Optymalizacja zarządzania siecią... i firmą
-
- Józef Muszyński,
- 15.06.2009
Dobre praktyki
Jest oczywiste, że technologie same niczego nie rozwiążą. Aby usprawnić obsługę procesów związanych z operacjami sieciowymi i systemami IT jako całością, niezbędne są nowe rozwiązania do zarządzania. Zakres optymalizacji inwestycji zarządzania w dużej mierze zależy od umiejętności bezpośredniego połączenia rozwiązań IT z procesami biznesowymi i zapewnienia możliwości rozwiązywania problemów, bez konieczności angażowania specjalistów.
Ważną kwestią w procesach wdrażania zarządzania siecią jest m.in. uwzględnienie wstępnego planowania strategicznego. Już na tym etapie nie należy lekceważyć rozpoznania, w jakim stopniu dział IT może i potrafi wskazać środki i rozwiązania ICT ułatwiające osiąganie celów biznesowych. Bieżące interakcje z użytkownikami wewnętrznymi i zewnętrznymi mogą znacznie poprawić efektywność wdrożenia.
Technologie wspomagają uzyskiwanie lepszej efektywności, dlatego wybór technologii zarządzania ma zasadnicze znaczenie. Mogą one także być katalizatorem ulepszania jakości usług, redukcji kosztów i poprawy funkcjonowania organizacji. Kryteria technologiczne to dobry punkt odniesienia dla ogarnięcia problemów efektywnego administrowania siecią.
Planowanie wdrożeń zarządzania siecią
Istnieje kilka podstawowych kroków w procesie planowania, mającego zapewnić pomyślne wdrożenie nowej technologii.
Pierwszym powinien być audyt, który pozwoli uzyskać wiedzę: jakich narzędzi zarządzania się używa, kto je używa i kiedy? Umożliwi to zidentyfikowanie nadmiarowości i wyszukanie obszarów, które nie są obsługiwane.
Następny krok to opracowanie planu i harmonogramu: zaprojektowanie celów poszczególnych etapów oraz określenie środków dla strategii zarządzania, która spełnia specyficzne potrzeby i założenia organizacji. Te dwa pierwsze kroki pozwalają na przygotowanie zestawu kryteriów i wybranie odpowiednich narzędzia zarządzania.
Inwestycje w zarządzanie siecią są zazwyczaj dokonywane z dwóch zasadniczych powodów: rozszerzania i zmian w infrastrukturze oraz konieczności obsługi nowych usług biznesowych. Wspieranie nowych usług biznesowych będzie miało zapewne wyższy priorytet niż rozszerzenie podstawowej infrastruktury, o ile nie ma to związku z wyraźnymi korzyściami biznesowymi.
· Szkieletowe - wycinkowe. Główni dostawcy rozwiązań do zarządzania oferują wiele mechanizmów w swoich bogatych zestawach, ale często pojawia się argument, że ich wdrażanie jest kosztowne i zbyt skomplikowane. Dlatego warto rozważyć, czym chce się zarządzać i które mechanizmy są najbardziej krytyczne. Choć termin "szkieletowe" powoli zanika, wielu dostawców oferuje zestawy, z których komponenty użytkownik może dowolnie łączyć i dopasowywać. Produkty niezależne mogą natomiast zapewniać szybkie "załatanie" specyficznego problemu przy niskich kosztach.
· Aktywne - pasywne. Jeżeli potrzebne jest konfigurowanie oprogramowania do podejmowania automatycznych działań, to powinno zainwestować się w technologie aktywne. Pozwalają one na przeładowanie maszyn lub restart usług w urządzeniach. Mechanizm ten potrzebuje więcej wysiłku w zakresie konfigurowania i często wymaga instalowania agentów na zarządzanych urządzeniach, ale możliwości aktywne mogą pomagać w automatyzacji powtarzalnych zadań. Technologie aktywne konsumują pewną część mocy przetwarzania na urządzeniach, gdzie rezydują, jednak większość z nich odznacza się bardzo małą zajętością pamięci procesora.
Technologie pasywne są najczęściej używane do monitorowania ruchu i czasu odpowiedzi urządzeń. Narzędzia te mogą także pracować w czasie rzeczywistym, alarmując zespół IT o przekroczonych progach lub problemach wydajnościowych, ale też nie podejmują żadnej akcji po wykryciu problemu. Narzędzia pasywne dopuszczają także nieinwazyjne monitorowanie ruchu, które nie wymaga instalowania agentów na zarządzanych urządzeniach. Zbierają informacje i przechowują je dla różnych celów, w tym wyznaczania trendów, zarządzania logami i wymagań zgodności oraz audytów.
· Raportowanie historyczne lub w czasie rzeczywistym. Wiele produktów oferuje obie możliwości, ale konieczne jest określenie własnych potrzeb w zakresie tworzenia raportów na podstawie zbieranych danych. Narzędzia, które raportują w czasie rzeczywistym, często wykonują to w celu wykrycia i naprawy problemu. Raportowanie to nie odbywa się tak naprawdę na bieżąco; jest ono bliskie czasowi rzeczywistemu i może pomagać w rozwiązywaniu problemów wydajnościowych, czasami zanim użytkownik odnotuje degradację usługi lub jej uszkodzenie. Raportowanie historyczne jest częściej używane do naświetlenia trendów użytkowania i wyprzedzającego planowania zwiększenia przepustowości sieci. Dane zbierane przez pewien czas dostarczają wartościowej informacji o wzorcach wydajnościowych.
· Możliwości automatyzacji. Automatyzacja odgrywa dużą rolę w narzędziach do zarządzania siecią. Wielu dostawców automatyzuje proste zadania, takie jak "pingowanie" urządzeń, ale powinno się oceniać niezbędny zakres automatyzacji i jej poziom.
· Integracja. Wielu dostawców rozwiązań do zarządzania używa standardowych protokołów, takich jak SNMP, lub może zbierać dane Cisco NetFlow, ale produkty te mają też własne protokoły, które mogą wywoływać problemy integracyjne, kiedy konieczna jest współpraca wielu narzędzi.
Inwestycje w zarządzanie łatwo mogą jednak ugrzęznąć z powodu zbyt skomplikowanego procesu wdrożenia. Wielu szefów IT to potwierdzi: jeżeli produkt jest strategiczny, to jest trudny do wdrożenia, administrowania i użytkowania. Jeśli ma charakter "taktyczny", to zazwyczaj nie spełnia wszystkich potrzeb, ale jest łatwiejszy w implementacji. Jak pogodzić te sprzeczności? Na rynku warto szukać innowacyjnych ofert, godzących oba aspekty.
