Poltax i progi podatkowe

Uwzględnienie dodatkowych stawek podatkowych w systemie Poltax nie nastręcza trudności - twierdzą w Departmamecie Informatyki Ministerstwa Finansów.

Uwzględnienie dodatkowych stawek podatkowych w systemie Poltax nie nastręcza trudności - twierdzą w Departmamecie Informatyki Ministerstwa Finansów.

Czy dyskutowana ostatnio w Sejmie koncepcja wprowadzenia w 1997 r. czterostopniowej skali podatkowej spowodowałaby konieczność wprowadzenia istotnych zmian w systemie Poltax?. Informatycy z Ministerstwa Finansów twierdzą, że nie. "Poltax jest systemem parametryzowalnym. Oznacza to, że jego jądro nie podlega modyfikacjom, a tylko parametry, które po każdej zmianie aktów wykonawczych trzeba aktualizować. Tak więc zmiana zarówno wielkości progów, jak i ich liczby to tylko jeden z wielu trywialnych problemów, z jakimi musimy uporać się każdego roku" - mówi Michał Zalewski, dyrektor Departamentu Informatyki Ministerstwa Finansów.

Jednym z najważniejszych zadań Poltaxu jest obsługa zeznań podatników. Corocznie tworzy się 70 różnych wzorów formularzy, z których każdy zawiera kilkaset pozycji numerycznych. Każdego roku, średnio jedna trzecia opisów formularzy ulega całkowitym zmianom. Muszą one być wniesione do systemu przed 2 stycznia roku następującego po tym, którego dotyczą zeznania podatkowe. Jeśli, przykładowo, stawki podatkowe obowiązujące w 1997 r. zostaną uchwalone jeszcze do końca listopada br., to MF będzie miało rok i 1 miesiąc na dokonanie niezbędnych zmian w oprogramowaniu Poltaxu i wydrukowanie odpowiednich formularzy. "Do dzisiaj nie zdarzyła się żadna wpadka w tym zakresie, bo system jest dobrze sparametryzowany" - twierdzi Michał Zalewski.

Parametryzacja systemu

Za przygotowanie nowych wzorów formularzy podatkowych w Ministerstwie Finansów odpowiedzialny jest Departament Podatków i Opłat Bezpośrednich. Kolejne propozycje są przesyłane do DI, gdzie następuje walidacja pól numerycznych (sprawdzenie ich poprawności). Każda z reguł, a jest ich w każdym formularzu kilkaset, musi najpierw być zapisana przez informatyków dualnie - w wykorzystywanym przez Poltax języku pośrednim, składającym się z warunków i niezbędnych obliczeń oraz w postaci opisu słownego. Następnie, po akceptacji przez Departament Podatków tak sformalizowanego opisu parametrów, na ich podstawie generuje się w języku C nową wersję programu do obsługi formularzy (razem 150 stron wydruków!) i poddaje się go testom. Gdy program przejdzie je pomyślnie, to parametryzację systemu przesyła się do urzędów skarbowych, gdzie każdy z nich na jej podstawie generuje swoją wersję docelowego programu.

Zmianom w formularzu mogą podlegać trzy obszary: wartości liczbowe (np. wielkość stawek podatkowych), reguły obliczeń i struktura dokumentu. W przypadku zmian skali podatkowej, a także innych parametrów liczbowych, nowe wartości można wprowadzić do systemu w łatwy sposób, zmieniając wartości odpowiadających im stałych.

"Najwięcej problemów stwarzała początkowo zmiana struktury formularzy, a to dlatego, że w pseudojęzyku poszczególne pola były identyfikowane za pomocą liczb (np. P135), a nie nazw. Ponieważ nowy formularz opierał się w znacznej części na starej wersji, to oczywiste było, że przy tworzeniu jego postaci elektronicznej wykorzystywano poprzednią wersję. Wystarczyło jednak, by w nowej wersji pojawiła się w środku nowa reguła z nowym polem, aby wszystkie następne zmieniły swoje nazwy (np. P135 na P136, P200 na P201). Ręczne zmiany byłyby kłopotliwe, dlatego też DI MF już dawno opracował niewielki program, który potrafi je przenumerować" - kończy Michał Zalewski.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200