Telekomunikacja na świecie

Międzynarodowa statystyka telekomunikacyjna ukazuje się z dwuletnim opóźnieniem. Ostatnie dane, jakimi dysponujemy, dotyczą więc 1989 roku. Na świecie było wtedy łącznie 476291 tysięcy abonenckich telekomunikacyjnych łączy głównych. Pod tym pojęciem rozumie się każde łącze typu telefonicznego zakończone u abonenta terminalem (urządzeniem końcowym), które w centrali telekomunikacyjnej użytku publicznego ma przyporządkowany numer abonencki.

Największa liczba łączy głównych znajduje się w Europie - 40% ogółu. Drugie miejsce pod tym względem zajmuje Ameryka, której udział wynosi 35,4%. Następne przypadło w udziale Azji - 21,1%. W Afryce było zaledwie 1,9% ogólnej liczby łączy głównych a w Oceanii - 1,6%.

Podstawowym wskaźnikiem opisującym dostępność usług telekomunikacyjnych jest gęstość telekomunikacyjna czyli liczba abonentów łączy głównych przypadająca na 100 mieszkańców. W 1989 roku gęstość ta na poszczególnych kontynentach.

Największą gęstość w Europie od kilku lat utrzymuje Monako. Jest to też kraj o największej gęstości telekomunikacyjnej na świecie. Drugie miejsce w Europie ma Szwecja (również drugie miejsce w świecie). Polska jest na samym końcu listy, wyprzedza tylko Albanię. Pod względem telekomunikacji Stary Kontynent jest obszarem najlepiej rozwiniętym.

Cyfryzacja polskiej sieci

Sieć telekomunikacyjna w Polsce w latach 1991 -95 podlegać będzie intensywnemu procesowi cyfryzacji. Jest to zgodne z ostatnimi tendencjami światowymi. W tej pięciolatce w sieci miejscowej zostanie zainstalowanych 3150 tys. NN central cyfrowych. Stopień cyfry-zacji central miejscowych zwiększy się z 8,7 w 1990 roku do 57% w 1995. Planuje się, że w 2000 roku centrale cyfrowe będą stanowić w sieci telekomunikacyjnej państwa 86%.

Cyfryzacja w Polsce ma przebiegać zgodnie z założeniami meto dy nakładczej. Na działającą już sieć nałożona zostanie wyodrębniona sieć cyfrowa, o zbliżonej strukturze do sieci analogowej. Łączność między abonentami sieci cyfrowej będzie przebiegać wyłącznie przez łącza cyfrowe. Połączenia między abonentami sieci analogowej mają przebiegać zaś poprzez łącza analogowe bądź cyfrowe.

Metoda nakładcza daje możliwość szybkiego wprowadzenia usług cyfrowych i dodatkowych udogodnień dla abonentów sieci cyfrowej. W prosty sposób prowadzi do uruchomienia sieci ISDN.

Sieć cyfrowa będzie siecią ISDN -64 kbit/s. Powinna być zrealizowana w pierwszej kolejności w warstwie central międzymiastowych. Obejmie w ten sposób największe gospodarcze ośrodki kraju. Z centralami międzymiastowymi w następnej kolejności będą połączone cyfrowe centrale miejscowe. Usprawni to łączność abonentom generującym duży ruch.

Ustawa o radiofonii i telewizji

Od roku trwa dyskusja nad projektem ustawy o powołaniu do życia Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. To ona ma być pomostem do stworzenia w Polsce publicznego radia i telewizji. Według ostatnich propozycji, przewodniczące-

stacji radiowych i telewizyjnych. Ofert dotyczących telewizji jest zdecydowanie mniej, tylko 150. Wiadomo już, że wnioski te nie będą rozpatrzone w tym roku. Wcześniej musi być przyjęta ustawa, powołana Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji i upłynąć trzy miesiące na składanie ofert. Już dziś miejsca w eterze jest mało. Podobno w grę wchodzi przyznanie częstotliwości zaledwie dwóm, trzem komercyjnym telewizjom o zasięgu ogólnokrajowym.

go Krajowej Rady mają wybrać spośród siebie jej członkowie. Kadencja tych ostatnich trwać będzie sześć lat, a co dwa lata wymieni się trzy osoby w składzie Rady.

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji przede wszystkim będzie wydawać koncesje na uruchomienie stacji prywatnych. Zastrzega się w projekcie ustawy, że zachodni kapitał może wejść do spółki telewi-zyjnej czy radiofonicznej z udziałami sięgającymi tylko do 12%. Dodaje się też, że większość w zarządzie takich spółek i radzie nadzorczej mają stanowić obywatele mieszkający w Polsce.

Kontrowersje budzi rozdrobnienie Radiokomitetu na wiele spółek. Jedna ma być właścicielem programu I telewizji. Dodatkowo powstanie osiem spółek programów regionalnych, które zawiążą spółkę programu II TVP. Powstaną też spółki ogólnopolskich i regionalnych programów radiowych. Jest jednak poważna obawa czy powstałe w ten sposób regionalne ośrodki znajdą wystarczające fundusze na drogi biznes radio-wo-telewizyjny.

Tymczasem do Ministerstwa Łączności wpłynęło już około 700 ofert na założenie komercyjnych

Telefonia komórkowa w Finlandii

Fintelekom to w Finlandii odpowiednik naszego PPTT. W spółce tej jedynym udziałowcem jest skarb państwa. Fintelekom - wyłączny operator sieci telekomunikacyjnej w Finlandii - jeszcze w tym roku zamierza uruchomić sieć cyfrową GSM.

W kraju tym od kilku lat działa sieć telefonii komórkowej. Obejmuje ona dwa zakresy, 450 i 900 MHz. Zapotrzebowanie na usługi radiotelefonii rośnie tam bardzo szybko, toteż stale konieczna jest rozbudowa sieci. Tylko w 1990 roku ilość abonentów telefonii komórkowej zwiększyła się o 40%. Praktycznie prawie całe terytorium Finlandii jest już pokryte siecią radiotelefonii komórkowej. Ocenia się, że stopień pokrycia dochodzi dziś do 96%.

Droższe listy i paczki

Polska poczta bije rekordy deficytu. W jej kasie brakuje okrągłej sumy 240 mld złotych. Dla ratowania sytuacji PPTT od września wprowadziło znaczną podwyżkę podstawowych opłat pocztowych. List miejscowy kosztuje teraz 1 tys. zł - poprzednio 700 zł, zamiejscowy 1500 zł a polecenie listu 2 tys. zł. Na kartkę pocztową trzeba przyklejać znaczek o nominale tysiąca złotych.

Zdrożały też paczki i przekazy pieniężne. Wysłanie kilogramowej paczki kosztuje 5 tys. zł, a ważącej od 10 do 15 kg - 25 tys. zł. Za przekaz do 1 mln zł PPTT każe płacić sobie 30 tys. zł, a za każde następne 500 tys. zł opłata ta rośnie o 10 tysięcy złotych.