Jeśli nie jest znana wartość współczynnika załamania lub nadmiaru długości światłowodu w kablu (wyrażona w proc.), to można zastosować metodę porównawczą. Polega ona na wykonaniu następujących czterech kroków:

1. Używając reflektometru zmierz odległość do znanego punktu odniesienia w kablu. Takim punktem może być spaw lub koniec kabla. Zapisz odczytaną odległość jako L_odnRefl.

2. Ustal długość kabla do punktu odniesienia, posiłkując się naniesionymi na osłonę znakami, zazwyczaj co 1 m. Zapisz ustaloną odległość jako L_odnKabl.

3. Używając reflektometru zmierz odległość do miejsca wystąpienia zdarzenia. Zapisz odczytaną odległość jako L_zdRefl.

4. Oblicz długość kabla do miejsca uszkodzenia światłowodu:

   L_zdKabl = (L_zdRefl&##215;L_odnKabl) / L_odnRefl

Odległość do zdarzenia nie jest odległością trasy, lecz długością osłony kabla do miejsca zdarzenia w światłowodzie.

W celu zdjęcia charakterystyki, umożliwiającej dokładną lokalizację zdarzeń w łączu światłowodowym, w niektórych przypadkach należy podzielić zdejmowaną charakterystykę na kilka odcinków. Chodzi o to, by odpowiednia skala pomiarowa na wykresie mogła wynosić na przykład 1 km na jednostkę długości i 0,5 dB na jednostkę tłumienności. Taka prezentacja wyników zwiększa dokładność pomiarów. Dla uzyskania obrazu całej linii wydruki charakterystyk poszczególnych odcinków należy łączyć, tak jak to pokazano na rysunku powyżej.

Odczyt tłumienności wnoszonych przez światłowód bezpośrednio z wykresu jest niedokładny. Aby temu zaradzić, większość reflektometrów jest wyposażonych w system generujący dwa znaczniki (markery). Można je ustawić na odcinku światłowodu, na którym nie ma żadnych zdarzeń. Reflektometr odczytuje wielkość tłumienności na odcinku pomiędzy nimi, przelicza i wyświetla straty w światłowodzie (w dB/km) patrz rysunek str. 37.

Badanie instalacji światłowodowych

Podczas prac instalacyjnych należy kable światłowodowe poddać trzykrotnemu badaniu:

1. Badanie kabla na szpuli. Należy przeprowadzić badania na obecność wad technologicznych lub uszkodzeń powstałych w czasie transportu. Wszystkie usterki należy niezwłocznie zgłosić producentowi lub dostawcy.

2. Badanie spawów kabla. Niezwłocznie po zespawaniu wszystkich odcinków kabla, gdy jeszcze cały kabel jest dostępny, należy przeprowadzić badania zarówno na uszkodzenia, jak i badanie tłumienności.

3. Badanie w fazie odbioru. Badanie to wykonuje się po zakończeniu prac instalacyjnych. Ma ono na celu przygotowanie danych potrzebnych do przeprowadzenia odbioru przez personel techniczny, jak również do sporządzenia dokumentacji.

Badanie kabla na szpuli

Badanie przeprowadza się reflektometrem natychmiast po otrzymaniu dostawy, gdy kabel znajduje się jeszcze na szpuli. Wyniki pomiarów należy przechowywać na dyskietce lub w postaci wydruków na papierze.