypomina wcale nie tak dawno zakończony długotrwały proces udoskonalania i współdziałania różnorodnych modemów analogowych. Teraz sytuacja jest jednak trudniejsza, gdyż dochodzi jeszcze nieustabilizowane medium internetowe, o mało przewidywalnych zachowaniach, oraz znacznie większa liczba elementów pośredniczących w tych operacjach.

Wielu czołowych producentów urządzeń głosowych (Cisco, Siemens ICN) już teraz instaluje w swoich produktach podwójne zestawy protokołów, obejmujące zarówno H.323, jak też SIP. Dopóki dowolne urządzenie głosowe nie będzie mogło nawiązać komunikacji i skutecznie utrzymać oczekiwane parametry do realizacji aplikacji VoIP z każdym innym przystosowanym do takowej pracy urządzeniem głosowym, dotąd nie będzie można mówić o zakończeniu procesu modernizacji międzysieciowej współpracy produktów głosowych VoIP.