Komunikacja pozwala niekiedy także zastąpić niedostatki natury procesowej. Dzieje się tak na przykład kiedy IT jest w stanie porozumieć się z biznesem i dokonać wyboru najistotniejszych zadań oraz zlikwidować nadmiarowe zapotrzebowania na zasoby i usługi IT dzięki integracji pewnych projektów. Efektywność osiągnięta w takim wypadku dzięki komunikacji przełamuje wówczas klincz wynikający z zamknięcia w silosach i braku perspektywy całej organizacji. W takim podejściu kluczowa jest nie efektywność indywidualna, ale skupienie się na tym, co naprawdę jest istotne.

Zapętlenia efektywności

Tak pojęta efektywność wymyka się poniekąd miarom zapisanym w politykach i procedurach, uchodząc na przykład do sfery bardziej ulotnej. Pozornie zatem ucieka od pomiaru - bowiem głęboko zwymiarowana ocena IT może zostać zredukowana do wymiaru percepcji biznesu, zadowolenia wewnętrznego klienta. Być może łatwiej przychodzi to docenić zwinniejszym i mniejszym organizacjom. Problem IT zawierać się może zatem, jak stwierdzono, pomiędzy permanentnym brakiem sukcesów a nadmiarem dyscypliny. Efektywność wymyka się jednak także miarom mikro na rzecz efektu w skali makro, najbardziej czytelnego dla partnerów CIO z zarządu. Miary takie jak relacja budżetu IT do przychodów czy odsetek zatrudnionych przez IT do ogółu pracowników przynoszą bardzo pożądane w takich stosunkach makromiary, pozwalające sytuować przedsiębiorstwo także na tle innych i w dłuższej perspektywie czasowej.

Zadowolenie klienta jako najlepszy barometr funkcjonowania IT bywa jednak często rozmyte, ponownie zatem proces komunikacji ustaleń, oczekiwań, kolejne iteracje pomiędzy biznesem a IT mają dla efektywności znaczenie zasadnicze. Co nie wyklucza, a wręcz możliwe jest dzięki zastosowaniu mikromiar na poziomie projektów czy portfela projektów, jak ROI czy NPV (Net Present Value).

O tym, że efektywność IT to jeszcze kwestia pionierska świadczy natomiast przytoczony fakt, iż w projektach outsourcowanych, tylko nieznaczny odsetek (jeden przypadek z kilkunastu bieżących projektów) posiada zaszyty parametr podnoszenia efektywności usługi, wynikający ze spodziewanych kompetencji outsourcera do poprawiania świadczonych usług. Jeśli biznes, czy też procurement, nie dość mocno akcentuje to w kontraktach zewnętrznych, to jak mocno może dopingować do tak pojmowanej efektywności w kontraktach wewnątrz firmy, realizowanych własnymi siłami?