Tłumienie światłowodu można mierzyć przy użyciu prostych, przenośnych mierników, składających się z jednego lub kilku źródeł światła o różnej długości fali (850 nm, 1300 nm, 1310 nm, 1550 nm) i detektora mierzącego moc optyczną. Przykładem takiego prostego miernika jest FLT3 (produkt z oferty Molex Premise Networks).

Bardziej zaawansowane pomiary toru optycznego można wykonywać przy użyciu standardowego miernika dynamicznego do testowania miedzianych systemów okablowania strukturalnego (np. Fluke, WireScope, Wavetek itp., wyposażonego w przystawkę światłowodową), czyli urządzenia zamieniającego impulsy świetlne na elektryczne, które mogą być mierzone miernikami dynamicznymi.

Do pomiarów bardzo dokładnych, pozwalających na określenie tłumienia odcinka światłowodu oraz poszczególnych złączy czy spawów światłowodowych, używa się reflektometrów (OTDR).

Normy EIA/TIA 568A, ISO 11801 oraz EN50173 określają podstawowe parametry transmisyjne, które należy testować w systemach światłowodowych, są to:

1. tłumienie (Optical attenuation)

2. pasmo transmisji (Multimode modal bandwidth)

3. tłumienie odbicia (Optical return loss)

4. maks. czas propagacji (Maximum propagation delay).

Nie ma wymogu testowania tego parametru, niektóre aplikacje mogą stawiać wymagania odnośnie tego parametru.

Ostatnio zaktualizowany projekt normy ISO/IEC 11801 2nd edition: IT - Cabling for customer premises, który wprowadza trzy klasy światłowodowe (OF-300, OF-500, OF-2000), wymaga, aby tłumienie w kanale transmisyjnym okablowania strukturalnego nie przekraczało wartości podanych w tabeli 4.

Wartości skalkulowano przy założeniu, że tłumienie złącza wynosi 1,5 dB; projekt normy zaleca tłumienie włókien wielomodowych testować zgodnie z normą IEC 61280-4-1 met. Nr 3, a jednomodowych zgodnie z IEC 61280-4-2 met. 1.C.

Projekt normy przewiduje trzy typy testów okablowania:

1. Acceptance testing - polegający na stwierdzeniu zgodności systemu ze standardem w przypadku, gdy system jest zbudowany z komponentów spełniających określone wymagania standardu.

2. Compliance testing - jak powyżej, z tym że system zbudowany jest z komponentów spełniających określone wymagania standardu.

3. Reference testing - polegający na porównaniu wyników uzyskanych z pomiarów wykonanych miernikiem polowym z pomiarami identycznego systemu w warunkach laboratoryjnych.

Tabela 5 przedstawia parametry wymagające sprawdzania, x - oznacza parametry, które należy mierzyć, natomiast c - parametry, które są wyliczane na podstawie innych pomiarów.

Podsumowanie

Celem artykułu było przedstawienie najnowszych informacji o zmianach i tendencjach rozwojowych w standardach i normach dotyczących systemów okablowania strukturalnego zarówno miedzianych, jak i światłowodowych. Dynamiczne zmiany technologii informatycznej oraz wymagań współczesnych użytkowników warunkują rozwój systemów transmisyjnych zarówno miedzianych, jak i światłowodowych. W systemach miedzianych pracuje się głównie nad poprawieniem przepustowości oraz "uniwersalizacją", tj. stworzeniem systemu, którego bardzo dobre parametry pozwoliłyby na obsługę wielu aplikacji (głos, dane, wizja itp.) przez jeden typ kabla w miarę taniego, łatwego do ułożenia i zarabiania.

W systemach światłowodowych główny nacisk jest kładziony na uproszczenie, a więc również potanienie procedur związanych z zarabianiem złączy oraz łączeniem światłowodu. Współczesne złącze światłowodowe musi zapewniać bardzo dobre parametry transmisyjne, a jednocześnie być łatwym do wykonania w praktycznie dowolnych warunkach, w krótkim czasie oraz z możliwością kilkakrotnego powtórzenia operacji, np. złącze MT-RJ. Instalatorom oferuje się tzw. kable ogólnego stosowania, a więc o parametrach użytkowych pozwalających na stosowanie tego samego typu kabla wewnątrz budynku, jak i na zewnątrz, zarówno w kanalizacji, jak i bezpośrednio w ziemi, niepalne (status LSZH), w pełni dielektryczne, odporne mechanicznie oraz na ataki gryzoni. Stosując tego typu kabel unika się konieczności stosowania tzw. punktu przejścia z kabla zewnętrznego (palnego) na wewnętrzny (niepalny LSZH), eliminując dodatkową robociznę oraz koszty.

Coraz częściej dochodzi do sytuacji, że koszt systemu miedzianego wyższych kategorii (6 i 7) zbliża się do ceny systemu światłowodowego. Prezentowane zestawienie zalet i wad obu systemów jest próbą racjonalnego ich porównania i rozważenia, który z nich jest rozwiązaniem lepszym, o większej przepustowości, gwarantującym obsługę zarówno aplikacji przyszłych, jak i obecnie wykorzystywanych.

Nie da się ukryć, że obecnie oferowane systemy miedziane są tańsze niż światłowodowe, powszechnie akceptowane przez klientów końcowych oraz dające możliwość korzystania z tańszego "miedzianego" sprzętu aktywnego. Główną przeszkodą hamującą rozwój sieci światłowodowych jest przede wszystkim cena urządzeń aktywnych oraz brak tanich rozwiązań transmisji głosu, jednak niewątpliwe zalety światłowodu oraz spadające ceny urządzeń wróżą temu rozwiązaniu jak najlepiej.

Autor artykułu jest pracownikiem firmy Molex Premise Networks.