Przegląd opracowań NKP nr 171 ds. Sieci Komputerowych i Oprogramowania (cz.2)

W grupie profili A (poz. 22-25 tabeli 5) przedstawiono profile aplikacyjne transferu zbiorów (poz. 22, 23 i 24) oraz wprowadzenie do profili przetwarzania transakcyjnego (poz. 25).

Przegląd opracowań NKP nr 171 ds. Sieci Komputerowych i Oprogramowania (cz.2)

Tabela 5.Normy związane z profilami c.d.

W grupie profili F (poz. 26-28 tabeli 5) przedstawiono profile zawierające definicje danych katalogowych na potrzeby transferu zbiorów (poz. 26) oraz na potrzeby przetwarzania transakcyjnego (poz. 27 i 28).

W jednym z następnych artykułów zostaną podane opracowania NKP nr 171 zawierające szczegółowe informacje o klasyfikacji profili.

Normy nie tworzące zwartej grupy tematycznej

Normy te przedstawione są w tabeli 6. W poz. 1 występuje norma zawierająca model przetwarzania transakcyjnego TP OSI (Transaction Processing OSI). Transakcja jest rozumiana jako zbiór powiązanych ze sobą operacji charakteryzowanych za pomocą czterech właściwości:

  • niepodzielność (atomicity): operacje wchodzące w zakres transakcji są wykonywane wszystkie lub żadna;

  • spójność (consistency): po wykonaniu transakcji dane zachowują wzajemne zależności;

  • izolacja (isolation): operacje wchodzące w zakres transakcji nie są podatne na wpływy innych operacji w sieci, a wyniki transakcji nie są dostępne dla innych procesów w sieci;

  • trwałość (durability): wyniki transakcji nie ulegają zmianie w wyniku awarii sieci.

    Przegląd opracowań NKP nr 171 ds. Sieci Komputerowych i Oprogramowania (cz.2)

    Rys.5 Elementy kontekstu aplikacyjnego dla przetrwania transakcyjnego

    Operacje takie zapewnia aplikacyjny element usługowy TPASE usytuowany w warstwie aplikacji. Element TPASE może być przywołany przez użytkownika jako część kontekstu aplikacyjnego. Przywołany element realizuje protokół TP OSI, który zapewnia:

    a) elastyczność obsługi w warunkach zmieniającego się obciążenia;

    b) efektywne wspomaganie operacji w warunkach wysokiego, niskiego lub impulsowego obciążenia;

    c) akceptowalny przez użytkowników czas odpowiedzi;

    d) wyjście z uszkodzenia, obejmujące środki do odtwarzania i restartu przetwarzania po korekcie lub usunięciu błędu;

    e) optymalne wykorzystanie zasobów;

    f) minimalizację uzależnienia od komunikacji sterowania zasobami lokalnymi.

    W poz. 2 i 3 tabeli 6 występują normy związane z elementem usługowym sterowania asocjacją ACSE (Association Control Service Element). Normy dotyczą komunikacji między procesami, które współpracują w środowisku systemów otwartych.

    Przegląd opracowań NKP nr 171 ds. Sieci Komputerowych i Oprogramowania (cz.2)

    Tabela 6. Normy nie tworzące zwartej grupy tematycznej

    Pierwsza z norm (poz. 2 w tabeli 6) określa protokół połączeniowy elementu ACSE. Zapewnia on ustanawianie i zwalnianie asocjacji między procesami. Asocjacja, zwana czasem skojarzeniem, ma tutaj znaczenie połączenia między procesami aplikacyjnymi. Termin połączenie (connection) został zarezerwowany dla niższych warstw modelu OSI.

    Elementy ACSE oraz ROSE i RTSE (Realiable Transfer Service Element) znajdują zastosowanie w protokołach systemów obsługi komunikatów MHS (Message Handling System) wg X.400 oraz w protokołach sieciowej bazy informacji katalogowej wg X.500. Druga norma (poz. 3 w tabeli 6) zawiera wydzielony, dwujęzyczny (polski i angielski) formularz deklaracji zgodności implementacji PICS. Formularz taki jest wypełniany przez producenta/dostawcę urządzeń sieci komputerowych na potrzeby wstępnej oceny przydatności implementacji dla konkretnych warunków eksploatacyjnych oraz na potrzeby testowania implementacji.

    Przegląd opracowań NKP nr 171 ds. Sieci Komputerowych i Oprogramowania (cz.2)

    Rys.6 Przykład systemu okablowania strukturalnego

    W poz. 4 tabeli 6 występuje norma związana z systemami okablowania strukturalnego. Norma dostarcza użytkownikom informacje dotyczące systemów okablowania strukturalnego, niezależnych od aplikacji oraz otwartego rynku komponentów okablowania. Obejmuje również elastyczne systemy okablowania umożliwiające łatwe i ekonomiczne modyfikacje. Pracownikom związanym z budownictwem (np. projektantom) dostarcza wytycznych umożliwiających umieszczenie okablowania przed poznaniem konkretnych wymagań. Organizacjom przemysłowym i normalizacyjnym dostarcza informacji dotyczących stosowania systemów okablowania dostosowanych do aktualnych produktów oraz będących bazą rozwoju przyszłych produktów. W normie występują odwołania do 33 norm związanych z okablowaniem bezpośrednio lub pośrednio. Podano definicje 46 terminów związanych z okablowaniem. Obejmują one między innymi: kręgosłupowy kabel budynku, rozdzielnia budynku, kręgosłupowy kabel kampusu/osiedla, przełącznica, przyłącznica.

    Norma zawiera następujące rozdziały:

  • struktura systemu okablowania strukturalnego

  • implementacja

  • specyfikacja łącza

  • wymagania dotyczące kabli

  • wymagania dotyczące elementów przyłączeniowych

  • praktyka ekranowania

  • administrowanie

    oraz załączniki:

  • A. Procedury testowania wydajności łączy;

  • B. Testowanie sprzętu łączącego okablowanie symetryczne;

  • C. Wymagania dotyczące elastycznych kabli symetrycznych;

  • D. Topologia;

  • E. Poradnik dotyczący efektywności połączenia;

  • F. Obsługiwane zastosowania;

  • G. Przewodnik dotyczący planowania połączeń światłowodowych.

    Norma znajduje szerokie zastosowanie praktyczne. W przygotowaniu są następne normy związane z okablowaniem.

    Rysunek 6 przedstawia przykład systemu okablowania strukturalnego.


  • TOP 200