Potrzeba masy krytycznej

Skuteczność i celowość stosowania mechanizmów bezpieczeństwa proponowanych w Palladium, zarówno tych związanych z bezpieczeństwem systemu, jak i DRM, zależą od powszechnej akceptacji nowej technologii. Potwierdza to wiceprezes Microsoftu Will Poole: "musimy sprzedać 100 milionów [systemów korzystających z Palladium] zanim dostrzeżemy jakąkolwiek różnicę". Sprawą podstawową jest więc przekonanie użytkowników do korzyści związanych ze stosowaniem Palladium oraz zapewnienie kompatybilności wstecznej i międzysystemowej.

Tymczasem dość powszechne są głosy, iż wdrożenie Palladium przyniesie korzyści głównie właścicielom praw do treści, producentom oprogramowania, firmom sprzętowym oraz użytkownikom korporacyjnym. Wartość mechanizmów bezpieczeństwa udostępnianych końcowym użytkownikom jest często podawana w wątpliwość, a DRM jest oceniane w większości negatywnie.

Zgodnie z deklaracjami Microsoftu Palladium ma być otwartym systemem, dającym deweloperom wolność w tworzeniu aplikacji. Celowi temu ma między innymi służyć udostępnienie kodów źródłowych systemu. Pomimo iż Windows ma być pierwszym i początkowo jedynym systemem wykorzystującym Palladium, zakłada się jednak jego uwzględnienie w innych systemach operacyjnych.

Powyższe podejście zakłada stopniowe osiąganie masy krytycznej. Jeżeli jednak dla przyspieszenia akceptacji model bezpieczeństwa Palladium zostanie początkowo udostępniony także w wersji czysto programowej (czego nie wyklucza patent Microsoftu na DRMOS), można się spodziewać analizy stosowanych w nim rozwiązań (reverse engineering) i złamania zabezpieczeń, przynajmniej do czasu udostępnienia kolejnej, być może już wyłącznie opartej na elementach sprzętowych, wersji Palladium.

Koszt wdrożenia Palladium

Wymagane przez Palladium dodatkowe komponenty sprzętowe z pewnością zwiększą cenę komputera PC, choć nie to jest najważniejsze w analizie wpływu wprowadzenia Palladium na koszty sprzętu PC. Wielkość tego wzrostu można próbować oszacować na podstawie kosztu dodania mechanizmów TCPA 1.1 do systemu. Na przykład IBM oferuje instalację układu TPM firmy Atmel jako opcję wycenioną na 25 USD. Można się spodziewać, iż wraz ze wzrostem skali produkcji modułów TPM oraz dzięki prawu Moore'a cena takich układów spadnie o połowę do 2004 r., kiedy to dostępna stanie się nowa wersja Windows oparta na Palladium.

Zatem dodatkowy koszt w wysokości kilkunastu dolarów za zgodny z Palladium układ nie powinien stanowić bariery w zakupie nowych komputerów. Zupełnie inaczej ma się jednak sprawa w przypadku użytkowników korzystających ze starszych wersji systemu i starszego sprzętu. Dla nich korzystanie z mechanizmów Palladium będzie wymagać wymiany systemu operacyjnego oraz znacznej części sprzętu, co w praktyce oznacza kupno nowego komputera.

Trudno wyobrazić sobie, jakie aplikacje byłyby w stanie zachęcić użytkowników do tego rodzaju migracji. Jak zgodnie twierdzą analitycy, pięćdziesiąt dolarów to maksimum tego, co użytkownik jest w stanie przeznaczyć na podwyższenie poziomu bezpieczeństwa swojego PC. Zapytany o kwotę, jaką użytkownicy są skłonni wydać na bezpieczeństwo, Martin Reynolds, analityk GartnerGroup, odpowiedział: "około zera", a Roger Kay, szef działu badań rynkowych dot. sprzętu w IDG, stwierdził, iż "pięćdziesiąt dolarów to więcej niż większość ludzi pragnie wydać".

Można wyobrazić sobie co najmniej dwa sposoby zwiększenia skłonności użytkowników do wymiany sprzętu - zaoferowanie promocyjnych lub darmowych treści, albo wprowadzenie dopłat do sprzętu. W pierwszym przypadku, licząc na przyspieszenie akceptacji mechanizmów kontroli praw zawartych w Palladium, dostawcy treści mogą przez ograniczony czas zaoferować dostęp do swych zasobów za darmo lub po znacznie obniżonych cenach. W drugim przypadku Microsoft wspólnie z dostawcami treści może oferować dopłaty do nowego sprzętu, licząc na odzyskanie takich subsydiów dzięki opłatom za korzystanie z chronionych przez system treści. Obydwa modele biznesowe powinny poprawnie funkcjonować, jeśli nie zostaną złamane mechanizmy bezpieczeństwa Palladium.